𝕍𝕖𝕕𝕙𝕒 𝔾𝕒𝕦𝕥𝕙𝕒𝕞𝕒m🦋
                    𝓢𝓮𝓪𝓼𝓸𝓷 𝐼𝐼


PART 13



© Copyright work- This work protected in accordance with section 45 of copyright act 1957 (14 of 1957) and should not used in full or part without the creators prior permission.


💖💖💖💖❤️❤️❤️❤️💖💖💖


" ഉറപ്പിക്കാൻ വരട്ടെ\" എല്ലാവരും അങ്ങോട്ട് നോക്കി ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കിച്ചു. വേദയടക്കം എല്ലാവരും അമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി. അവൻ്റെ പുതിയ ഭാവം 

\"നിങ്ങൾക്ക് ഓക്കെ എന്ത തലക്ക് സ്ഥിരതയില്ലെ.... വേദയെ ഇപ്പോ പിടിച്ച് കെട്ടിക്കാഞ്ഞിട്ട് ആണോ...അച്ഛമ്മയോട് ഞാൻ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ആ സ്ത്രീയും ആയി കുഞ്ഞിയെ ഉപമിക്കരുത് എന്ന്.... അവൾക്ക് ഇത്തിരി സമധാനം കൊടുക്ക് ഇന്ന് അവളുടെ പിറന്നാൾ ആണ്.... അന്നെങ്കിലും ഇത്തിരി സ്വസ്ഥതയോടെ അ ഇരുന്നോട്ടെ...\" 

കിച്ചുവിൻ്റെ സംസാരം നീണ്ടു. വേദ അപ്പോ ഒരു സ്‌തംഭനാവസ്ഥായി ആയിരുന്നു. തന്നിൽ അറിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കിച്ചുവിന്റെ വിശ്വാസതെ കുറിച്ചവൾക്ക് ഭയം തോന്നി. മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന മുഖവും ചിന്തകളും എല്ലാം സിന്ധു മാത്രം. തന്നിൽ വേരുന്നിയ അവൻ്റെ മുഖം അവളിൽ തെളിഞ്ഞ് വരികയായിരുന്നു. സ്റ്റെപ്പ് കയറി മുകളിൽ റൂമിലെക്ക് വാതിൽ തുറന്നതും കണ്ടത് കാലിന്മേൽ കാൽ കയറ്റി വലിഞ്ഞ് മുറുകിയ മുഖവുമായ് ഇരിക്കുന്ന സിന്ധു.കൈകളിലെയും
കഴുത്തിലെയും ഞെരമ്പുകൾ വരെ വ്യക്തം. ഒരു നിമിഷം അവളുടെ ഹൃദയം ആഞ്ഞ് മിടിച്ചു പോയി.അവൻ്റെ രൂപം അവളെ ഭയപ്പെടുത്തി. തന്നിൽ ഉറച്ച മിഴികളെ നോക്കാൻ അവൾ ഭയപ്പെട്ടു. 

\"ന്ത് ന്ത്...പറ്റി എ....ട്ടാ\"വിറക്കുന്ന വാക്കുകളോടെ അവൾ അവനോട് ചോദിച്ചു. 

മറുപടി മേശയ്ക്ക് മുകളിലെക്ക് വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ഇട്ട.... അല്ല എറിഞ്ഞ തന്റെ സ്കെച്ച് ബുക്ക് ആയിരുന്നു.അവൾ തറഞ്ഞു നിന്നു.അതിൻ നിന്നും അവന്റെ ഛായ ഉള്ള ചിത്രങ്ങളും ഒപ്പം എഴുതിയ കുറിപ്പുകളും മേശമേൽ ചിതറി. 

\"എന്താ ഇതിൻ്റെ ഓക്കെ അർത്ഥം...?\" 

ചോദ്യത്തിന് ഉള്ളിലെ ദേഷ്യംപ്രകടമായിരുന്നു. പക്ഷേ കണ്ണുകൾക്ക് ശാന്തത... എന്തൊ മറക്കാൻ എന്നപ്പോലെ.... 

\"എന്താ... പ്രണയമാണോ വേദാഞ്ചലി... I mean love\" 

തന്റെ തൊട്ട് അരികിൽ വന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ചോദ്യത്തിലെ സ്ഥായിയായ പുച്ഛം വേദക്ക് മനസ്സിലായി.അറിയില്ല... ഓരോ നിമിഷവും താൻ തന്നോട് തന്നെ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം...ആദ്യമായ് അവൻ്റെ ചോദ്യത്തിന് തനിക്ക് ഇന്ന് മറുപടിയില്ല. വെറുതെ അവനിൽ മിഴിയൂന്നി അവൾ നിന്നു. 

\"അത് ഇനി എന്ത് തന്നെയായലും i didn\'t love you ms.vedha\"

 അലസമായ് അവൻ പറഞ്ഞു. അവൾ മിണ്ടിയില്ല.അവൻ തന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കാൻ മടികുന്ന പോലെ... അവളിൽ നിന്ന് പ്രതികരണം ഒന്നും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവൻ അവളെ കടന്ന് മുറിക്ക് പുറത്തെക്ക് നടന്നു. 

\"നിങ്ങളെ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കിയിരിക്കും സിദ്ധുവേട്ട... \" 

കാലുകൾ കടിഞ്ഞാണിട്ടാപോലെ സിദ്ധു നിന്നു. 

\"ഈ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി മനസ്സോടെ എന്ന് എന്നെ നിങ്ങൾ വേണ്ടെന്ന് പറയുന്നുവോ.... അന്ന് വരെ കാത്തിരിക്കും...\" 

അവളുടെ വാക്കുകൾ കാതിൽ പ്രതിധ്വാനിക്കും പോലെ... അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുകെ പൂട്ടി. 

\"ഇത് നിനക്ക് നല്ലതിനാവില്ല വേദ... ഞാൻ ഒരിക്കലും നിനക്ക് സ്വന്തമാകില്ല ഇതിനെ ഓർത്ത് നീ വേദനിക്കുകയെ ഉള്ളു\" 

വാതിൽ പടിക്കൽ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് പറയുന്നവനെ ശ്രദ്ധിക്കുകയാണ് വേദ. കണ്ണിൽ ഒരു നീർമുത്ത് ഉരുണ്ടു കൂടി. പ്രണയമാണോ തനിക്ക്... അവൾ വാതിൽ അടച്ച് കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നെങ്കിലും ഉറക്കം അവളെ തേടി എത്തിയില്ല.ചിന്തകൾ അവന്റെ വാക്കുകളിൽ കുരുങ്ങി കിടന്നു. അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ അവൾക്ക് മനസിലായില്ല. 

\"നിന്നെ മറക്കാനോ ഓർക്കാനോ സ്വന്തമാകനോ ഒന്നും ഒന്നും എനിക്ക് കഴിയില്ല...അതിന് ഞാൻ ശ്രമിച്ചൽ വേദനിക്കുന്നത് നീ ആയിരിക്കും...വേണ്ട വേദയെ മറക്കാൻ സിദ്ധുവിന് കഴിയും \" 

തിരികെ മുറിയിൽ എത്തുമ്പോൾ ദേഷ്യത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന കിച്ചുവിനെ കണ്ട് അവൻ കര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു.അവൻ ഭയന്നത് വേദയെ ആയിരുന്നു. അവളുടെ ഉറപ്പുള്ള വാക്കുകളെ... കണ്ണിലെ തിക്‌ഷണതയെ....


തുടരും.....

Actually ഈ പാർട്ട്‌ njan ഇട്ടത് ആണ്. By mistake ethe ഡിലീറ്റ് ayi പോയി.... അതാ ഒന്നുടെ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്നേ.....