*Green eyed butterfly💚~9*
          ~ഫർഹാന


****

\"ദിനു,നീയിന്നലെ രാത്രി എവിടെയായിരുന്നു\"

\"ശ്ശ്ശ്\"

എല്ലാം അറിഞ്ഞ പോലെയുള്ള യാനിന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ദിനു ഒന്ന് പകച്ചു പോയി.പിന്നെ ചുണ്ടിൽ കൈ വെച്ച് പതിയെ പറയാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു കൊണ്ട് തുറന്നു കിടക്കുന്ന മുറിയുടെ വാതിൽ അടച്ചു.

\"ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം താ ദിനു.\"

അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെയായിരുന്നു യാനിന്റെ ചോദ്യം. എങ്കിലും അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുത്തൊന്നും പറയാതെ തല കുനിച്ചിരിക്കുകയാണ് ദിനു.

\"ദിനു.നീയെന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്. നീ റൂഹിയും ആയി അടിയുണ്ടാക്കിയല്ലേ.നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അടങ്ങി ഇരിക്കണമെന്ന്.\"

\"പിന്നെ ഞാൻ നോക്കി നീക്കണമായിരുന്നോ.ഞാൻ ജനിച്ചത് പോലും നിന്നെ സംരക്ഷിക്കനാണെന്ന് എന്നെക്കാൾ നന്നായി എന്നോ നിനക്കറിയാമായിരുന്നില്ലേ.എന്നിട്ടും എന്നോട് മറച്ചു വെച്ചു.ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കാലത്തോളം നിന്നെ മരണത്തിന് ഞാൻ വിട്ടു കൊടുക്കില്ല യാൻ.അതിന് നീയെന്നെ എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല.\"

അവളുടെ വാക്കുകളിൽ വാശിയും ദേഷ്യവും ഒടുവിൽ തന്നോട് എല്ലാം മറച്ചു വെച്ചതിനോടുള്ള സങ്കടവും എല്ലാം കലർന്നിരുന്നു.

\"ദിനൂ,ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്. നീ പറയുന്നത് ശെരിയാണ് പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അതിനുള്ള സാഹചര്യം അല്ല.\"

\"പിന്നെ ഞാനൊന്നും പ്രതികരിക്കാതെ ഇരുന്നിട്ട് അവളിവിടെന്ന് ആ മരുന്നും എടുത്ത് പോവണമായിരുന്നോ.എന്നിട്ട് ജിനയുടെ കയ്യിലെ മറുക് മായിക്കണമായിന്നോ. ഒടുവിൽ നിന്നെ മരണത്തിലേക്ക് തള്ളിയിടുകയും ചെയ്യണം അല്ലേ!?\"


ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ കൂടുതൽ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.മുഖം കൂടുതൽ ചുവക്കുകയും ഒടുവിൽ ദേഷ്യത്തെ അടക്കാനാവാതെ യാനിനോട് ഒന്നും പറയാതെ യാനിന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പോയി.

അവൾ പോയത് കാണെ യാനിനും വല്ലായിമ തോന്നിയിരുന്നു.
വാക്കുകളിൽ ദേഷ്യമാണെങ്കിലും അവളിലെ ആധി യാനിന് വ്യക്തമായിരുന്നു.

ദിനു എഴുന്നേറ്റ് പോയത് അവളുടെ റൂമിലെ ഷെൽഫിൽ വെച്ചിരുന്ന പുസ്തകം എടുക്കാനായിരുന്നു.
അവൾക്കായി മാത്രം ജിഹ എഴുതി വെച്ച പുസ്തകം.
ശലഭത്തിന്റെ ആകൃതിയിലുള്ള ഒരു കുഞ്ഞു പുസ്തകമായിരുന്നു അത്.
ഒരുഭാഗത്തെ ചട്ട കടും നീലയും മറുഭാഗത്തേത് പച്ചയും ആയിരുന്നു.
അവ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് യാനിനെയും ദിനുവിനെയും ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ അവൾക്ക് പ്രയാസമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
പതിയെ അവ തുറന്നു കൊണ്ട് ഓരോ വരിയിലൂടെയും ദിനു കണ്ണോടിച്ചു.

അവൾക്ക് മുന്നിലേക്കുള്ള വഴികൾ അതിൽ തുറന്നു കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.റൂഹിയുമായുള്ള ആദ്യ ഏറ്റുമുട്ടലും അതിലെഴുതി വെച്ചിരുന്നു.
വീണ്ടും ഓരോന്നും വായിച്ചു കൊണ്ട് താളുകൾ മറിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
ആകാംഷ ഏറെയായതു കൊണ്ട് തന്നെ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാതെ കണ്ണുകളെ ഓടിച്ചു വിടുകയായിരുന്നു അവൾ.അതിനിടയിൽ ചില വരികളിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ തറഞ്ഞു.

നടക്കാൻ പാടില്ലാത്തത്,വിലക്കപ്പെട്ടത്!
അതിൽ കൂടുതൽ വ്യക്തമായി എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഇതൊരു ഒടുക്കമല്ല തുടക്കമാണെന്ന് അവളാ നിമിഷമായിരുന്നു മനസ്സിലാക്കുന്നത്.

ആ വരികൾ കുറച്ചൂടെ സൂക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് മനസ്സിൽ വായിക്കാതെ ശബ്ദത്തിൽ വായിച്ചു നോക്കുകയായിരുന്നു ദിനു. സ്വപ്നമല്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ!

\"ഒരുപക്ഷെ അവളതിലേക്ക് ആകൃഷ്ടയാവാം. അതിനുള്ള സാധ്യത ഏറെയാണ്...\"

\"ദിനൂ\"

ബാക്കി വായിക്കുന്നതിന് മുന്നേ അവൾക്കായി വിളി വന്നിരുന്നു.
വേഗത്തിൽ പുസ്തകം ഭദ്രമായി ഷെൽഫിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് ഡോർ തുറക്കാനായി അവളെഴുന്നേറ്റു.

\"യാൻ!\"

യാനിനെ കണ്ടതും അവളിൽ ചെറിയൊരു അമ്പരപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു.

\"യാൻ. നീയെന്താ പറയാതെ\"

കുറച്ചു മുന്നേ ദേഷ്യത്തിൽ നിന്നവളെ അല്ലായിരുന്നു ദിനു അപ്പോൾ. ഓടി ചെന്ന് യാനിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു ദിനു.

\"അതെന്താ എനിക്ക് വന്നൂടെ\"

തളർച്ചയും ക്ഷീണവും ഉണ്ടെങ്കിലും അതവരിൽ നിന്ന് മറച്ചു വെച്ചുകൊണ്ട് ദിനുവിന്റെ നെറ്റിയോട് നെറ്റി മുട്ടിച്ചു കൊണ്ടവൾ ചിരിയോടെ ചോദിച്ച്.
അതിന് മറുപടിയൊന്നും കിട്ടിയില്ലായിരുന്നു. ദിനു അപ്പോഴും യാനിനെ ഇറുക്കെ പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ്.

\"ബദിമ്മ എവിടെ\"

\"മുറിയിലുണ്ട്.\"

\"ഇനി ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങില്ലാലോ ലേ.നിന്റെ തലയൊക്കെ മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ ദിനൂ.എന്തിനാ ആവശ്യല്ലാത്ത പണിക്ക് പോയെ\"

ബദിയയുടെ റൂമിന്റെ വാതിലിലേക്ക് നോക്കി തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ദിനുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അവളുടെ പൊട്ടിയ നെറ്റിയും മുഖത്തും കയ്കാലിലുമൊക്കെ അവിടെയും ഇവിടെയും ആയുള്ള മുറിവ് യാനിന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്.
അവൾ സഹിക്കുന്നതെല്ലാം \'തനിക്ക് വേണ്ടിയാണെന്നത്\' യാനിനെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിച്ചു 


\"അല്ല യാൻ നീയെന്താ തിരിച്ചു വന്നേ\"

\"യാനിന് വയ്യാണ്ടായി ദിനൂ. ഇനി രണ്ടു ദിവസം ഇവിടെ ഉണ്ടാവും. എന്നിട്ടേ തിരിച്ചു പോകു\"

ദിനുവിന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി കൊടുത്തത് ഷിൻ ആണ്.ഷിൻന് പോവാൻ സമയമായതും അവരോട് പോവാണെന്നും പറഞ്ഞ് അവൾ അവിടെ നിന്നും പോയി.

\"എന്താ പറ്റിയെ യാൻ.ജിഹമ്മയുടെ അവസ്ഥ എന്താണെന്ന് അറിയുവോ. നമുക്ക് ലിൻനെ ഒന്ന് കാണാൻ പോയാലോ.അവളിലൂടെ അല്ലാതെ ഒന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ ഇനി\"

\"എന്താണെന്ന് അറിയില്ല. ഇന്നെന്തോ വല്ലാത്ത തളർച്ച.ജിഹമ്മ കൂടുതൽ ആപത്തിലേക്ക് എത്തുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം.\"

\"പേടിക്കണ്ട യാൻ, നമുക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ ലിൻനെ കാണാൻ പോവാം.ബദിമ്മ മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോഴേക്കും പോയി വരാം\"

എന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ദിനു യാനിന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്നെ ഇരുവരും ചിറകുകൾ വിടർത്തി ലിൻ താമസിക്കുന്ന പൂന്തോട്ടത്തിലേക്ക് പറന്നു.
അവിടെ ഒരു ചുവന്ന പൂവിൽ അവൾ തളർച്ചയോടെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഇടക്കിടെ വിറക്കുകയും ഒന്നുകൂടെ പൂവിന്റെ ഇതളിലേക്ക് ചേർന്ന് കിടക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

\"ലിൻ.\"

യാനിന്റെ വിളിയിൽ അവശയായിരുന്നിട്ടും അവൾ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കി.
ലിൻന്റെ അവസ്ഥ കാണെ യാനിൽ ഭയം ഏറിയിരുന്നു.

യാൻ അവളുടെ ചിറകുകളിൽ പതിയെ ചൂണ്ടു വിരൽ കൊണ്ട് തൊട്ട്. അവളുടെ വിരലിൽ നിന്നും വന്ന ചെറുപ്രകാശത്തിൽ ലിൻന് ചെറുതായി ആശ്വാസം തോന്നി.
താൽക്കാലത്തേക്ക് മാത്രമായിരുന്നു അത്. കുറച്ചു സമയം എങ്കിലും ജിഹമ്മ ആരോഗ്യത്തോടെ ഇരിക്കണമായിരുന്നു.അതിനുള്ളിൽ അവരെ തേടി കണ്ടെത്തണം.

\"ലിൻ. ഇവിടെ നിന്നും എവിടേക്കും പോകരുത് ട്ടോ,ഷിൻ ഇവിടേക്ക് വരും\"

അവളോട് അത്രമാത്രം പറഞ്ഞ് ദിനുവും യാനും വീട്ടിലേക്ക് പറന്നു. കൂടെ ഷിൻനോട്‌ ലിൻന്റെ അടുത്ത് തന്നെ നിൽക്കണമെന്ന് ഓർമ്മിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.


\"യാൻ,ജിനയുടെ അടുത്ത്കൂടെ ഒന്ന് പോവണം\"

ദിനു ഓർമ്മിപ്പിച്ചപ്പോൾ മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ അവൾ പറക്കുന്ന ദിശ ജിനയുടെ വീട്ടിന് നേരെയാക്കി.കൂടെ തന്നെ ദിനുവും.

അവരവിടെ എത്തുമ്പോൾ പുറത്ത് തന്നെ ജിന നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരെ കണ്ടപ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി നടന്നു.

\"യാൻ.നീയെന്തേ തിരിച്ചു വന്നേ\"

\"വെറുതെ. നിങ്ങളെ ഒക്കെ ഒന്ന് കാണണം കരുതി\"

ജിനയുടെ ചോദ്യത്തിന് യാൻ മറുപടി നൽകി.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും ജിനയുടെ കൈകളിലെ മറുക് പരതുകയായിരുന്നു.

\"സമയം കുറവാണ് യാൻ,നോക്ക് ഇത് മാഞ്ഞു തുടങ്ങി.\"

\"അറിയാം,വിജയം നമുക്കൊപ്പമാവുമെന്ന ഒരു പ്രതീക്ഷയുണ്ടെനിക്ക്, എങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ.സൂക്ഷിക്കണം. ഒന്ന് കാണാമെന്നു കരുതി വന്നതാണ്\"

അവിടെയും സംസാരം ദീർഘിപ്പിക്കാതെ അവർ വീട്ടിലേക്ക് പറന്നു.
അവരെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കണ്ണുകളെ അവർ കണ്ടില്ലായിരുന്നു.

                                  💚

\"ഇന്ന് ഹാനി ലീവാണല്ലേ, അവൾക്ക് കുറവില്ലേ എന്തോ. വിളിക്കാനും പറ്റിയില്ല\"

\"നമുക്ക് രാത്രി വിളിക്കാം. ഇപ്പോ വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റോ. ഇന്ന് വർക്ക്‌ ഓവറാണ്\"

 തിടുക്കപ്പെട്ട് അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റു.

\"എല്ലാവരോടും കൂടിയാണ്.ഇന്ന് ഹാഫ് ഡേ ലീവ് ആണ്.ചില സാഹചര്യങ്ങൾ കാരണം.\"

വർക്ക്‌ ടെൻഷനിൽ പുകഞ്ഞിരിക്കുന്ന അവർക്ക് അതൊരു ആശ്വാസം തന്നെ ആയിരുന്നു. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാതെ ഓഫീസിൽ നിന്നും ഓടിയിറങ്ങിയിരുന്നു എല്ലാവരും.

പോകുന്ന വഴിയേ പല പ്രാവിശ്യം യാനിനെ അവർ വിളിച്ചു നോക്കിയെങ്കിലും പരിധി പുറത്താണെന്ന് തന്നെയായിരുന്നു പറയുന്നത്.
രാത്രിയും വിളിച്ചു നോക്കാമെന്ന തീരുമാനത്തിൽ അവർ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

റമ വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ തന്നെ മുമ്പിൽ തന്നെ ഇളിച്ചു കൊണ്ട് നൈനയും നജയും നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

\"ഓഹ് രണ്ടൂസം ലീവ് ആണല്ലോ ലെ.\"

\"അതെ ആണ്.ഞങ്ങളെയ് ഞങ്ങളെ മാമിനെ കാണാൻ വന്നതാ.\"

\"അതിന് ഞാൻ ചോദിച്ചില്ലല്ലോ\"

അവരെ നോക്കി വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൾ റൂമിലേക്ക് ഓടിക്കയറി. ഇല്ലെങ്കിൽ തനിക്കത് നല്ലതിനായിരിക്കില്ലെന്ന് അവൾക്കറിയാം.

റൂമിലേക്ക് കയറി വാതിൽ അടച്ചു കൊണ്ടവൾ നെഞ്ചിലൊന്ന് കൈ വെച്ചു. അവളുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ട് അവളൊന്ന് പകച്ചു പോയിരുന്നു.

\"സിഹമ്മാ\"

\"റൂഹി ഞാൻ ഒരു അത്യാവശ്യ കാര്യം പറയാൻ വന്നതാണ്.നമ്മൾ വിചാരിക്കും പോലെ യാൻ ഭൂമിയിലേക്ക് വന്നിട്ടില്ല. അത് നമ്മുടെ കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പമാക്കാൻ ഉപകാരപെടും. പക്ഷെ അവൾ അവിടെ ഉണ്ട്. അത് ഒരുപക്ഷെ നിനക്ക് ആപത്താവും\"

\"എനിക്ക് പേടിയില്ല സിഹമ്മ. ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.സിഹമ്മ പൊയ്ക്കോളൂ\"

വളരെ ശബ്ദം കുറച്ചു കൊണ്ട് അവരോട് പറയുകയായിരുന്നു റമ.അപ്പോൾ തന്നെ അവർ അവിടെ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായിരുന്നു.


                            💚

ജിഹക്ക് ചെറുതായി ബേധം ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.അതിൽ ഷാനിന് ആശ്വാസം നിറഞ്ഞു.എങ്കിലും കൂടുതൽ എഴുന്നേറ്റ് നടക്കാനോ ഒന്നിനും ആവില്ല.

\"ഈ കഞ്ഞി കുടിക്ക് ജിഹാ\"

\"മതി ഷാൻ. എനിക്കൊന്ന് ഗാർഡനിൽ പോവണം\"

\"ഇപ്പൊ നീയെവിടേക്കും പോവുന്നില്ല. നീയിത് മുഴുവൻ കുടിച്ചിട്ട് കിടന്നേ.\"

അവളെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് തന്നെ കിടത്തി അവൻ ബാക്കി കഞ്ഞിയും കുടിപ്പിച്ചു. അവൾക്കുള്ള മരുന്നും എടുത്തു കൊണ്ട് ലാപ്പെടുത്ത് വർക്ക്‌ ചെയ്യാനിരുന്നു.



(തുടരും)


ഇനി റിയാക്ഷൻ കിട്ടാണ്ട് അടുത്ത പാർട്ട്‌ ഉണ്ടാവൂല..കൊറേ റിയാക്ഷൻ കിട്ടിയാ വേഗം വേഗം ഇടും 🐼കൊറച്ച് കിട്ടിയ കൊറച്ച് ഇടും