അപ്പോഴും എന്റെ കണ്ണുകൾ അനുസരണയില്ലാതെ അവിടെ ഒരാളെ മാത്രം തേടികൊണ്ടിരുന്നു.പക്ഷെ ആളെ അവിടെ എങ്ങും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.\"ദച്ചു വാ നമ്മുക്ക് എന്റെ റൂമിൽ പോവാം\"ഹൃദ്യ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കിയപ്പോൾ പോയിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഹൃദ്യയുടെ കൂടെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.എന്റെ റൂം പോലെ തന്നെയാണ് അവളുടേതും എന്നാലും കുറച്ച് വ്യത്യാസങ്ങളും ഉണ്ട്.ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞോണ്ട് ഇരുന്നപ്പോഴാണ് ഹൃദ്യയുടെ അച്ഛൻ രാമകൃഷ്ണൻ അങ്കിൾ അവളെ താഴേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞ് വിളിച്ചത്.\"ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം ദാച്ചു നീ ഇവിടെ ഇരിക്ക്‌\"
