💖പുനർവിവാഹം💖(5)

               (Short story)

 

 

✍️Aami

 

 

"ഇനിയൊരക്ഷരം അവളെ പറ്റി പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ.. അവൾ എന്റെ പെണ്ണാ.. ഈ ജീവിതത്തിൽ  അഭിമന്യുവിന് ഒരു പെണ്ണുണ്ടെങ്കിൽ അത് എന്റെ *ദിവ്യ* മാത്രമായിരിക്കും.."

 

"ഹും, അവൾ അതിന് പെണ്ണ് തന്നെ ആണോ..പിന്നെ ആ @#₹%#@₹%... മോളയും മനസ്സിൽ വെച്ചോണ്ട് നിനക്ക് ഈ വീട്ടിൽ താമസിക്കാം എന്ന് നീ കരുതുന്നുണ്ടോ.."

 

"എന്ത് കൊണ്ടില്ല, എനിക്ക് ഈ വീട്ടിൽ ജീവിക്കാനുള്ള എല്ലാവിധ അധികാരവും  ഉണ്ട്.. അതിന് ആരുടെയും സെർട്ടിഫിക്കറ്റ് വേണം എന്നില്ലാ.. അച്ഛൻ എന്തിന്റെ പേരിലാണ് ദിവ്യയെ തള്ളി പറയുന്നത് അവളെ എന്തിന് വേണ്ടിയാ എന്റെ മുന്നിൽ മോശരമായ രീതിയിൽ ചിത്രീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്.. ഒരു അനാഥയായി ജനിച്ചത് ആണോ അവൾ ചെയ്ത തെറ്റ്.. അതിന്റെ പേരിലാണോ നിങ്ങൾ അവളെ എന്നിൽ നിന്നകറ്റിയത് പറയ്....ആണോന്ന്"

 

"അനാഥ.. അവൾ അനാഥയല്ലടാ... നല്ല നടപ്പല്ലാത്തതിന്റെ പേരിൽ വീട്ടിൽ നിന്ന് അടിച്ചിറക്കിയതാ അവളെ..പിന്നെ നീ പറഞ്ഞതെന്താ ഞാൻ അവളെ മോശമായി ചിത്രീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്ന് അല്ലെ.. ഒരു വട്ടം അല്ലല്ലോ പല വട്ടം ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ അവളെപ്പറ്റി പക്ഷെ നീ വിശ്വസിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല.. ഒന്നിനും തെളിവുകൾ ഇല്ലാത്തതിന്റെ പേരിൽ എനിക്ക് നിന്നെയത് ബോധ്യപ്പെടുത്താനും കഴിഞ്ഞില്ല. നീ എന്തെങ്കിലും അവിവേകം കാട്ടി അവളെയും കൂട്ടി ഈ വീട്ടിലേക്ക് വരുമെന്ന് കരുതിയ..നിന്നെ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തി അച്ചുവുമായുള്ള വിവാഹം നടത്തിയത്.. അപ്പോഴെങ്കിലും നീ മാറുമെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു.. എന്നാൽ ആ വിശ്വാസവും നീ തെറ്റിച്ചു.. ഇനി നിനക്കറിയേണ്ടത് എന്തിന്റെ പേരിലാ ഞാൻ അവളെ നിന്നിൽ നിന്നകറ്റിയത് എന്നല്ലേ.. ഇപ്പോ ബോധ്യപ്പെടുത്തി തരാം ..നിനക്ക് അതിന് വേണ്ടിയുള്ള എല്ലാ തെളിവുകളും ഇന്ന് എന്റെ പക്കലുണ്ട്  അത് എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ നീ തന്നെ മനസ്സിലാക്കി അച്ചു മോളെ അംഗീകരിക്കുമെന്നും സ്നേഹിക്കുമെന്നും ഞങ്ങൾ വിശ്വസിച്ചു.. എന്നാൽ നിന്നെ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന അവളെ നീ എന്താ ചെയ്തേ... നിനക്ക് തെളിവ് വേണം അല്ലെ തരാം..." 

 

പറഞ്ഞ് അയാൾ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി... അബി ഒരു നിമിഷം അന്താളിപ്പോടെ നിന്നു പോയി

 

 കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അയാൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു കയ്യിൽ കുറച്ച് ഫയലുകളും ഫോട്ടോസും മറ്റും ഒക്കെ തന്നെ അയാളുടെ കയ്യിൽ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു അത് അയാൾ അഭിമന്യുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു. അത് അവന്റെ മുഖത്തിൽ വന്ന് തട്ടിക്കളിച്ചു പാറി പറന്ന് കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് വീണു. 

 

" നോക്ക് കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്ക് നിന്റെ ദിവ്യയുടെ ലീലാ വിലാസങ്ങൾ"

 

അവൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ നിലത്തക്ക് നോക്കി പെട്ടെന്ന് ഒരു ഫോട്ടോ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു അവയിൽ രക്തവർണ്ണം പടർന്നു കൺകോണിൽ കണ്ണുനീർ ഊറിക്കൂടി. നെഞ്ചിന്റെ താളം തെറ്റി ഉയർന്ന് മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി... അവൻ ഒരു വിറയലോടെ നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു... വിറയാർന്ന കൈകൾ ആ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നീട്ടി അവൻ അതെടുത്തു. പിന്നെയും അതിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി ബാക്കിയുള്ളതിലേക്ക് അവൻ കണ്ണുകൾ ചലിപ്പിച്ചു... താങ്ങാൻ കഴിയുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു അതിലെ കാഴ്ചകൾ. അവൻ പതിയെ നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു ഒരാശ്രയത്തിനെന്നോണം കൈ നിലത്ത് കുത്തി. കണ്ണുനീർ ചാലിട്ടൊഴുകി ഉള്ളിലെ പിടച്ചിലിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൻ അലറി വിളിച്ചു പോയി..

 

 അവന്റെ അച്ചനും അമ്മയും സങ്കടത്തോടെ അവന്റെ അവസ്ഥയെ നോക്കി നിന്നെ ഒള്ളു..

 

അവന്റെ അച്ചൻ നിലത്ത് നിന്ന് ഒരു ഫയൽ എടുത്ത് അവന് നേരെ നീട്ടി

 

" ഇതിലുണ്ട് അവൾ ആരാണെന്ന് ഉള്ളതിന്റെ തെളിവ്" 

 

ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീരിനെ തടയാൻ പോലും കഴിയാതെ അവൻ തന്റെ അച്ഛൻ വെച്ച് നീട്ടിയ ഫയൽ മടിച്ച് മടിച്ച് കയ്യിലേക്കെടുത്തു. അതു കൂടി കണ്ടതും അവൻ ഞെട്ടി തരിച്ചു പോയി.. കണ്ണുകൾ കുറുകി പല്ല് ഞെരിച്ച് കൊണ്ടവൻ അത് വീക്ഷിച്ചു. 

 

പെട്ടെന്ന് നിലത്ത് നിന്ന് അവൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു നിന്നു. കയ്യിലിരുന്ന ഫയൽ വലിച്ചെറിഞ്ഞ് അവൻ ഒരു കാറ്റ് വീശും പോലെ അവിടെ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞ് പോയി കാറിൽ കയറി.. അവന്റെ പിറകെ നടന്ന് അവനെ വിളിക്കുന്ന തന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയയും വക വെക്കാതെ അവൻ കാർ ചലിപ്പിച്ചു..അതിവേഗത്തിൽ തന്നെ ആ കാർ വീട്ടിന്റെ ഗേറ്റിന് പുറത്തേക്ക് കുതിച്ചിരുന്നു. കാർ പോയ വഴിയെ നോക്കി അവർ നിന്നു.

 

"അതെ എനിക്ക് പേടിയാവുന്നു..അവന്റെ പോക്ക് കണ്ടിട്ട്... എന്തേലും ഒന്ന് ചെയ്യ് ഏട്ടാ" അമ്മ കരച്ചിലോടെ പറഞ്ഞു

 

"നീ വിഷമിക്കണ്ട... എല്ലാ വിഷമങ്ങളും മാറുമ്പോ അവനിങ്ങ് വരും.. ഇപ്പോ അവന് നമ്മളെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ മടിയുണ്ടാവും"

 

" ഒന്നും അറിയിക്കണ്ടാ എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലെ എനിക്ക് അറിയാം അവന്റെ മനസ്സ് ഇപ്പൊ ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെടുന്നുണ്ട്.. അവന് ഇതൊന്നും ഉൾകൊള്ളാൻ കഴിയില്ല"

 

"മ്മ്... അവൻ എല്ലാം മനസ്സിലാക്കാൻ വേണ്ടിയല്ലേടോ.. വേദനിപ്പിക്കാൻ അല്ലല്ലോ.. താൻ വാ.." പറഞ്ഞ് അവരെയും കൂട്ടി വീടിന് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി...

 

മനസ്സിന്റെ താളം തെറ്റിയത് കൊണ്ട് തന്നെ കാർ നിയന്ത്രിക്കാൻ അവന് സാധിച്ചില്ല.. ആ ഫോട്ടോസ് അവന്റെ കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു... അവൾ മറ്റൊരാളുമായി ഹഗ് ചെയ്യുന്നതും കിസ്സ് ചെയ്യുന്നതും അങ്ങനെ അവൻ ഒരിക്കലും കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത സിറ്റുവേഷൻസിലുള്ള അവളുടെ ഫോട്ടോസ് പലതിലും പല ആണുങ്ങളാണ് അവളുടെ കൂടെ... പണത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള ടൈംപാസ്... വഞ്ചനക്കും തട്ടിപ്പിനും കൊലപാത കുറ്റം പോലും ഉള്ള മുംബൈ പോലീസ് അന്വേഷിക്കുന്ന ഒരു ക്രിമിനൽ ആയിരുന്നു അവൾ എന്നുള്ള തെളിവ് അവനെ സങ്കടത്തിലും ദേഷ്യത്തിലും ആഴ്ത്തി തന്റെ നെഞ്ചോട്  ചേർത്ത് വെച്ച നാമം" ദിവ്യ" അത് പോലും കളവായിരുന്നു എന്നത് അവനെ കൂടുതൽ അസ്വസ്ഥനാക്കി.. ഒരു ദിവസം വണ്ടിക്ക് മുന്നിൽ എടുത്ത് ചാടിയ അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചു.. ആരുമില്ല സഹായിക്കണം എന്ന വാക്കിൽ അവളെ കൂടെ കൂട്ടി പതിയെ പതിയെ അടുത്ത് അത് പ്രണയത്തിൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ അതിന് പിറകിൽ ഇങ്ങനെയൊരു ഉദേശം ഉണ്ടെന്ന് അവനറിഞ്ഞില്ല.. പണക്കാരുടെ മുന്നിൽ പലവേഷത്തിലും ചെന്ന് തട്ടിപ്പു നടത്തുന്നവൾ... ഒന്നര വർഷത്തോളം അവന്റെ കീഴിൽ ആരുമറിയാതെ അവൻ വെച്ചു നീട്ടിയ ഫ്ലാറ്റിൽ ജീവിച്ച് കൊണ്ട്  പറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു... എല്ലാ തെളിവുകളും കേരള പോലീസിന് കൈമാറി എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ ഇപ്പോൾ ഒളിവിൽ ആണ്.. ഒരു ആഴ്ചയോളം ആയി അവളെ കണ്ടിട്ട് വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നുമില്ല അതിന്റെ കാര്യം ഇതായിരുന്നു എന്നവൻ ഓർത്തു.. തന്റെ പ്രണയിനിയെപ്പറ്റി അറിഞ്ഞ വിവരങ്ങൾ അവന്റെ ഹൃദയത്തിനെ കീറിമുറിക്കും പോലെ തോന്നി.. നെഞ്ചിൽ ഉൾക്കുത്തൽ അനുഭവപ്പെട്ടു.. അച്ഛൻ പറഞ്ഞിട്ടും വിശ്വസിക്കാത്തതിൽ കുറ്റബോധം തോന്നി.. അച്ഛുവിനെ ഓർത്തപ്പോൾ നിരാശയും സങ്കടവും തോന്നി... ദിവ്യയെ കുറിച്ച് ഓർത്തതും ഇരച്ചു കയറിയ ദേഷ്യത്തെ കടിച്ചുപിടിച്ചു. സ്റ്റിയറിങ്ങൽ കൈ അമർത്തി അവൻ... നിയന്ത്രണമില്ലാത്ത സഞ്ചാരത്തിനൊടുവിൽ എതിരെ വന്ന ലോറി കാറിലേക്ക് ഇടിച്ചു കയറി. 

 

                   ********************

 

എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് അയാൾ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ചെയറിൽ തളർന്ന് ഇരുന്നു. അവളും ഒരു തേങ്ങലോടെ അവിടെ ഇരുന്നു. തന്റെ അങ്കിളിന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

 

" ഒന്നും.. ഉണ്ടാവില്ല..എന്റെ അബിയേട്ടന് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ആരെയും ദ്രോഹിച്ചിട്ടില്ല..അത് കൊണ്ട് ദൈവം അബിയേട്ടന് ഒന്നും വരുത്തില്ല അങ്കിൾ.."

 

 അവൾ പറഞ്ഞതും അയാൾ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തു നെഞ്ചിൽ പെരുമ്പറ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങി..

 

 അന്ന് അങ്കിളിനെ കണ്ട് അഭിയേട്ടന് മറ്റൊരിഷ്ടം ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞിരുന്നു... എല്ലാം ശെരിയാവും എന്ന് കരുതി മുന്നോട്ട് പോയെങ്കിലും അബിയേട്ടൻ ഡിവോഴ്സ് ആയി വരുമെന്ന് അവൾ കരുതിയില്ല..അവൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് എല്ലാം ശെരിയാവും എന്നവൾ ചിന്തിച്ചു അതവളുടെ ഉള്ളിൽ നേരിയ ആശ്വാസം പടർത്തി.

 

കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞ് ഓപ്പറേഷൻ തീയറ്ററിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് വന്നു..

 

"ഡോക്ടർ എന്റെ മോന് എങ്ങനെയുണ്ട്.. അവന് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.." കരഞ്ഞു തളർന്ന അഭിമന്യുവിന്റെ അമ്മ ചോദിച്ചു. അയാളുടെ മുഖത്ത് നേരിയ സങ്കടം അവർ കണ്ടു.

 

"എന്താ ഡോക്ട്ടർ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ??" അവന്റെ അച്ഛൻ ചോദിച്ചു

 

" ഏയ് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല ഓപ്പറേഷൻ സക്സ്സ് ആണ്.. ഹെഡ് ഇഞ്ചുറി ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ. കുറച്ച് കോംപ്ലിക്കേഷൻസ് ഉണ്ടാവും എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ... സോ അഭിമന്യുവിന്റെ മെമ്മറി  എത്രത്തോളം വർക്ക് ചെയ്യും എന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല...24 ഹവർസ് ഒബ്സർവേഷനിലാണ്..അത് കഴിഞ്ഞെ ഒരു ക്ലാരിഫിക്കേഷൻ തരാൻ കഴിയൂ... മിസ്റ്റർ ശിവപ്രകാശ് എന്റെ കാബിനിലേക്ക് ഒന്ന് വരു...." പറഞ്ഞ് ഡോക്ടർ പോയി.

 

അച്ഛൻ കാബിനിലേക്ക് നടന്നതും എല്ലാം കേട്ട് നിന്ന അച്ചുവും അഡേഹത്തിന്റെ പിറകെ പോയി..

 

"അങ്കിൾ ഞാൻ കൂടി വരാം.." അതിന് മറുപടിയായി അയാൾ തലയാട്ടിയതെ ഒള്ളു.

 

അവർ അവിടേക്ക് ചെന്നതും ഡോക്ട്ടർ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കേട്ട് അച്ചു അലറി വിളിച്ചു...

 

" Noooo...... എന്റെ അബിയേട്ടനെ ഞാൻ എങ്ങോട്ടും കൊണ്ട് പോവാൻ അനുവദിക്കില്ല.. ആർക്കും വിട്ടു തരില്ല"

 

" സീ.. അശ്വതി നിങ്ങളുടെ അവസ്ഥ ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാവും..പക്ഷെ ഞങ്ങൾക്കിതിൽ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല ഗുരുതരമായ പരിക്ക് ആണ് അത്കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾക്ക് നടക്കാനുള്ള ശേഷി നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു.. അരക്ക് കീപ്പോട്ടാണ് തളർന്നിരിക്കുവാണ്.. അത് നമ്മുക്ക് ട്രീറ്റ്മെന്റിലൂടെ മാത്രമേ ശരിയാക്കാൻ കഴിയു.. പിന്നീട്  തലക്ക് ഏറ്റിരിക്കുന്നതും.... വലിയ തരത്തിലുള്ള ക്ഷദം ആണ്... അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവന് ഇപ്പൊ മെന്റലി കുറച്ച് പ്രോബ്ലംസ് ഉണ്ട്.. സോ ഇത് രണ്ടും ലഭിക്കുന്ന ഒരിടത്തേക്ക് മാറ്റുന്നുവെന്നേയുള്ളു.. അല്ലാതെ തന്റെ അഭിയേട്ടന് എങ്ങോട്ടും കൊണ്ട് പോവുകയ ഒരുതരത്തിലും ഉള്ള പ്രശ്നം ഉണ്ടാവുകയോ ഇല്ല...."

 

"ഇല്ല ഡോക്ട്ടർ എന്റെ അബിയേട്ടനെ എന്ത് പറഞ്ഞാലു ഞാൻ വിട്ടു തരില്ല..ഞാൻ മാറ്റിയെടുത്തോളം.. ഒരു മെന്റൽ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കും ഞാൻ വിടില്ല.. വീട്ടിൽ എല്ലാ ട്രീറ്റ്മെന്റിനും ഉള്ള ഏർപ്പാട് ഞങ്ങൾ ചെയ്തോളം.... പറയ്.. അങ്കിൾ.. ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം എന്ന് ഡോക്ട്ടറിനോട്... പറയ് അങ്കിൾ..." 

 

അവൾ അയാളുടെ കൈ പിടിച്ചുലച്ചു കൊണ്ട് കരഞ്ഞതും പറഞ്ഞതും അച്ഛൻ ഡോക്ട്ടറോട് സംസാരിച്ചു.

 

"സ്നേഹത്തിനെക്കാൾ വലിയ മരുന്നില്ല.. സോ നിങ്ങൾ പറയുന്നത് പോലെ ആവട്ടെ എന്ത് സഹായത്തിനും നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ കൂടെ ഉണ്ടാവും..എന്തായാലും രണ്ടാഴ്ച ഹോസ്പിറ്റലിലെ ട്രീറ്റ്മെന്റ് മസ്റ്റാണ് അത് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ കൊണ്ട് പോയിട്ടുള്ള കാര്യം നോക്കാം നമ്മുക്ക്.."

 

ഡോക്ടറോട് സംസാരിച്ച് ഇരുവരും പുറത്തിറങ്ങിയതും.....ഉള്ളിൽ അലയടിച്ച സങ്കടം താങ്ങാൻ കഴിയാത്തത്  കൊണ്ടോ ക്ഷീണം വന്നു പതിച്ച അവളുടെ ശരീരം തളർന്നു പോയത് കൊണ്ടോ..അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോയി..നിലത്തേക്ക് വീഴുന്നതിന് മുന്നേ അബിയുടെ അച്ഛൻ അവളെ താങ്ങിയിരുന്നു...

 

 

തുടരും...

 

അതെ ബായിച്ചിട്ട് പോണ സുഹൃത്തുക്കളെ.. ഒരു ലൈക്കും.. ഇങ്ങട വിലയേറിയ ഒരു കമന്റ് കൂടി തന്നിട്ട് പൊയിക്കൂടെ.. ഇത്രക്കും പിശുക് കാട്ടണോ.. ഗൂയ്സ്.. സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന എല്ലാരോടും ഒത്തിരി ഇഷ്ടം..❤️❤️❤️