മീരയെ തൊട്ടുതൊട്ടില്ല എന്ന രീതിയിലാണ് വണ്ടി വന്നു നിന്നത്..

മീര വീഴാതിരിക്കാൻ മാധവൻ അവളുടെ കൈയിൽ മുറുക്കിപിടിച്ചു...

കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിവന്നയാൾ രണ്ടാൾക്കും അപരിചിതരായിരുന്നു...

"മീരയല്ലേ?"

അയാൾ ചോദിച്ചു.

"നിങ്ങളാരാ?"

മാധവൻ മുമ്പിലേക്ക് കയറി ചോദിച്ചു.

"ഞാൻ അഭിഷേക് വർമ്മ.അനിരുദ്ധിൻ്റെ ചേട്ടനാ."

"അനിരുദ്ധോ അതാരാ?"

മാധവൻ ചോദിച്ചു.

"എനിക്കറിയാം മാധവേട്ടാ"

മീര പറഞ്ഞു 

"എൻ്റെ അനിയനെതിരെ നീ കൊടുത്ത കേസ് പിൻവലിക്കില്ലെന്ന് നീ പറഞ്ഞെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞല്ലോ?"

"അതെ പിൻവലിക്കില്ല.അവന് കിട്ടാവുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ശിക്ഷ തന്നെ വാങ്ങിച്ച് കൊടുക്കും."

"നിർത്തെടി മര്യാദയ്ക്ക് കേസ് പിൻവലിക്കുന്നതാ നിനക്ക് നല്ലത്.ഇല്ലെങ്കിൽ കുടുംബത്തോടെ ചുട്ടെരിക്കും"

"താൻ പോടോ താൻ ഒരു ചുക്കും ചെയില്ല."

"ഡീീീീ..........."

അയാൾ മീരയെ അടിക്കാൻ കൈ ഉയർത്തി.മാധവൻ അയാളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു.

"ഇവളുടെ ദേഹത്ത് കൈ വച്ചാൽ ഈ മാധവൻ ആരാന്ന് നീ അറിയും."

ദേഷ്യത്തോടെ അഭിഷേക് കൈ കുടഞ്ഞു എന്നിട്ട് കാറിൽ കയറി പോയി.

"ആരാ മീരേ അയാൾ പറഞ്ഞ അനിരുദ്ധ്.എന്തോ കേസിൻ്റെ കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞല്ലോ."

"ഞാൻ ഈ കാര്യം മാധവേട്ടനോട് പറയാനിരിക്കുവായിരുന്നു..
വാ നമുക്ക് കാറിലിരുന്ന് സംസാരിക്കാം."

"അയാൾ പറഞ്ഞ അനിരുദ്ധ് ഒരു ഫ്രോഡാണ്.കോളേജുകളിലും സ്കൂളുകളിലും ലഹരിവസ്തുക്കൾ വിൽപ്പന ചെയ്യുന്നത് അവൻ്റെ ആൾക്കാരാണ്.ഉന്നതങ്ങളിൽ സ്വാധീനമുള്ളവരാണ് അവരുടെ ഫാമിലി.അതുകൊണ്ട് പ്രതികരിക്കാൻ എല്ലാരും ഭയക്കും.ഞങ്ങളുടെ കോളേജിലെ ഫസ്റ്റ് ഇയറിലെ ഒരു പെൺകുട്ടിയ്ക്ക് ജ്യൂസിൽ മയക്കുമരുന്ന് കൊടുത്ത് പണിതീരാത്ത ബ്ലോക്കിൽ കൊണ്ടുപോയി ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കി.കുറച്ച് കുട്ടികൾ കണ്ടോണ്ട് ആ കുട്ടിയെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ സാധിച്ചു.അന്ന് ഞാൻ മുൻകൈയെടുത്താണ് കേസ് കൊടുത്തത്.പക്ഷെ പിറ്റേന്ന് തന്നെ അവൻ ജാമ്യത്തിലിറങ്ങി.മയക്കുമരുന്നിൻ്റെ ഡോസ് കൂടിയതിനാൽ ആ കുട്ടിയ്ക്ക് ചലനശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ടു.ആ കുട്ടിയുടെ മൊരി മതി അവനെ ജയിലിലാക്കാൻ.അതിനുള്ള കാത്തിരിപ്പിലാണ് ഞങ്ങൾ.അവനെ ജയിലിലാക്കാൻ എൻ്റെ എല്ലാ സഹായവും ഉണ്ടാകും."

മീരയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.മാധവൻ കാർ മുന്നോട്ടെടുത്തു.

ഗ്ലാസ്സ് വീണുടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് ദേവി മുറിയിലേക്ക് വന്നത്.ദേഷ്യംകൊണ്ട് മുഖമൊക്കെ ചുവന്ന ഒരവസ്ഥയിലായിരുന്നു അഭിഷേക്.

"എന്താ ഏട്ടാ എന്തിനാ ഗ്ലാസ്സ് ഉടച്ചേ?"

ദേവി പരിഭ്രമത്തോടെ ചോദിച്ചു.

"നിന്നെ ആരെങ്കിലും ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചോ ഇല്ലല്ലോ.ഇത് എന്റെ വീടാണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ ചെയ്യും.നീ എന്റെ ഭാര്യ മാത്രമാ എന്നെ ഭരിക്കാൻ വരണ്ട.കേട്ടോടീ..."

ദേവി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മുറിയിൽനിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി.

"ചേട്ടൻ എന്തിനാ ചേച്ചിയോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്നേ." 

അനിരുദ്ധ് ചോദിച്ചു.

"ഞാൻ പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യണം.ആ പെണ്ണ് രണ്ടും കൽപ്പിച്ചാ.ഇന്ന് അവളുടെ കൂടെ വേറൊരുത്തനുമുണ്ടായിരുന്നു.അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അവളെ കൊന്നേനെ."

"വേറൊരുത്തനോ?ആര്?"

"ആ ഏതോ ഒരു മാധവൻ.ഞാൻ അവളെ അടിക്കാൻ കൈയ്യോങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ കേറി ഇടയ്ക്ക് നിന്നു."

"ചേട്ടൻ ഇനിയൊന്നും ചെയ്യാൻ പോകണ്ട ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.പിന്നെ മീരയെ എനിക്ക് ഒരു നോട്ടമുണ്ട്.അവള് സുന്ദരിയാ.ഒരുപാട് രാത്രികളിൽ എന്റെ ഉറക്കം അവൾ കളഞ്ഞിട്ടുണ്ട്."

"ഒാഹ് ഇനി അടുത്ത പണി വാങ്ങിച്ച് വയ്ക്ക്."

"ചേട്ടൻ ഇതിൽ ഇടപെടണ്ട."

"ഒാഹ് ആയിക്കോട്ടെ."

മീരയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ എപ്പോഴും മാധവന്റെ ചിന്തയാണ്.ഇപ്പോൾ മീര മാധവന്റെ ചിത്രം വരയ്ക്കുകയാണ്.ഇതുവരെ തോന്നാത്ത ഒരു സന്തോഷം അവൾക്കുണ്ട്.

പെട്ടെന്നാണ് അമ്മായി റൂമിലേക്ക് വന്നത്.

"മോൾ ഇതാരുടെ പടമാ വരയ്ക്കുന്നേ?"

"എൻ്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടാ മാധവൻ എന്നാ പേര്."

"ആഹ് മോൾ കഴിക്കുന്നില്ലേ"

"ആഹ് ഇപ്പോ വരാം അമ്മായി.ഇതിപ്പോൾ തീരും."

"ശരി മോളെ"

"മോഹനേട്ടാ.അവിടെ മീര ഒരു ചെറുക്കൻ്റെ പടം വരച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുവാ.അവൾ ഫ്രണ്ട് ആണെന്നാ പറഞ്ഞേ പക്ഷെ അവര് തമ്മിൽ വേറെന്തോ ഉണ്ട്.ഇന്ന് അവളെ കൊണ്ടുവിട്ടത് ആ പയ്യനാ...ഉടനെ രാഘവേട്ടനോട് കല്യാണകാര്യം പറയണം ഇല്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ പ്ലാനുകൾ ഒന്നും നടക്കില്ല."

"നീയൊന്ന് പതുക്കെ പറ അരവിന്ദനോ മീരയോ കേട്ടോണ്ട് വന്നാൽ എല്ലാം തീർന്നു."

മോഹനൻ പറഞ്ഞു 

"ഉടനെ തന്നെ അവരുടെ കല്യാണം നടത്തണം അതാ നമ്മുടെ നിലനിൽപ്പിന് നല്ലത്.21 വർഷം മുൻപ് നടന്നതൊന്നും മറന്നിട്ടില്ലല്ലോ.അത് ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ അന്ന് നമ്മൾ അകത്താകും."

"അന്ന് ഞാൻ അനുഭവിച്ച മാനസിക സംഘർഷം എനിക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ.രണ്ടുപേരായാൽ ഉണ്ടാവുന്ന പ്രശ്നങ്ങളോർത്താണ് ഒരാളെ കൊല്ലാൻ തീരുമാനിച്ചത്.ഇപ്പോ മീരയും കൈവിട്ടുപോകുന്ന സ്ഥിതിയാണെങ്കിൽ ഉടൻ തന്നെ ചില തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കണം.അവര് അതിന് വഴങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ മീരയെയും ചിലപ്പോൾ......"

"മണ്ടത്തരങ്ങളൊന്നും പറയാതെ.മീരയെകൂടി കൊന്ന് കളഞ്ഞാൽ രാഘവേട്ടനും ശാരദചേച്ചിയും അവരുടെ സ്വത്തുക്കൾ വല്ല അനാഥമന്ദിരത്തിനും എഴുതിവയ്ക്കും"

"നീ ടെൻഷനടിക്കണ്ട എല്ലാം ശരിയാക്കാം...
എനിക്ക് നാളെ ഡോ.വിജയലക്ഷ്മിയെ കാണാൻ പോകണം.അവർ അല്ലേ നമ്മളെ അന്ന് സഹായിച്ചത്."

"മ്മ് മ്മ്"

പിറ്റേന്ന് മോഹനൻ്റെ കാർ കെ.കെ റോഡ് തിരിഞ്ഞ് ഹൗസിംഗ് കോളനിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.തൻ്റെ എതിരെ വരുന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ട് അയാൾ ഞെട്ടി.

"മീരയല്ലേ അത്.അവൾക്കെന്താ ഇവിടെ കാര്യം?"

വൈകുന്നേരം വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം,

"മോളെ മീരേ.."

"എന്താ അമ്മാവാ?"

"മോൾ ഇന്ന് എവിടെയെങ്കിലും പോയോ?"

"ഇല്ല അമ്മാവാ..."

ഇല്ല എന്ന മീരയുടെ മറുപടി മോഹനിലൊരു നടുക്കമുണ്ടാക്കി..

"പിന്നെ ഞാൻ കണ്ടത് ആരെയാ...?"

അയാൾ ചിന്തിച്ചു..

"എന്താ അമ്മാവാ?"

"ഏയ് ഒന്നുമില്ല മോളെ.."

"മ്മ്മ്മ്.."

മീരയുടെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു..

"ഹലോ മാധവേട്ടാ.."

"താൻ എന്താടോ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തത്?"

"അത് അമ്മാവൻ പെട്ടെന്ന് വന്നു അതാ ഞാൻ.."

"ആഹ് പിന്നെ.."

"പിന്നെന്താ മാധവേട്ടാ..?"

"നാളെ ഞായറാഴ്ചയല്ലേ തനിക്ക് ഹോട്ടൽ റോയൽ ഗാർഡനിലേക്ക് വരാമോ..?"

"എന്താ മാധവേട്ടാ വിശേഷിച്ച്?"

"താൻ വാടോ വന്നിട്ട് പറയാം വിശേഷം..11മണിയാവുമ്പോഴേക്ക് വാ..."

"ശരി മാധവേട്ടാ ഗുഡ്നൈറ്റ്.."

"ഗുഡ്നൈറ്റ് മീര.."

"മോഹനേട്ടാ..ആഹാരം കഴിക്കുന്നില്ലേ?" 

ഗീത ചോദിച്ചു

"എനിക്ക് വേണ്ട"
 

"ഞാൻ അവരെ കണ്ടില്ല..അവർ വിദേശത്താണ്.."

"പിന്നെന്താ ടെൻഷനടിച്ചിരിക്കുന്നേ?"

"ഞാനൊരു പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടു.."

"ഏത് പെൺകുട്ടി?"

"ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ നമ്മുടെ മീരയെ പോലെയിരിക്കുന്നു..പക്ഷെ മീരയല്ല.."

"പിന്നെയാരാ?"

"അറിയില്ല.."

"ഏട്ടന് തോന്നിയതാവും.."

"അല്ല എനിക്കുറപ്പാ ആ കുട്ടി കാഴ്ചയിൽ മീരയെപ്പോലെ തന്നെയായിരുന്നു.."

"ഇനി അത് അന്നത്തെ ആ കുഞ്ഞാണോ?"

"അറിയില്ല.."

"ആ കുഞ്ഞിനെ അന്നു തന്നെ കൊല്ലാൻ ഏൽപ്പിച്ചില്ലേ..പിന്നെ ഇപ്പോൾ എവിടുന്ന് വരാൻ.."

"അതാണ് എനിക്കും മനസ്സിലാവാത്തത്."

"അന്ന് നിങ്ങൾ ആ കുഞ്ഞിനെ കൊല്ലാൻ ഏൽപ്പിച്ചത് ആ ഡ്രൈവർ സദാശിവനെയല്ലേ.."

"ആഹ് അതെ.അതിനുശേഷം അയാൾ നാട്ടിലേക്ക് പോയെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്."

"അയാളുടെ നമ്പറില്ലേ അയാളെ വിളിച്ച് നോക്ക് സത്യാവസ്ഥ അറിയാല്ലോ?"

"അയാൾ സത്യം പറയുമോ?"

"നമ്മൾ ഒരുപാട് സഹായിച്ചിട്ടുള്ളതല്ലേ നിങ്ങൾ വിളിച്ച് നോക്ക്"

"ആഹ്.ബെൽ ഉണ്ട്.."

"ഹലോ സദാശിവാ.."

"ആഹ് എന്താ സാറേ ഈ രാത്രിയിൽ?"

"ഒരു കാര്യമറിയാനുണ്ടായിരുന്നു."

"എന്താ സാറേ ചോദിച്ചോ?"

"അന്ന് തൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഏൽപ്പിച്ച കുഞ്ഞിനെ എന്ത് ചെയ്തു?"

"അത്... ആ കുഞ്ഞിനെ 
അന്നേ കൊന്നല്ലോ."

"പ്ഫാ കള്ളം പറയുന്നോടാ.സത്യം പറഞ്ഞോ ഇല്ലെങ്കിൽ നീയും നിൻ്റെ കുടുംബവും വെന്തു വെണ്ണീരാകും."

"വേണ്ട സാറേ പറയാം."

തുടരും...♥plzz support...