കൈയിൽ എന്തോ കുത്തി ഇറങ്ങുന്ന വേദന അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ തളർച്ചയിൽ നിന്നും അവൻ പാട് പെട്ട് കണ്ണ് വലിച്ചു തുറന്നു. നേരെ മുകളിൽ കറങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഫാനും ചുറ്റുമുള്ള ഗ്രീൻ കളർ കർട്ടനും മരുന്നിന്റെ രൂക്ഷമായ ഗന്ധതിൽ നിന്നും താൻ കിടക്കുന്നത് ഹോസ്പിറ്റൽ ആണ് എന്ന് മനസിലാക്കി തന്നു. ഇടത് വശത്തു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു തന്നെ തുറിച് നോക്കി കൈ രണ്ടും മാറോട് പിണഞു വെച്ച് ചിറഞ്ഞു നോക്കി കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന നേഴ്സ് നെ.  " ഓ  ബോധം  ഉണർന്നോ താൻ എന്ത് പണിയാടോ കാണിച്ച രണ്ട് ദിവസം എല്ലാവരെയും പേടി പെടുത്തിയപ്പോ തനിക്ക് എന്ത് സുഖം ആണു കിട്ടിയത് ഹാ പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം എന്തേലും ചെന്ന് പെട്ട് കഴിഞ്ഞ പിന്നെ മുൻപും പിൻപും കൂടെ ഉള്ളവരെ പറ്റിയുോ ഒന്നും ആലോചിക്കണ്ടല്ലോ എല്ലാം സ്വന്തം കാര്യം മാത്രം. ആ പാവം തന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അതുംഗളുടെ ഒരു വെഷമോം എടങ്ങരും ചില്ലറ ഒന്നും അലായിരുന്നു ഈ രണ്ട് ദിവസം തീ തിന്ന ആ പാവങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്നിരുന്നത്."

   അവൻ കിടക്കുന്നതിന്റ രണ്ട് വശത്തായി രണ്ട് ബെഡിലും ഉള്ളവർ അവനെയും   നെഴ്സിനെയും കാര്യം മൻസിലാവതെ മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

 നേഴ്സിന്റ് സംസാരം തുടർന്ന്  കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ അവനത് അരോചകമായി തുടങ്ങി. കണ്ണ് അടച്ചു അവൻ തന്റെ ദേശ്യവും താല്പര്യകേടും മനസിലാക്കി കൊടുത്തു. 

 "ഓ തൻ ഇനി കൂടുതൽ ഉള്ളിൽ പ്രാഘാൻ നിക്കണ്ട ഞൻ ഒന്നും പറയാണില്ല അല്ല പറഞ്ഞിട്ടേ എന്താ കാര്യം നിങ്ങൾക്ക് ഒക്കെ നിങ്ങടെ കാര്യം മാത്രല്ലേ ഉള്ളു. ഇനി എങ്കിലും എന്തെലും കണ്ണംതിരിവ് കാട്ടുന്നതിനു മുന്നേ വീടിൽ ഉള്ള ആ രണ്ട് ആത്മക്കലെ പറ്റി ചിന്തിക്കാൻ നോക്ക്" 

      ഇത്രയയും പറഞ്ഞ നേഴ്‌സ് അവ്ട്ന്ന് തീരഞ്ഞു നടന്നു. കുറച്ചു നേരം ആയിട്ടും സൗണ്ട് കേക്കഞ്ഞപ്പോ അവൻ കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കി അടുത്ത് ആരും ഇല്ല എന്ന് കണ്ടപ്പൊ അവൻ നല്ല ആശ്വാസം തോന്നി. പക്ഷെ രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ താൻ എവിടെ എത്താൻ ഉണ്ടായ കാരണം ആലോചിച്ചപ്പോ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി... 

തുടരും....

(ആദ്യമായിട്ടുള്ള ഒരു പരീക്ഷണം ആണ് എവിടേക്കയോ എന്തൊക്കെയോ പാളിച്ച ഉണ്ട് മനസിലാകും എന്ന് കരുതുന്നു 😊🤗)