💜💜വിഷ്ണുവേദ💜💜



ഭാഗം -5


🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
കോളേജിലെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് അഗ്രഹാരത്തിലെക് വരുകയായിരുന്നു ശങ്കരൻ ഭാഗവതർ വഴിയിൽ കൂടെയിരുന്ന് ഒരു കൂട്ടം മധ്യവയസ്കരിൽ നിന്ന് വിഷ്ണുവിനെയും ലച്ചുവിനെ യും കുറച്ച് കേട്ട് ഭാഗവതർ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.


ലച്ചു.................. ( ശങ്കരൻ ).

എന്നാ അപ്പ........ ( ലച്ചു).

ശങ്കരാന്റെ കൈകൾ  ലച്ചു വിന്റെ കവിളിൽ പതിച്ചിരുന്നു.

എന്താ അപ്പ 🥺🥺( ലച്ചു )

നീ ഒന്നും അറിഞില്ല അല്ലെ അസത്തെ ഇതിനാണോ ടി നിന്നെ ഞാൻ വളർത്തിയത് ( ശങ്കരൻ ).

വീണ്ടും ലച്ചുവിനെ തല്ലാൻ ഓങ്ങിയ ശങ്കരന്റെ ഇടയിലേക്ക് സാവിത്രിയും ശ്രാവണും തടഞ്ഞു.

എന്നാ ശങ്കര ഇത് എൻ കുഴന്തേ 🥺🥺( സാവിത്രി ).

മാർ അക്കാ ഇവളെ ഞാൻ ഇന്ന് കൊല്ലും ( ശങ്കരൻ ).

മാമ കാര്യം എന്താണെന്ന് പറ അല്ലാതെ അവളെ ഇട്ടു ഇങ്ങനെ നോവിക്കാതെ ( ശ്രാവൺ ).

ശംഭു ഇവൾ നമ്മളെ എല്ലാവരെയും ചതിച്ചു ടാ മോനെ ഞാൻ അറിഞ്ഞു ഒരച്ഛൻ മോളെ കുറിച്ച് കേൾക്കാൻ പാടില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ ( ശങ്കരൻ ).


അപ്പ... 🥺( ലച്ചു ).

മിണ്ടരുത് നീ... പറ നീയും വിഷ്ണുവുമായി ഇന്ന് എന്തായിരുന്നു രാവിലെ പുഴയുടെ അടുത്ത് നിന്റെ അഴിഞ്ഞാട്ടം ഒന്നും ഇവിടെ നടക്കില്ല  😡😡( ശങ്കരൻ ).

മാമ എല്ലാരും പറയുന്നത് നിങ്ങളും വിശ്വസിച്ചോ ഇതൊന്നുമല്ല അവിടെ നടന്നത് ഇന്നു പുഴയിൽ കാലു തെറ്റി ലച്ചു കുഴിയിലേക്ക് വീണു കൂടെ പാറുവും ഉണ്ടായിരുന്നു ഇവളെ രക്ഷിച്ചത് വിഷ്ണു വാ പിന്നെ ഇവിടെയുള്ളവർ പറഞ്ഞല്ലോ വിഷ്ണുവും ലച്ചുവും ആയി എന്തൊക്കെയുണ്ടെന്ന് ഞാൻ ഒരു ഡോക്ടറാണ് ഒരു ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ എന്തൊക്കെ ചെയ്യണം എന്ന് എനിക്കറിയാം അതുപോലെതന്നെ പഠിപ്പും വിവരവും ഉള്ളവനാണ് വിഷ്ണു നിങ്ങളെല്ലാവരും തെറ്റായ കണ്ണിൽ കൂടെ ഇവരെ കാണരുത്. ( ശ്രാവൺ ).

എന്താ ശംബു നീ പറയുന്നത് ( ശങ്കരൻ).

സത്യമാണ് മാമാ എന്നെക്കാളും നന്നായി അവിടെ നടന്നത് എന്താണെന്ന് പാറുവിനെ അറിയാം ( ശ്രാവൺ ).

മോള് ലച്ചു അപ്പാ അറിയാതെ( ശങ്കരൻ).

കുഴപ്പമില്ല അപ്പാ എനിക്ക് വേദനിച്ചു ഒന്നുമില്ല 🥺 സാരമില്ല ( ലച്ചു).

മനസ്സിനേയും ശരീരത്തിലെയും വേദന കടിച്ചമർത്തി കൊണ്ട് അവൾ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ ചിരിച്ചിരുന്നു ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു ലച്ചു ഇപ്പോൾ കുട്ടികളെ നൃത്തം പഠിപ്പിക്കാൻ പോകാറില്ല വീട്ടിൽ തന്നെയാണ് എപ്പോഴും സങ്കടങ്ങൾ എല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി കൊണ്ട് പക്ഷേ ആ വേദനയിലും അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരിഷ്ടം മൊട്ടിടിരുന്നു ഒരു ദിവസം സന്ധ്യ മയങ്ങുന്ന സമയത്ത് ശിവ യുടെ വീട്ടിലേക്ക് ലച്ചു ചെന്നു.

ശിവ........... ( ലച്ചു ).

ശിവ ഇവിടെയില്ല( വിഷ്ണു ).

എവിടെപ്പോയി? ( ലച്ചു ).

ഞങ്ങളുടെ ഒരു ബന്ധുവിനെ വീട്ടിൽ പോയതാ ( വിഷ്ണു ).

ആണോ? ( ലച്ചു ).

ആചാര്യർ? ( ലച്ചു ).

അപ്പ കോവിലിൽ പോയി( വിഷ്ണു ).

വിഷ്ണുവിന് ചായയോ കാപ്പിയോ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കി തരണോ( ലച്ചു ).

എനിക്കൊന്നും വേണ്ട താൻ ഒന്ന് പോയേ? ( വിഷ്ണു ).

എന്താ മാഷേ ഞാനിവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ട് എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പമുണ്ടോ ( ലച്ചു )   

ഈ അഗ്രഹാരത്തിൽ ഉള്ളതൊക്കെ നമ്മളെ രണ്ടുപേരും കാണുന്നത് തെറ്റായ കണ്ണിൽ കൂടെയാണ് അതിനി പറയാൻ ഇട വരുത്തണ്ട ലക്ഷ്മി പൊക്കോ ( വിഷ്ണു ).


ചീ..................


പനി ആണോ? ( ലക്ഷ്മി ).

ആണെങ്കിൽ നിനക്കെന്താ.

എനിക്കൊന്നുമില്ല ഞാൻ നല്ലൊരു ചുക്കുകാപ്പി ഇട്ടു തരാം.

വേണ്ട.

എന്താ വിഷ്ണു ഇങ്ങനെ റൂമിൽ പൊക്കോ ഞാൻ കാപ്പി ഇട്ടോണ്ട് വരാം.

ഒന്ന് പോകാനാ പറഞ്ഞത്.

വിഷ്ണു ദേഷ്യത്തിൽ മുറിയിലേക്ക് പോയി ലച്ചു തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു ശ്രാവണിന്റെ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും  പനിക്കുള്ള ഗുളികയും വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ട്  വിഷ്ണുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ ആചാര്യർ വന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു അവൾ വിഷ്ണുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അവൻ നല്ല ഉറക്കമായിരുന്നു അവൾ പതിയെ അവിടെയുള്ള കസേരയിലിരുന്നു അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു ലച്ചു പാതയെ വിഷ്ണുവിന്റെ തലയിൽ തലോടാൻ തുടങ്ങി നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി ചുംബിച്ചു പക്ഷേ പെട്ടെന്ന് വിഷ്ണുവിന്റെ കരങ്ങൾ ലച്ചു വിന്റെ കവിളിൽ പതിച്ചിരുന്നു.

എന്താടി നീ കാണിച്ചത് 😡.

വിഷ്ണു അത് ഞാൻ.

നീ പറയാൻ വരുന്നത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം പ്രേമം അല്ലേ നിന്നെപ്പോലെ ഒരു അഴിഞ്ഞാട്ടക്കാരി യെ അല്ല ഈ വിഷ്ണുവിന് വേണ്ടത് പോടി എന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് 😡.

വിഷ്ണു അത് ഞാൻ 😔.

മതി ഒന്ന് പോ അതെങ്ങനെയാ ഇങ്ങനെയല്ലേ വളർന്നിരിക്കുന്നത് ഇരിക്കുന്നത് 😡.

മതി വിഷ്ണു നിർത്താൻ ഈ മനസ്സിൽ വിഷ്ണുവിനോട് ഉള്ള ഒരു സ്നേഹം തോന്നിയിട്ടുണ്ട് അത് ആത്മാർത്ഥമായി തന്നെയാണ് അല്ലാതെ ഒരു വേറൊന്നിനും പുറത്തല്ല പിന്നെ എന്റെ വീട്ടുകാർ എന്നെ നല്ല രീതിയിൽ തന്നെയാണ് വളർത്തിയിരുന്നത് ഈ അഗ്രഹാരത്തിൽ ലച്ചുവിനെ കുറിച്ച്  ആളുകൾ തെറ്റു പറയാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ താൻ കാരണമാണ് മനസ്സിലായോ.

ലച്ചു ദേഷ്യത്തിൽ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു അന്നുരാത്രി ലച്ചുവിനു വിഷ്ണുവിനും ഉറങ്ങാനേ കഴിഞ്ഞില്ല പിറ്റേദിവസം കോവിലിൽ വിശേഷമായ പൂജ ആയിരുന്നു ഒരുപാട് നാളുകൾക്കു ശേഷം അന്നു വൈകുന്നേരം ലച്ചു കോവിലിലേക്ക് പോയി എല്ലാവരും അവളെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കാൻ തുടങ്ങി അതൊന്നും അവർ ശ്രദ്ധിച്ചതേയില്ല വിഷ്ണു പലതവണ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും ലക്ഷ്മി അതിന് കൂട്ടാക്കിയില്ല.

മോളെ ലച്ചു. ( ശങ്കരൻ ).

എന്നാ അപ്പാ ( ലച്ചു ).

മോളെ വീട്ടിൽ പോയി ആ പട്ട് ഇങ്ങ് എടുത്തോണ്ട് വാ അപ്പാ എടുക്കാൻ മറന്നു പോയി.

ഞാൻ എടുത്തു കൊണ്ട് വരാം അപ്പാ.

ലച്ചു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു റൂമിൽ നിന്ന് പട്ടെടുത്ത് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് പുറകിലാരോ നിൽക്കുന്നതുപോലെ അവൾക്ക് തോന്നിയത് തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ അത് വിഷ്ണുവായിരുന്നു.

വിഷ്ണു മാറാൻ എനിക്ക് പോണം.

ലച്ചു പ്ലീസ് എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കണം.

പറ്റില്ല മാറ്.

എന്താടി നീ കേറി കേറി എവിടെ പോവാ ഞാൻ പറയുന്നതൊക്കെ നീ കേട്ടേ പറ്റൂ.

വിഷ്ണു പ്ലീസ് എനിക്ക് പോണം.

വിഷ്ണുവിനെ തള്ളിമാറ്റി വീടിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയാ ലച്ചു കണ്ടത് വീടിനു മുറ്റത്ത് നിൽക്കുന്ന അഗ്രഹാരത്തിൽ ഉള്ളവരെ ആണ്.

ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ശങ്കരാ ഇവനും ഇവളും തമ്മിൽ എന്തൊക്കെയുണ്ടെന്ന് അല്ലെങ്കിൽ ഇവൾ കോവിലിൽ നിന്ന് വരുമ്പോൾ ഇവനും വരുമോ കൂടെ ( നാട്ടുകാർ ).

ശങ്കരൻ എല്ലാവരുടെ മുന്നിൽനിന്ന് ലച്ചുവിനെ തല്ലാൻ തുടങ്ങി പിടിച്ചുമാറ്റാൻ ചെന്ന് വിഷ്ണുവിനെയും തല്ലി.

രണ്ടും കൂടെ എന്നെ പറ്റിക്കുകയായിരുന്നു അല്ലേ പോ ഇവിടുന്ന് എവിടെങ്കിലും ( ശങ്കരൻ ).

ശങ്കരൻ ബോധം മറിഞ്ഞുവീണു ആരൊക്കെ ചേർന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് മുറിയിലെ കിടത്തി അഗ്രഹാരത്തിൽ ഉള്ളവരുടെ മുന്നിൽ ലച്ചു വീണ്ടും തെറ്റ കാര്യായി  സമയം രാത്രി ഒരു മണിയോടടുത്ത് അടുത്തിരുന്നു വിഷ്ണു വീടിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു ബാഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു വഴിയിലേക്ക് നടക്കാൻ ശ്രമിച്ച അവന്റെ കയ്യിൽ ആരോ പിടിച്ചു.

ലച്ചു നീ...

ഇവിടുന്നു പോവുകയാണോ നിങ്ങൾ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ജീവിതം തകർത്തിട്ട്.

ലക്ഷ്മി ഞാൻ.

നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോ നാളെ ഈ അഗ്രഹാരത്തിൽ ഉള്ളവർ കാണും എന്റെ മൃതശരീരം.

ഇനി ഒരക്ഷരം മിണ്ടിപ്പോകരുത് എന്നെപ്പറ്റി ഒരുപാട് അറിയാനുണ്ട് ഈ കാണുന്ന വിഷ്ണു അല്ല ഞാൻ അത് ആദ്യം നീ.