നനഞ്ഞ് കുതിർന്ന മണ്ണിൽ ചെടി നടാൻ ഞാനാശിച്ച നേരങ്ങളിൽ.. ഒരു വാകമരത്തിന്റെ തണലിൽ ഇരിക്കുവാൻ ചുറ്റും നിറയുന്ന കാഴ്ചകൾ കാണുവാൻ... മോഹത്തിൻ വല്ലരി എന്നിൽ തളിർത്തു പോയി..പലതരം ചെടികളെ നട്ടു ഞാൻ ഓമനിക്കയാൽ.. ഓരോന്നിനോടും മമതയാൽ കരുതലും.. കിന്നരിച്ചെത്തുന്ന കുളിർ കാറ്റിനോട് ഞാൻ.. എപ്പോഴും ആ വഴി വരുവാനായി കേണു.. എന്നും പ്രഭാതത്തിൽ ഉണരുവാനും.. ചെടികൾ തൻ ചാരത്ത് അണയുവാനും... മാറ്റങ്ങൾ ഓരോന്നും തിരയുവാനും.. എന്റെ നിരീക്ഷണങ്ങൾ എൻ കൗതുകങ്ങളായി മാറ്റ മേതുമില്ലാതെ സ്വച്ഛന്ദം വാകയും മറ്റു ചെടികളും ചെമ്പരത്തിക്കു കൂട്ടായി... മോഹിപ്പിക്കും ഒരു പൂങ്കാവനം പോലെ..