" നീയൊക്കെ ഒരു പെണ്ണ് തന്നെയാണോടീ...? " പുച്ഛത്തോടെ ഉള്ള അന്നമ്മ സാറിന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി കൊടുക്കാൻ തക്കത് ഒന്നും തന്റെ പക്കൽ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാകാം അശ്വതി മൗനം പാലിച്ച�

നിറഞ്ഞ കയ്യടിയോടെയാണ് സ്‌റ്റേജിലേക്ക് കയറിയ ജോയ് മോനെന്ന പുതുമാന്ത്രികനെ കാണികൾ സ്വീകരിച്ചത്.ഒന്നിന് പുറകെ ഒന്നായി അവൻ കാണികളെ വിസ്മയിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.അടുത്തത് അവസാന ഇന

എല്ലാ മാതാപിതാക്കൾക്കും മക്കൾക്കും ഈ കവിത സമർപ്പിക്കുന്നു. ആ ഗ്രാമം ഒഴുകുന്നു. നാലു കെട്ടിനുള്ളിൽ വെള്ളയിൽ

ഓരോ ജീവനും ഓരോ തുടിപ്പുകളാണ്. ഓരോ വൃക്ഷവും നന്മകളാണ്. ഒന്നിനെ അടർത്തി മാറ്റുമ്പോൾ മറ്റൊന്നിനെ നാശത്തിലേക്ക് ഭൂമി നയിക്കുന്നു.

"ഇങ്ങക്കീ....കോഴിത്തരമല്ലാതെ വേറൊരു പണില്ലേ" (ഞാൻ) അല്ല പിന്നെ...... "ബ്രോനോട്‌ സംസാരിക്കണത് ഇങ്ങളെ നാട്ടിൽ കോഴിത്തരമെന്നാണോ വിളിക്കാർ"