നിൻ പാദങ്ങൾ  പതിഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ.. നിന്നെ ഓർത്ത് നടക്കണം... നീ കേറി വരുന്നതും കാത്ത്   ഞാൻ  ഇരുന്ന ബെഞ്ചിൽ.. ഒരിക്കൽ കൂടെ ചെന്ന് ഇരിക്കണം.. എല്ലാവരോടുമായി സംസാരിച്ചു നിന്ന നിൻ മുഖത്തേക്

ഇരുണ്ട കാലം മാഞ്ഞു മറയുന്നുവോ,കിഴക്കൊരു സൂര്യപ്രഭ വിടരുന്നുവോ?പുതുയുഗത്തിന്റെ ശംഖൊലി കേട്ടു നാംആലസ്യനിദ്രയിൽ നിന്നുണരുന്നുവോ?ദൂരെപ്പടിഞ്ഞാറു ദിക്കിൽ നിന്നെത്തിയരാപ്പാടി

ഇന്ദ്രൻ പോയത് ഋഷിയെ കാണാൻ ആണെന്ന് മറ്റുള്ളവർക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലയായിരുന്നു. ഇന്ദ്രന്റെ കാർ ഋഷിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയതും അവിടെയുള്ളവർക്ക് മനസിൽ ചെറിയയൊരു പേടി തോന്നി തു

ഇവിടേക്കൊക്കെ വന്നിട്ട് ഒരുപാടു വർഷങ്ങൾ ആയതു പോലെ . അമ്മ വാതിൽക്കൽ തന്നെ കാത്തു നിൽക്കുന്നു. പ്രിയ വയസ്സാകുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ തന്നെയാവും. അവൾ അമ്മയുടെ തനിപ്പകർപ്പാണ്.  പ്രിയയുടെ വീട്ടിലേ??

എന്തിനു നീ ഇന്നെൻ വഴിയരികിൽ പൂത്തുഋതുമതിയായ കാര്യം അറിഞ്ഞതില്ലയോകൊതിയോടെ ചെന്നതിൻ ഗന്ധം ഒന്നറിഞ്ഞാൽ വാടിക്കരിഞ്ഞു കൊണ്ട്  ഒരിക്കലും പൂക്കാത്തപാഴ്ച്ചെടി ആവില്ലയോനോവിക്കില??