💜💜 വിഷ്ണുവേദ💜💜

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

രാത്രിയിലെ മഞ്ഞുതുള്ളികൾ തുടച്ചുമാറ്റി സൂര്യകിരണങ്ങൾ പാലക്കാടൻ കൽപ്പാത്തി അഗ്രഹാരത്തിൽ പതിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു നേരെ പോകുന്ന റോഡിന് ഇരുവശത്തും നിരനിരയായ് വീടുകൾ കാണാം എല്ലാ വീടിന്റെ മേൽക്കൂരയിൽ നിന്നും പുക ഉയരുന്നുണ്ട് ഇന്ന് കല്പാത്തി അഗ്രഹാരം പൂമാലകൾ കൊണ്ടും കൊച്ചു കുട്ടികളും അലങ്കരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു വളരെയേറെ മാറ്റങ്ങൾ അഗ്രഹാരത്തിൽ വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ചില മനുഷ്യരുടെ മനസ്സിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരാതെ തന്നെ കിടപ്പുണ്ട് കൽപ്പാത്തി അഗ്രഹാരത്തിലെ ഒരു വീട്ടിൽ.
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

ലച്ചു ലച്ചു..... ഇങ്ങ വാ...... ഈ കുട്ടി എവിടെ പോയി?
( ഇതാണ് ശങ്കരൻ ഭാഗവതർ അടുത്തുള്ള സംഗീത കോളേജിൽ പ്രൊഫസറാണ് ).

എന്താ അപ്പാ?

( ഇത് വേദ ലക്ഷ്മി എല്ലാരുടെയും ലച്ചു ശങ്കരൻ ഭാഗവതരുടെ ഒരേയൊരു മകൾ ).

നീ എന്തെടുക്കുവാ അവിടെ ഇങ്ങേ വാ ( ശങ്കരൻ ).

അപ്പാ നിനക്ക് ഞാൻ എന്നുടെ ക്ലിപ്പ് നോക്കുക കൊഞ്ച wait പണ്ണുഗോ ( ലച്ചു ).

ഒന്നൂടെ ഫ്രണ്ട്സ് എല്ലാം ഇവിടെ 
കത്തിട്ട് ഇറുക്ക് സികുറം വാങ്കോ ( ശങ്കരൻ ).

( ഇനി ലച്ചുവിനെ കുറിച്ച് പറയാം ഇവളാണ് നമ്മുടെ കഥയുടെ നായിക വേദ ലക്ഷ്മി എന്ന് ലച്ചു  ആള് കുറച്ചു മെലിഞ്ഞ ഇരിക്കുവാ പക്ഷേ കാണാൻ സുന്ദരിയാ മുട്ടിൻ ഒപ്പമുള്ള മുടിയും പൂച്ച കണ്ണുകളും അതിനൊപ്പം ചിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്ന നിറമായിരുന്നു ലച്ചുവിന് അമ്മയില്ല അവൾക്ക് മൂന്നു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ മരിച്ചുപോയി അവളെ നോക്കി വളർത്തിയത് അച്ഛൻ ശങ്കരനും ശങ്കരന്റെ അനിയത്തി ഭർത്താവ് മരിച്ചു പോയ സാവിത്രിയും കൂടിയാണ് സാവിത്രിക്ക് ഒരു മോനും ഉണ്ട് ശ്രാവൺ ആൾ ഇപ്പോൾ അടുത്തുതന്നെയുള്ള ഒരു ക്ലിനിക്കിൽ ഡോക്ടർ ആണ്.
ലച്ചു കൈയിലിരുന്ന മുല്ലപ്പൂവും കൂടി തലയിൽ ചൂടി ദാവണി ശരിയാക്കി പുറത്തേക്ക് വന്നു.

എന്തുവാടി ഇത്ര തിടുക്കം എന്നാ ഒന്ന് ഒരുങ്ങാൻ സമ്മതിക്കൂല കഴുതകൾ എവിടെ ഈ കൂട്ടത്തിൽ ആ കുഞ്ഞു കഴുത? ( ലച്ചു).

ലച്ചു അക്കാ അവൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു? ( നിവേദ്യ ).

എന്നിട്ട് എവിടെ അവൾ ആ ഒളിച്ചു നിൽക്കാതെ ഇങ്ങു വാ ഞാൻ കണ്ടു   വാ കഴുതേ ഇവിടെ? ( ലച്ചു ).

കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും പാറു മുൻപിലേക്ക് വന്നു പാറു എന്ന് പാർവ്വതി ശങ്കരൻ ഭാഗവതരുടെ കൂട്ടുകാരൻ സാംബശിവന്റെ മകളാണ് വൈകി ഉണ്ടായ മകൾ ആൾ ഇപ്പോൾ എട്ടാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുകയാണ് ).

എന്താ അക്കാ എന്നെ എപ്പോഴും കഴുത എന്ന് കുപിടുറേ ( പാറു ).

പിന്നെ കഴുതകളെ കഴുത എന്നല്ലാതെ പിന്നെന്താ വിളിക്കാം ( ലച്ചു ).

ഞാൻ പോവാ ( പാറു ).

പിണങ്ങല്ലേ വാ ഇന്ന് ത്രികാർത്തിക അല്ലേ നമുക്ക് വിളക്ക് ഒക്കെ ഒരു കണ്ടേ വാ പോവാ ( ലച്ചു).

കുട്ടികളുടെ കൂടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ ലച്ചുവിനെ ശങ്കരന് പുറകിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു .

ലച്ചു ഇന്ന് അവരെ വരുന്നേ നിങ്ങളെ വീടൊക്കെ വൃത്തിയാക്കി ഇട്ടോ അദ്ദേഹം പണ്ഡിതന അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു സങ്കടവും ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല ഇവിടെ അദ്ദേഹം ഇവിടെ വരുന്നത് തന്നെ എല്ലാർക്കും പുണ്യമാ( ശങ്കരൻ ).

അപ്പാ ഞങ്ങളെല്ലാവരും ആ വീടൊക്കെ വൃത്തിയാക്കി ഇട്ടു ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പോവാ ഭഗീരഥി അകവുടെ വീട്ടിൽ വിളക്ക് ശരിയാക്കാൻ ഉണ്ട് ( ലച്ചു ).

പൊക്കോ പക്ഷേ വിളിക്കുമ്പോൾ വരണം ( ശങ്കരൻ ).


ഉച്ചവരെ ലച്ചുവും കുട്ടികളും വൈകുന്നേരത്തെ അമ്പലത്തിലേക്കുള്ള തൃക്കാർത്തികയുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോഴാണ് പാറു അങ്ങോട്ട് വന്നത്.

ലച്ചു അക്കാ ( പാറു ).

എന്നടി? ( ലച്ചു ).

ഉന്നുടെ അപ്പ കുപിറൂറേ ഉന്നെ? ( പാറു ).

ഏതുക്? ( ലച്ചു ).

ആചാര്യരും അയാളുടെ മോളും വന്നിട്ടുണ്ട് വേഗം വരാൻ പറഞ്ഞു? ( പാറു ).

ഭഗവാനെ അവര് വന്നോ വാ വേഗം വാ ( ലച്ചു ).

ലെച്ചു പാറുവിനെ വിളിച്ചോണ്ട് വീട്ടിലേക്കോടി ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ശങ്കരനും ആചാര്യയും മകളും ഉണ്ടായിരുന്നു.

വന്നോ ആചാര്യ രെ ഇതാ എന്റെ മോള് ലച്ചു വേദ ലക്ഷ്മി? ( ശങ്കരൻ ).

എന്താ കുട്ടി ചെയ്യുന്നേ പഠിക്കുവാണോ ( മിത്രാനികേതൻ ).

അതൊന്നും പറയണ്ട അവൾ തോറ്റത് പ്ലസ് ടു രണ്ടുതവണ പിന്നെ പോയില്ല ( ശങ്കരൻ).

ശങ്കരൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേഷ്യത്തിൽ ലച്ചു നോക്കി.

എന്നാ കല്യാണം കഴിച്ചു വിട്ടൂടെ ( മിത്രാനികേതൻ ).

ഇല്ല അവൾ കൊച്ചു കുട്ടിയല്ലേ 20 വയസ്സ് ഉള്ളൂ കുറച്ചുകൂടെ കഴിഞ്ഞ് ആലോചനകൾ നോക്കണം ( ശങ്കരൻ ) .

Mm.

ലച്ചു നീ സാവിത്രിയും കൊണ്ട് വീടൊക്കെ കാണിക്ക് ആചാര്യർ പുറകെ വന്നോളൂ ( ശങ്കരൻ ).

ലച്ചു സാവിത്രിയും ആയി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു അവർ വീട് തുറന്ന് അകത്തു കയറി.

സാവിത്രി ഇപ്പം എന്ത് ചെയ്യുവാ ( ലച്ചു ).

ഞാനിപ്പോ ഒന്നിനും പോകുന്നില്ല പ്ലസ് ടു കഴിഞ്ഞ് അപ്പ പറഞ്ഞു പോകണ്ടാന്ന് ( സാവിത്രി ).

Oo എന്തായാലും സാവിത്രി വന്നത് നന്നായി ഇന്ന് കോവിലിൽ ത്രക്കാർത്തിക യാ ഇവിടെ വലിയ ആഘോഷമാണ് വൈകുന്നേരം വേഗം ഒരുങ്ങി നിന്നോളൂ നമുക്ക് പോകാം ( ലച്ചു ).

ലച്ചു നീ എന്നെ ശിവ എന്ന് വിളിച്ചോളൂ എന്നെ എല്ലാരും അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത് ( സാവിത്രി ).

ഓക്കേ ശിവേട് അമ്മ ഒറ്റ മോളാണോ ( ലച്ചു ).

അല്ല ചേട്ടനും കൂടി ഉണ്ട് വിഷ്ണു ബോംബെയില് അവിടെ ഐടി കമ്പനിയിൽ പിന്നെ അമ്മ എനിക്ക് നാലു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ മരിച്ചുപോയി( ശിവ ).

അയ്യോ ഞാൻ സങ്കടപ്പെടുത്താൻ ചോദിച്ചതല്ല( ലച്ചു ).

ഓക്കേ കുഴപ്പമില്ല ( ശിവ ).

എന്നാ വാ വീട്ടി പോയി ഫുഡ് കഴിക്കാം എവിടെ ഇനി ഒന്നും ഇന്ന് ഉണ്ടാക്കണ്ട   ( ലച്ചു ).

ലച്ചുവും ശിവയും പെട്ടെന്ന് കൂട്ടായി വൈകുന്നേരം അവർ ഒരുമിച്ച് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി അമ്പലത്തിൽ ആകെ വിളക്കുകൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരുന്നു ഈ സമയം ഒരാൾ കൽപ്പാത്തി തെരുവിൽ ഉള്ള ബസ്റ്റോപ്പിൽ ബസ് വന്നിറങ്ങി ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചപ്പോൾ അയാൾ കോൾ എടുത്തു.

ഹലോ ഡാ നീ അവിടെ സേഫ്  ആയി എത്തിയോ?

എത്തിയടാ.

നീ ഇനി ആ സിം ഓടിച്ച്  കളഞ്ഞേക്ക് ഞങ്ങൾ എങ്ങനെയെങ്കിലും കോൺടാക്ട് ചെയ്തോളാം ഞങ്ങൾ പറയാതെ ഇങ്ങോട്ട് വരരുത്.

ശരിയെടാ ഒക്കെ.

അയാൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു അഗ്രഹാരത്തിലെ നടന്നു ഓരോ വീടുകളിലും വിളക്കുകൾ തെളിയിച്ചിരുന്നു അതിന്റെ പ്രഭ അയാളുടെ മുഖത്ത് തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ വെളിച്ചത്തിൽ അയാളുടെ നുണക്കുഴി യിൽ തെളിഞ്ഞുകാണാം വരുന്നു.


തുടരും...