നിൻ പാദങ്ങൾ പതിഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ.. നിന്നെ ഓർത്ത് നടക്കണം... നീ കേറി വരുന്നതും കാത്ത് ഞാൻ ഇരുന്ന ബെഞ്ചിൽ.. ഒരിക്കൽ കൂടെ ചെന്ന് ഇരിക്കണം.. എല്ലാവരോടുമായി സംസാരിച്ചു നിന്ന നിൻ മുഖത്തേക്ക്.. കണ്ണെടുക്കാതെ.. ഒരിക്കൽ കൂടി..നോക്കി ഇരിക്കണം... എന്റേത് അല്ലാതിരുന്ന നിന്നെ..എന്റെ സ്വന്തമാക്കിയ എൻ ബാല്യത്തിലേക്ക്.. ഒന്നു കൂടി പോവണം...ഇതൊക്കെയും സുഖമുള്ള നോവായി.. നടക്കാത്ത മോഹമായി.. എൻ മനസ്സിൽ മഴവിൽ വർണമായി എന്നും വന്ന് നിറയും ❤️