തന്നെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന സ്വപ്‍നം മൂലം വേദയിൽ പല മാറ്റങ്ങളും വരുത്താൻ തുടങ്ങി.. പതിയെ പതിയെ വേദ ആ സ്വപ്‍നത്തിന് അടിമ പ്പെടുകയായിരുന്നു... പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വേദ നേരെത്തെ എണീറ്റ് ഒരു

അപ്പോഴും എന്റെ കണ്ണുകൾ അനുസരണയില്ലാതെ അവിടെ ഒരാളെ മാത്രം തേടികൊണ്ടിരുന്നു.പക്ഷെ ആളെ അവിടെ എങ്ങും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല."ദച്ചു വാ നമ്മുക്ക് എന്റെ റൂമിൽ പോവാം"ഹൃദ്യ എന്റെ അടുത്തേ??

അങ്ങനെ ഓണപ്പാട്ടിന്റേം തിരുവാതിര കളിയുടേയും ഒക്കെ പ്രാക്ടീസ് തകൃതിയായി നടന്നു. അങ്ങനെ ആ ദിവസം വന്നെത്തി. ഇന്നാണ് ആയുവിന്റെ സ്കൂളിലെ ഒക്കെ ഓണപ്പരുപാടി. നമ്മളുടെ ആയു ഒക്കെ സാരി ആണ് ഉടു�

പ്രാണനായിരുന്നു അവൻ പറയാതെ അറിയാതെ ഹൃദയത്തിൽ കൂടൊരുക്കി അവനു വേണ്ടി. പ്രണയാതുരമായ മനസ്സായിരുന്നു അന്നവൾക്ക്. കൗമാര സ്വപ്‌നങ്ങളിൽ കെട്ട് പൊട്ടിയ പട്ടം പോലെയുള്ള പ്രണയമല്ലതു, അതിനൊക?

അമ്മേ...മ്മേ... പോവല്ലേ...നിക്ക് ആരൂല്ല... അമ്മേ...പോകല്ലേ... ബെഡിൽ കിടന്ന് പുളഞ്ഞു കരയുന്നവനെ അവൾ അലിവോടെ നോക്കി ആ വാതിൽക്കൽ നിന്നു...