ഭാഗം 4

രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് മറ്റൊരു കാര്യം സംഭവിച്ചു. ജലസേചനത്തിനായി തമിഴ്നാട്ടിൽ നിന്ന് അച്ഛൻ ഒരു വാട്ടർ എഞ്ചിൻ വാങ്ങി. ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലെ ആദ്യത്തെ വാട്ടർ എഞ്ചിൻ ഞങ്ങളുടേതായിരുന്നു. ഞാൻ ശരിക്കും ആവേശഭരിതനായിരുന്നു.

വാട്ടർ എഞ്ചിന്റെ പ്രവർത്തനത്തെ കുറിച്ച് അച്ഛൻ ഞങ്ങളുടെ പ്രധാന ജോലിക്കാരനായ കേളന് നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകി.  

എഞ്ചിന്റെ ആ കാസ്റ്റ് അയേൺ ബോഡി ഭാഗങ്ങളുടെ പുതിയ പെയിന്റിന്റെ ഗന്ധം ഇപ്പോഴും എന്റെ ഓർമ്മയിലുണ്ട്.

രണ്ടാഴ്ച മുമ്പ് ഞാൻ വൃത്തിയാക്കിയ ആ കുളത്തിന് സമീപം തന്നെ, പുതിയ വാട്ടർ എഞ്ചിൻ വയ്ക്കാൻ അച്ഛൻ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ഞാനും കേളനും കൂടി , ഒരു വിധം ആ എഞ്ചിൻ കുളക്കരയിലെത്തിച്ചു.

ഉയരത്തിലൊരുക്കിയ മൺചാലിലൂടെ, വാട്ടർ എഞ്ചിന്റെ
ഡെലിവറി പൈപ്പിലൂടെ ശക്തിയോടെ ഒഴുകിയെത്തിയ വെള്ളം ജീവനുള്ള വലിയ പാമ്പിഴയും പോലെ നീർച്ചാലുകൾ തീർത്ത് തെങ്ങിൻ തടങ്ങളിലേക്ക് വേഗത്തിലെത്തി. അത്രവേഗത്തിൽ അവിടമാകെ ജലസമൃദ്ധിയാൽ നിറയുന്ന കാഴ്ച്ച ആവേശകരമായിരുന്നു. മഴക്കാലം എത്തിയ പോലെ,പുതുമണ്ണ് നനഞ്ഞ ഗന്ധം അവിടമാകെ പരന്നു.

ഞങ്ങളുടെ അഞ്ചേക്കർ കൃഷിയിടത്തിലെ മുഴുവൻ തെങ്ങുകളുടേയും ചുവട്ടിൽ വെള്ളം എത്തുന്നതിനായി എല്ലായിടത്തേക്കും ചെറിയ കനാലു പോലുള്ള ജലപാതകൾ ഉണ്ടാക്കി ബന്ധിപ്പിച്ചിരുന്നു.

അയൽവാസികൾ, പ്രത്യേകിച്ച് കൃഷിയിൽ താൽപ്പര്യമുള്ളവർ, ഞങ്ങളുടെ പുതിയ വാട്ടർ എഞ്ചിനിനെക്കുറിച്ച് വളരെയധികം അസൂയപ്പെട്ടു.

ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് അച്ഛൻ അവരോട് പറഞ്ഞു: \" ഫ്രീ ആകുമ്പോഴെല്ലാം, വേണ്ടവർക്ക് അത് വാടകയ്ക്ക് എടുക്കാം.\"

എന്നെ ശരിക്കും ആപ്പിലാക്കുന്നതായി ഈ തീരുമാനം. കാരണം, പുതിയ യന്ത്രവത്കൃത ജലസേചനം ആവശ്യമായ അയൽവാസികളുടെ കൃഷിയിടങ്ങളിലേക്ക് ആ എഞ്ചിൻ മാത്രമല്ല, കനവും നീളവുമുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക് ഡെലിവറി പൈപ്പ് കൂടി കൊണ്ടുപോകാൻ എനിക്ക് ഞങ്ങളുടെ വേലക്കാരൻ കേളനെ അനുഗമിക്കേണ്ടി വന്നു.

അത് എന്റെ പ്രായത്തിന്, വളരെ കഠിനമായ പണിയായിരുന്നു. 

വാട്ടർ എഞ്ചിൻ സേവനം അയൽക്കാർക്ക് കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ ഒഴിവു സമയം എന്നത് എനിക്ക് ഇല്ലാതായി. 
ആഴ്ചയിലെ ചില രാത്രികളും എന്നെ തിരക്കിലാക്കി.  

എല്ലാ പൗർണ്ണമി ദിനങ്ങളും എനിക്ക് വെറുപ്പായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ വൈദ്യുതി ലഭ്യമല്ലാത്ത നാളുകളായിരുന്നു അത്. അതിനാൽ, നിലാവുള്ള രാത്രികളിലും എനിക്ക് വാട്ടർ എഞ്ചിൻ ഉപയോഗിച്ച് കൃഷിയിടം നനയ്ക്കേണ്ടി വന്നു.

എന്റെ സഹപാഠികളുടെ, പ്രത്യേകിച്ച് പെൺകുട്ടികളുടെ, കൃഷിസ്ഥലം നനയ്‌ക്കുന്നതിനായി, ചുരുട്ടിയ പൈപ്പുകൾ ഒരറ്റം എന്റെ തോളിലും അതിന്റെ മറ്റേ അറ്റം കേളന്റെ തോളിലും വച്ച് അവരുടെ മുന്നിലൂടെ ചെല്ലാൻ എനിക്ക് വലിയ നാണക്കേടായി തോന്നി.

അക്കാലത്ത് ഏറ്റവും നല്ല കർഷകൻ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിലും അച്ഛൻ ഒരിക്കലും പറമ്പിൽ സ്വന്തം കൈ കൊണ്ട് ഒന്നും ചെയ്യാറില്ല. ചെളിയും മണലും കൈകൊണ്ട് തൊടാത്ത ആധുനിക കർഷകനായിരുന്നു അച്ഛൻ. ഭൂമിയിൽ അച്ഛന്റെ കൈ തൊടുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. 

അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് അഥവാ എന്തെങ്കിലും താഴെ വീണാൽ,
അതെടുത്ത് കൊടുക്കാൻ അടുത്തു നിൽക്കുന്ന ആരോടെങ്കിലും അജ്ഞാപിക്കും.
അത് ചിലപ്പോൾ എന്നോടാകാം, അമ്മയോടാകാം, കേളനോടാകാം.

ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ ആദ്യമായി ആധുനിക രാസവളം ഉപയോഗിച്ച കർഷകൻ അച്ഛനായിരുന്നു. തുടക്കത്തിൽ അത് എന്താണെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. അച്ഛൻ അത് മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചു. 

ഞങ്ങളുടെ തെങ്ങിൽ നിന്നുള്ള വിളവ് ഇരട്ടിയായപ്പോൾ മറ്റെല്ലാ കർഷകരും അമ്പരന്നു.  

പുതിയ വളത്തെക്കുറിച്ച് ആരോടും പറയരുതെന്ന് അച്ഛൻ എനിക്കും അമ്മയ്ക്കും കേളനും മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി.
*******
തുടരും..