💔💘പ്രണയതാളം💘💔

Part-5

അമീന.....📝

✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️

ഇമ ചിമ്മാൻ മറന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ അധരം 

"ശ്രീ...... "

എന്ന നാമം ഉച്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു......

അവിടെയായി ഫോണിൽ സ്ക്രോൽ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന മാനവ് പെട്ടന്ന് ദക്ഷിൽ നിന്നുതിർന്നു വീണ വാക്കിൽ ഞെട്ടിത്തരിച് കയ്യിൽ നിന്നും തന്റെ ഫോൺ തെന്നിവീഴവെ ഞൊടിയിടയിൽ ചാടി പിടിച് അവന് നേരെ പല്ല് കടിച്......

"അധ്വി..... എന്താടാ നാറി.....മനുഷ്യൻ പേടിപ്പിക്കാൻ....."

ന്ന് പറഞ് പല്ലു കടിചതുo..... ദക്ഷിന്റെ നോട്ടം തൊട്ടു മുന്പോട്ടായി ഇമ ചിമ്മാതെ തറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് സംശയം തോന്നിയ മാനവി നിന്റെ മിഴികൾ അങ്ങോട്ട് ചലിച്ചു......

സ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന ശ്രീയുടെ മുഖം അവനിലും ദക്ഷിലെന്ന പോലെ നടുക്കം സൃഷ്ടിച്ചു......

സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി ദക്ഷ് തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധത്തിൽ എണീറ്റു വിറയാർന്ന കൈ വിരലിനാൽ സ്ക്രീനിലുള്ള ശ്രീയുടെ മുഖത്തായി തഴുകവേ ദക്ഷിന്റെ ഹൃദയം ഉച്ചത്തിൽ മിടിച്ചു....കളഞ്ഞു പോയതെന്തോ കണ്മുന്നിൽ കണ്ട് കിട്ടിയ കൊച് കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾക്കിടയിലും ചൊടിയിൽ പുഞ്ചിരി എത്തി നോക്കി.....

ശ്രീ.....

എന്നുള്ളം മന്ത്രിക്കവേ മാനവ് അവന്റെ ഷോൾഡറിലായി കൈത്തലം വെച് കൊണ്ട് ആവിശ്വനീയതയോടെ......

"അധ്വി....ശ്രീ.... ശ്രീ അല്ലേടാ അത്‌.... അവളെങ്ങനെയാട ഇവിടെ....."

ന്ന് ചോദിച്ചതും....സ്ക്രീനിലെ ശ്രീയുടെ മുഖത്ത് മാത്രമായി മിഴികളുറപ്പിച് ലയിച്ചു പോയ ദക്ഷ് അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ബോധ മണ്ഡലത്തിലേക്കായി വന്ന്....വെപ്രാളത്തോടെ മാനവ് ന്റെ കോളറിലായി പിടിച്ചു കൊണ്ട്....

"മാനവ്.....ശ്രീ... എന്റെ ശ്രീ....ശി ഈസ്‌ ഹിയർ മാനവ്.... ശി ഈസ്‌ ഹിയർ......"

ന്ന് പുലമ്പി ക്കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകളാൽ പുഞ്ചിരിച് കൊണ്ട്.....അവിടെനിന്നും കൊടുങ്കാറ്റുപോലെ കതക് തുറന്നു പുറത്തോട്ടോടി.....

ഗോവണി പടികൾ ഇടവിട്ട് കാലുകൾ അകത്തി വെച്ചിറങ്ങിയ ദക്ഷ് ഉയർന്ന് പൊങ്ങിയ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ വേഗത്തിൽ മുൻവശത്തെ ഡോർ വലിച് തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ ദക്ഷ് തനിക് കുറച്ച് മുന്നിലായി നിൽക്കുന്ന ശ്രീയെ കണ്ടമാത്രയിൽ കാലുകൾ പിടിച്ചു കെട്ടിയ കണക്ക് നിശ്ചലമായി....തന്റെ പെണ്ണിനെ കാണും തോറും നിർവചിക്കാൻ കഴിയാത്ത ആനന്ദത്താൽ കണ്ണുകൾ നിറഞ് വന്നു....

എന്നാൽ ഇതൊന്നുമറിയാതെ ശ്രീ ജാൻവിയോടായി.....

"ജാൻവി.... ഞാ....ഞാൻ ഇല്ല.... നി പൊക്കോ....എനിക്ക് എന്തോ....ഞാൻ വരുന്നില്ലട....വീട്ടിൽ മക്കള്....ഞാൻ മക്കളെ കാണാൻ....."

ന്ന് അവളോട് എന്തൊക്കെയോ വാക്കുകൾ പെറുക്കി കൂട്ടി പറയവേ....

"ആദി....ദെ കളിക്കല്ലേ.... ഇതുവരെ വന്നിട്ട്.... അവിടെ ആന്റി ഉണ്ടല്ലോ.... കുറച്ച് സമയത്തെ കാര്യമല്ലേയുള്ളൂ....അത്‌ കഴിഞ്ഞാൽ ഒരുമിച്ച് പൊക്കൂടെ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു അവളെ പിടിച്ചു വെച്ചതും ശ്രീ....

മഹാദേവ.... ഒരു കൂടിക്കാഴച്ച പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതാ.... പക്ഷെ ഇത്രയും പെട്ടന്ന്.... എനിക്ക് ഉൾകൊള്ളാൻ കഴിയണില്ല....ഇവിടെ നില്കും തോറും ശ്വാസം മുട്ടുന്ന പോലെയാ....

ന്നൊക്കെ ആലോചിച് വെപ്രാളത്തോടെ ജാൻവിയുടെ കൈകളിൽ നിന്നും തന്റെ കൈ അകറ്റുവാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട്.....

"ജാൻവി.....ഞാൻ പൊക്കോ......"

ന്ന് മുഴുമിപ്പിക്കും മുന്നേ അവളുടെ കാതിലായി....

"ശ്രീ......."

എന്ന വിളി മുഴങ്ങിയതും.....ആ ശബ്ദത്തിൽ ഞെട്ടിയ ശ്രീ മുഖമുയർത്തി മുന്നോട്ട് നോക്കിയതും തെല്ലകലത്തിലായി വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന ദക്ഷിനെ കാണെ തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയി......

ശ്രീയെ ഇമചിമ്മാൻ പോലും മറന്ന് നോക്കി പതിയെ മുന്നോട്ടു നടന്നു......

തനിക്ക് നേരെയുള്ള അവന്റെ ചുവടുകൾ കാണെ.....ശ്രീയുടെ ഹൃദയം ഉച്ചത്തിൽ മിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു....അവനെ കാണെ അവസാനമായി തന്റെ ഹൃദയം തുളച്ചു കയറിയ വാക്കുകൾ കാതിലായി അലയടിച്ചു.....ഹൃദയം കീറി മുറിഞ്ഞു രക്തം പൊടിയുന്ന കണക്ക് ഉള്ളം നീറിയതും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളെ ഒഴുകാനനുവദിക്കാതെ തടഞ്ഞു വേച് തന്റെ കയ്യിലായി മുറുകെ പിടിച്ച ജാൻവിയുടെ വിരലുകൾ അവളിൽ നിന്നും അടർത്തിമാറ്റി പുറകിലേക്കായ് ചുവടുവെച്ചു......

കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് ഉള്ളo മുഴുവനായി അലയടിക്കുന്ന സന്തോഷത്താൽ ദക്ഷ് മുന്നോട്ടു നടന്ന് വിറയലോടെ.....

"ശ്രീ......"

എന്ന് മൊഴിഞ്ഞതും.... അതിരുകൾ ബേധിച് നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ വെമ്പി നിന്ന കണ്ണുനീരിനെ അടക്കി ശ്രീ അവനടുക്കും മുൻപേ പിന്തിരിഞ്ഞോടി.....

മനസിൽ നിറഞ സന്തോഷത്താൽ മുന്നോട്ട് നടന്ന ദക്ഷ് ശ്രീയുടെ ചുവടുകൾ തന്നിൽ നിന്നോടി അകലുകയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതും..... ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവൾക്കു പുറകെയായി ഓടി......

"ശ്രീ...."

എന്ന് വിളിച്ച് അവൾക്കു പുറകെ അതിവേഗത്തിൽ ഓടിയെങ്കിലും ഗേറ്റ് കടന്ന ശ്രീ റോഡിലൂടെ പാസ്‌ ചെയ്യാനൊരുങ്ങിയ ടാക്സിയെ കയ്യാൽ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് അതിലേക്കായി വേഗത്തിൽ കയറി......

തനിക്ക് മുന്നിലായി ആ വാഹനം തന്റെ ശ്രീയെയും കൊണ്ടകന്നു പോകുന്നത് കണ്ട ദക്ഷ് സമനില തെറ്റിയ പോലെ അതിനു പുറകെയായി......

"ശ്രീ....."

ന്നലറിയോടാൻ ഒരുങ്ങവെ അവന് പുറകെ ഓടിവന്ന മാനവിന്റെ കരങ്ങൾ അവനെ പിടിച്ചു വെച്ചിരുന്നു.....

"അധ്വി....എങ്ങോട്ടാടാ ഓടുന്നെ......"

"ടാ.... മാനവ്.....ശ്രീ....അവൾ...."

ന്ന് പറഞ് വെപ്രാളത്തോടെ മുടിയിൽ കൈവിരലിനാൾ കൊരുത് വലിച്ചു.... ദേഷ്യത്താലും നിസ്സഹായതയാലും ഉള്ളം വിറഞ് കയറിയതും ഊക്കോടെ അടുത്തുള്ള കല്ലിലായി ചവിട്ടി അവളുമായി അകന്ന് aa വാഹനം പോയ വഴിയേ നോക്കി നിന്ന ദക്ഷ് പെട്ടന്നെന്തോ ഓർത്ത കണക്ക് തിരികെ ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തേക്കായി ഓടി അവിടെ നിൽക്കുന്ന ജാൻവിക്കരികിലായി നിന്നുകൊണ്ട്.....

"അവൾ.....ആ.... ആരാ.....വു ഈസ്‌ ശി....."

ന്ന് ഗേറ്റിലേക്കായി ചൂണ്ടി കൊണ്ടുള്ള അവന്റെ വെപ്രാളത്തോടെയുള്ള ചോദ്യത്തിൽ കാര്യമറിയാതെ പതറിപ്പോയ ജാൻവി വിറയലോടെ.....

"സാ... സാർ......"

"ടെൽ മി..... വു ഈസ്‌ ശി......."

ന്ന് വീണ്ടും വലിഞ്ഞുമുറുകിയ മുഖഭാവത്തോടെ ചോദിച്ചതും.....പകപ്പോടെ വിറച്ചു കൊണ്ട്..... ഉമിനീരിറക്കി.....

"അത്‌....ആ....ആദി....ആദിശ്രീ....."

ന്നുള്ള ജാൻവിയുടെ മറുപടിയിൽ അവന്റെ ഉള്ളിൽ തണുപ്പ് പടർന്നു....തൽഫലമായി ചൊടിയിലായി ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു....അടുത്ത നിമിഷം അവന്റെ മുഖത്തായി ആധി നിറഞ്ഞു......

"അവൾ അവളെങ്ങോട്ട് പോയതാ..... വീട്ടിലോട്ടാണോ....ആണോ....."

"സാർ....സാറെന്തൊക്കെ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കും മുന്നേ.....

"ആണോയെന്ന്......."😡

എന്നലറിയതും ജാൻവി പേടിയോടെ തലയനക്കി......

"അ....അഡ്രെസ്സ് പറയ്‌.....അഡ്രെസ്സ് പറയ്‌....."

ന്ന് വെപ്രാളപ്പെട്ടതും അവനടുത്തേക്ക് വന്ന മാനവ് പിടിച്ചു വെച് കൊണ്ട്......

"അധ്വി.....എന്തൊക്കെയാട നീ പറയുന്നതും...ചെയ്തുകൂട്ടുന്നതും..ഒന്ന് സമാദാനപെട് അധ്വി...."

"സമാധാനപ്പെടാനോ...മാറിനിൽക്ക് മാനവ്.... എന്നെ അടയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കണ്ട.... ഇനിയും എന്നിൽ നിന്നകലാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ലവളെ..... ഐ വാണ്ട്‌ ഹെർ...."

ന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മാനവിന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും കുതറി ജാൻവിക്ക് മുന്നിലായി നിന്നുകൊണ്ട്......

"എനിക്കറിയണം ഇവിടെനിന്ന് ഓടിപ്പോയവൾ എങ്ങോട്ടാണ് പോയതെന്ന്......പറയ്‌......"

"അത്‌ വീ... വീട്ടിലേക്ക്......"

ന്ന് അവന്റെ വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖഭാവം ഭയം ജനിപ്പിച്ചതും വിറച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

അടുത്ത നിമിഷം ദക്ഷ് വേഗത്തിൽ അകത്തേക്കോടി കാറിന്റെ കീയുമെടുത്തു പുറത്തോട്ടു വന്ന് തന്റെ കാറിലായി കയറി......

അത്‌ കണ്ട് മാനവ് അവനടുക്കലേക്കായി എത്തും മുന്നേ കാർ അവിടെ നിന്നും അകന്ന് കോമ്പൗണ്ട് കടന്ന് മുന്നോട്ടു പോയിരുന്നു......

പുറകെ ഓടിയിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് മനസിലാക്കിയ മാനവ് തിരികെ ജാൻവിയുടെ അടുത്തേക്കായി ഓടി വന്നു..... അപ്പോഴും അവിടെ അരങ്ങേറുന്നതിന്റെ പൊരുളറിയാതെ ജാൻവി ഗേറ്റിലോട്ട് മിഴിച്ചു നോക്കി നിന്നു......

"ഡി കൊച്ചെ.... വായും തുറന്ന് നിക്കാതെ പെട്ടന്ന് നിന്റെ ഒണക്ക സ്കൂട്ടിയെടുത് ആ നിലം തൊടാതെ പോയവന്റെ പുറകെ വിട്......"

ന്ന് പറഞ്ഞതും.... അത്‌ വരെ വിജിലമ്പിച്ചു പോയ ജാൻവിക്ക് തന്റെ സ്കൂട്ടിയെ കുറ്റം പറഞ്ഞത് പിടിക്കാതിരുന്നതും.....
കലിയിൽ......

"ഡോ..... ക്ണാപ്പ.....എന്റെ സ്കൂട്ടിയെ തരം താഴ്ത്തി വലതും പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ.....പത്തിരി മോറ....."😬

"ന്റെ കൊച്ചെ......"

"ആരാടോ നിന്റെ കൊച്......"😬

"അറിയാണ്ട് വന്നു പോയതാണ് കൊച്ചെ.... ഇപ്പൊ അതാണോ ഇവിടെത്തെ കാര്യം.... ദയവ് ചെയ്ത് ദെ ആ പോയവന്റെ പുറകെ ഒന്ന് വിടാവോ....."

"അതൊക്കെ അവിടെ നിൽക്കട്ടെ....ന്റെ ആദിയെ ആൾക്കെങ്ങനെ അറിയാം....അത്‌ പറയ്‌......"

"അതൊക്കെ പറയാം.... ഇപ്പൊ വണ്ടിയെഡ്......."

ന്ന് പറഞ്ഞു കൈ കൂപ്പിയതും..... അവനെ ഒന്ന് കണ്ണ് ചുരുക്കി നോക്കി കൊണ്ട് ജാൻവി തന്റെ സ്കൂട്ടറിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കിയതും അവൾക്ക് പുറകെയായി മാനവും സ്ഥാനംപിടിച്ചതും അവളുടെ സ്കൂട്ടി വില്ലയിൽ നിന്നും പുറത്തോട്ടു കടന്നു.......

അതിവേഗത്തിൽ റോഡിലൂടെ കുതിച്ചു പാഞ്ഞ ദക്ഷിന്റെ കാറിന് കുറച്ചകലെയായി ശ്രീ കയറിയ ടാക്സി കാണാനിടയായതും അതിനു പുറകെ അതിവേഗത്തിൽ അവൻ വാഹനമോടിച്ചു.....

ദക്ഷിന് പുറകെയായി വെച് പിടിച്ച സ്കൂട്ടിയ്ക്ക് പുറകിലായി ഇരുന്ന മാനവ് ജാൻവിയോടായി.....

"ഡി കൊച്ചെ പെട്ടന്ന് വിട്...അവരുടെ പൊടിപോലും കാണാനില്ല.... എങ്ങോട്ട് പോയോ എന്തോ....ഇതെന്താ ഒച്ചിഴയും പോലെ...... കത്തിച്ചു വിട് പെണ്ണെ....."

"ഡോ....മര്യാദക്ക് ഇരുന്നില്ലേൽ ഇറക്കി വിടും ഞാൻ...ന്റെ വാഹനം എങ്ങനെ ഓടിക്കണമെന്ന് എനിക്കറിയാം.... ഇയാൾ പഠിപ്പിക്കണ്ട..... 😬... ന്റെ വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നേച്ചും എന്നെ ഭരിക്കുന്നോട.. അലവലാതി......"😬😬

ന്ന് പല്ല് കടിച്ചു പറഞ് കൊണ്ട് വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് ഓടിച്ചു.......

ജാൻവി വില്ലയുടെ മുന്നിലായി വന്നു നിന്ന ടാക്സിയിൽ നിന്നിറങ്ങിയ പൈസ കൊടുത് അതിവേഗത്തിൽ അകത്തേക്കോടി......

അപ്പോഴും അകാരണമായി അവളുടെ ഹൃദയം പിടച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു......പെട്ടന്ന് അകത്തുകയറി വാതിലടച്ച ശ്രീ അതിലേക്കായി ചാരിനിന്നു കിതപ്പടക്കവെ അങ്ങോട്ടായി വന്ന മാഗി ആന്റി.....

"അല്ല.... കൊച്ചിത് പെട്ടന്നിങ്‌ വന്നോ..... എന്നാ പറ്റി കൊച്ചെ..... വരാൻ വൈകുമെന്നല്ലിയോ പറഞ്ഞത്......."

ന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന് കിതപ്പടക്കി മുഖത്തായി പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പു തുള്ളികൾ സാരിത്തലപ്പുകൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട്......

"അത്‌ പെട്ടന്ന് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ.....ഞാൻ.... മക്കള്......മക്കള് എവിടെയാ......"

"അവരിപ്പോൾ സ്നാക്സ് കഴിച്ച് മുകളിൽ റൂമിലിരുന്ന് ക്രയോൺസ് വെച്ച് കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുവാ......മോള് വന്നത് നന്നായി.....ഞാൻ വിളിക്കാൻ ഇരിക്കുവായിരുന്നു.....എനിക്കൊന്ന് അത്യാവശ്യമായിട്ട് പുറത്ത് പോകേണ്ടതായിരുന്നു.... മോന്റെ കൊച്ചോന്ന് വീണു.... ഹോസ്പിറ്റലിലാണ്... പെടിക്കാനില്ല....ന്നാലൂം എനക്ക് ഇരിപ്പുറക്കുവെല.....മോളെന്തായലും വന്ന സ്ഥിതിക്ക് ഞാൻ ഇറങ്ങിയാലോ......"

ന്ന് പറഞ്ഞതും യാന്ത്രികമെന്നോണം സമ്മതമറിയിച്ചതും.....അപ്പോൾതന്നെ മാഗി ആന്റി അവരുടെ ബാഗും എടുത്തു കൊണ്ട് പുറത്തോട്ട് ഇറങ്ങാനായി കതക് തുറന്നു......

മാഗി ആന്റി ശ്രീയോട് പറഞ് ഉമ്മറപ്പടി കടക്കവേ എന്തോ ഓർത്തന്ന കണക് ശ്രീ അവരെ വിളിച്ചു നിർത്തി തന്റെ ബാഗിൽ നിന്നും കുറച്ചു കാശ് എടുത് കൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

"അത്‌.....ഹോസ്പിറ്റൽ അത്യാവശ്യം വല്ലതും വന്നാലോ....ഇത് കയ്യിൽ വെച്ചോളൂ......"

കയ്യിലായി ക്യാഷ് ചുരുട്ടി പിടിച് നന്ദിയോടെ ശ്രീയെ നോക്കി മാഗിയാന്റി നടന്നു പോകുന്നതും നോക്കി ശ്രീ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ഇരുന്നു......

മാഗിയാന്റി ഗേറ്റ് കടന്നു പോയതും അങ്ങോട്ടായി ഇരമ്പലോടെ വന്നു നിന്ന വാഹനം കാണെ ഒരുവേള ശ്രീ അതിലേക്കായി ഉറ്റു നോക്കി......

അതിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്ന ദക്ഷിനെ കണ്ട നിമിഷം ശ്രീയുടെ ഉടലാകെ തരിച്ചു നിന്നു......

ആ നിമിഷംതന്നെ ശ്രീ പിന്തിരിഞ് കതക് വലിച്ചടചതും അവൾക്കു പുറകെ ഓടി വന്നവൻ കതകിലായി ആഞ്ഞടിച്ചു.....

"ശ്രീ....... ശ്രീ.....ഓപ്പൺ തി ഡോർ ശ്രീ... കതക് തുറക്ക്.....ശ്രീ എന്നിൽ നിന്നും ഇനിയും ഓടിയകലാൻ ശ്രമിക്കാതെ ശ്രീ......"

ന്ന് ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞെത് കേട്ട് കൈയ്യാൽ വാ മൂടിക്കൊണ്ട് കതകിലായി ചാരിനിന്നു കണ്ണ് നിറച്ചു......

"ശ്രീ.....കതക് തുറക്കട......."

ന്ന് പറഞ്ഞ് വീണ്ടും കതകിൽ മുട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു.....എന്നിട്ടും കതക് തുറയ്ക്കാതെ വന്നതും......

"ശ്രീ......."

ന്നലറി വിളിച് കതകിലായി ഊക്കോടെ തട്ടവേയാണ് ജാൻവിയുടെ സ്കൂട്ടി മുറ്റത്തായി വന്നു നിന്നത്.....

അതിനു പുറകിൽ നിന്നും ചാടിയിറങ്ങിയ മാനവ് ദക്ഷിനടുത്തേക്കോടി......

"ദക്ഷ്......"

ന്ന് വിളിച്ച് അവനരികിലായി vannb നിന്നതും.....

"മാനവ്... ശ്രീ....അവള്....കതക് തുറക്കുന്നില്ലെടാ....."

ന്ന് പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു വാതിലിലായി മുട്ടികൊണ്ട്.....

"ശ്രീ.... കതക് തുറക് പെണ്ണെ..... ശ്രീ....."

ന്ന് വീണ്ടും ഉറക്കെ വിളിച്ചത് കേട്ട് അങ്ങോട്ട് വന്ന ജാൻവി.....

"സാർ.....ആദി..... ആദിയെ എങ്ങനെ....അതെങ്കിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞു തരാവോ....."

സഹികെട്ട് ജാൻവ് ഉച്ചത്തിൽ ചോദിച്ചതും..... ദക്ഷ്.....

"ആദി.....ശി ഈസ്‌ മൈൻ..... അവളെന്റെയാ...എന്റെ പെണ്ണ്....."

ന്ന് ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു പിന്നെയും കതകിലായി തട്ടി വിളിച്ചതും....

അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട ശ്രീയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി തളർച്ചയോടെ വാതിലിനു കീഴിലായിരുന്നു തേങ്ങി....

മഹാദേവ.... എന്തിനാ ന്നെ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കണേ..... വയ്യ ഇനിയും വേദനിക്കാൻ.....

നുള്ളാലെ കരഞ്ഞതും..... പുറത്ത് ദക്ഷ്.....യാജനയോടെ തുടങ്ങിയ അവന്റെ വാക്കുകൾ ദേഷ്യത്തിലേക്ക് വഴി മാറിയിരുന്നു 

"ശ്രീ.....കതക് തുറക്കുന്നുണ്ടോ നി....."

 എന്നലറിയതും.....പൊട്ടി വന്ന കരച്ചിലടക്കി കൊണ്ട്....ശ്രീ ഉച്ചത്തിൽ.....

"ജാൻവി......."

എന്നുറക്കെ വിളിച്ചതും പുറത്തുനിന്ന ജാൻവി വാതിലിനടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട്....

"ആദി..... കതക് തുറക്കടാ....."

"ജാൻവി.....നിന്ന് ശബ്ദമുയർത്താതെ ഇറങ്ങി പോകാൻ പറയ്‌ അവരോട്.....എനിക്കാരെയും കാണണ്ടെന്ന് പറയ്‌.... പോകാൻ പറയ്‌ ജാൻവി......."

ന്ന് പറയുന്നത് കേട്ട ദക്ഷിന്റെ മിഴികൾ ഈറനണിഞ്ഞു.....ദയനീയമായി.....

"ശ്രീ.... ഞാ... ഞാനൊന്ന് കണ്ടോട്ടെടാ....."

"ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു.... എനിക്ക് ആരെയും കാണണ്ടെന്ന്..... പോയി താ....ഇനിയും വയ്യനിക്ക് വേദനിക്കാൻ......ബുദ്ധിമുട്ടിപ്പിക്കാതെ പോയി തരുവോ....."

ന്ന് അലറി പൊട്ടികരഞ്ഞതും...... അവന്റെ ഹൃദയം പിടഞ്ഞു പോയി....

"ശ്രീ.... പറയുന്നത് കേൾക്ക് പെണ്ണെ..... നിന്റെ ദക്ഷ് അല്ലേ.....നി എന്റെയല്ലേ...എന്റെ പെണ്ണല്ലേ ശ്രീ..."

ന്ന് പറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖം വേദനയാലും അവൾ അനുഭവിച്ച നിസ്സഹായതയാലും വലിഞ്ഞുമുറുകി.....

അവന്റെ വായിൽ നിന്നുo വീണ എന്റെ പെണ്ണെന്ന വാക്ക് അവളുടെ ഉള്ളാകെ വേദനയിൽ നിന്നുരുത്തിരിഞ്ഞ വെറുപ്പിനാൽ പൊതിയവേ പൊടുന്നനെ നിലത്തുനിന്നണീറ്റ ശ്രീ ഊക്കോടെ വാതിൽ മലർക്കെ തുറന്നു കൊണ്ട്....

"എന്താണ് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത്......ഇവിടെ കിടന്നു വാ തുറയ്ക്കുന്നതെന്തിനാണെന്ന്....യെന്തതിക്കരത്തിന്റെ പേരിലാണ് മിസ്റ്റർ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ പെണ്ണാക്കുന്നത്....."

ന്ന് കലിയിൽ ചോദിച്ചതും തന്റെ തൊട്ടു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ശ്രീയിൽ അവന്റെ മിഴികൾ കൊരുത്തു നിന്നു......

4 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം തന്റെ പെണ്ണ് തനിക്ക് മുന്നിൽ......

എന്നുമാത്രം അവന്റെ മനസ്സിൽ ഉയർന്നുവന്നതും സന്തോഷാധിക്യത്താൽ അവളിലേക്കടുത്തു കൊണ്ട് ആ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത്....അവളുടെ അധരത്തിലായി മുത്തി......

ഇത് കണ്ട് കിളി പോയ കണക്ക് നിന്ന ജാൻവി വായും തുറന്ന് നിന്ന് പോയി.....

അവന്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ തറഞ്ഞു പോയ ശ്രീ അടുത്ത നിമിഷം അവനെ തന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് തള്ളി മാറ്റിയതിനു പുറകെ ആ കവിളിലായി അവളുടെ കൈത്തലം പതിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു......

ആ ഒരടിയിലാണ് താൻ എന്താണ് ചെയ്തതെന്ന ബോധം അവനുണ്ടായത്.....തനിക്ക് മുന്നിൽ തന്റെ പെണ്ണ്.... പ്രാണൻ.... അത്രമാത്രമേ ആ നിമിഷം മനസ്സിൽ വന്നിരുന്നുള്ളൂ......അതിൽ അറിയാതെ ചെയ്തു പോയി......

എന്നാൽ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞുമുറുകിയ ശ്രീ അവനു നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി കൊണ്ട്......

"മതിയായില്ലേ നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ വേദനിപ്പിച്.....ഇവിടെയും ജീവിക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ലെന്നുണ്ടോ.....വെറുപ്പാ നിങ്ങളെ.....കാണുന്നത് പോലും ഇഷ്ടവല്ല.....ഇനിയും വേദനിപ്പിക്കാതെ ഒന്ന് പോയി തരുവോ മുന്നീന്ന്..... ഇനിയും നിങ്ങൾക്ക് വാക്കുകളാൽ കീറി മുറിക്കാനുള്ള ഹൃദയം എന്നിലില്ല അധ്വിക് ദക്ഷ്.....പോ എന്റെ മുന്നീന്ന്.....ഒരവകാശവും ഉന്നയിച് ഇങ്ങോട്ട് വന്നേക്കരുത്.....4 വർഷം മുന്നേ അത്‌ പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു...ഇത് ആദിശ്രീ മാത്രവ.. ശ്രീ അല്ല...."

ന്ന് പറഞ്ഞു വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു അകത്തേക്ക് പോയതും അനുസരണയില്ലാതെ അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.....

അവളുടെ വായിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കിൽ ദക്ഷിന്റെ മിഴികൾ സജലങ്ങളായി....തളർച്ചയോടെ പിന്തിരിഞ്ഞു നടന്നവൻ കാറിൽ കയറി അതിവേഗം അവിടെനിന്നും ഓടിച്ചുപോയി......

അവന് പുറകെ മാനവ് ഓടിയെത്തിയപ്പോഴേക്കും അവിടെ നിന്നും ദക്ഷിന്റെ വാഹനം അകന്നു പോയിരുന്നു..... തിരികെ വീടിനടുത്തേക്ക് പോകാൻ നിന്നപ്പോഴേക്കും ജാൻവി അകത്തേക്ക് കയറി കതകടച്ചു.....

അടഞ്ഞ വാതിലിലോട്ടും പുറത്തോട്ടും മാറിമാറി നോക്കിയ മാനവ് തലയിൽ കൈവെച്ചു കൊണ്ട്.....

"ന്റെ മുത്തപ്പാ.....ഇനി ഞാൻ എങ്ങനെ ഇവിടുന്നു വീട്ടീ പോകും..... ഒരുത്തൻ ചീറി പാഞ്ഞങ്ങോ പോയി....കൂടെ വന്നോരുത്തി ദെ അങ്ങടും പോയി.... ഇനി ഞാൻ ആരെ അമ്മൂമ്മനെ കെട്ടിക്കാൻ നിക്കുവാ ഇവിടെ.... ഇരുട്ടും മുന്നേ വല്ല ടാസ്‌കിയും കിട്ടുമോന്ന് നോക്കാം....."

ന്ന് സ്വയം ആത്മയടിച്ചു കൊണ്ട് നേരെ റോഡിലേക്കിറങ്ങി.......

അകത്തേക്ക് കയറിയ ജാൻവി അവടെ സോഫയിലായിരുന്ന് മുഖം പൊത്തി കരയുന്ന ശ്രീയേ ഒന്ന് നോക്കി ടേബിളിൽ വെച ജഗ്ഗിൽ നിന്നും അല്പം വെള്ളമെടുത് ശ്രീക്കരികിലായിരുന്നു.....അവളുടെ തൊളിലായി കൈ വെക്കവേ മുഖമുയർത്തിയ ശ്രീ ജാൻവിയുടെ കയ്യിലുള്ള വെള്ളം മുഴുവനായി കുടിച്ചു.....വീണ്ടും അവൾക്ക് മുന്നിലായി മുഖം കുനിച്ചിരുന്നു......

"ആദി.....ഇവിടെ നടന്നതിന്റെ പൊരുളൊന്നും എനിക്കറിയില്ല.....പക്ഷെ ഇവിടെ എന്തൊക്കെ അരങ്ങേരിയോ അതിന്നോ ഇന്നലെയോ ഉള്ളതല്ലെന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി......

നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെ എന്താണ് സംഭവിച്ചതന്ന് ഇത്രയും വർഷത്തിനിടയിൽ ഞാൻ നിന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടില്ല.....ഓർക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത എന്തോ ആണെന്നനിക്കറിയാം.....നീ എന്നങ്കിലും തുറന്നുപറയുമെന്നതിനായി കാത്തു നിന്നതായിരുന്നു.....

പക്ഷേ ഇനിയും എനിക്കറിയാതിരുന്നാൽ പറ്റില്ല... പറഞ്ഞേ പറ്റൂ....അതെല്ലാo എനിക്ക് അറിയണം.....

നിനക്കങ്ങനെയാണ് അധ്വിക് സാറിനെ പരിചയം..... ബിസിനസ് വേൾഡിൽ ഗൗരവക്കാരനായ ആളുടെ ഇന്നത്തെ പ്രവർത്തികളുടെ അർത്ഥമെന്താണ്...... പറയ്‌ ആദി...."

ന്ന് പറഞ്ഞതും ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ പുറം കയ്യാല തുടച്ചുകൊണ്ട്.....ഇനിയൊന്നും അവളിൽ നിന്നും തനിക്ക് മറയ്ക്കാനാവില്ലെന്ന സത്യം മനസിലാക്കിയ ശ്രീ......

"അധ്വിക്.....അധ്വിക് ദക്ഷ്...... അവനെന്റെ പ്രണയമായിരുന്നു....."

ന്ന് പറഞ്ഞതും ഞെട്ടിത്തരിച്ച ജാൻവി കണ്ണും തള്ളി നോക്കി ക്കൊണ്ട്.....ഉച്ചത്തിൽ.....

"വാട്ട്......"😲

എന്നലറിയതും......ശ്രീ പതിയെ അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു കൊണ്ട്.... അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ നടന്ന താൻ മറക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും കൂടുതൽ തെളിമയോടെ ഉയർന്നു വരുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും കണ്ണുനീരിനകമ്പടിയോടെ തുറന്നു പറഞ്ഞു.....എല്ലാം കേട്ട് കിളിപോയ കണക്കിരുന്ന ജാൻവിയുടെ മിഴികൾ അവൾ അവസാനം പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ഒരുതുള്ളി കണ്ണുനീർ കവിളിണയെ തഴുകിയൊഴുകിയിറങ്ങി.....തേങ്ങലോടെ ജാൻവിയെ ചുറ്റിപിടിച്ച ശ്രീയെ ഒന്നൂടെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട്...... പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ......

"ആദി.....അ.....അപ്പൊ നമ്മുടെ കേ... കേശുവും തുമ്പിയും......."

"മ്മ്....അവന്റെയാ....അധ്വിക് ദക്ഷിന് എന്നിലുണ്ടായ മക്കൾ...... "

ന്ന് പറഞ്ഞതും.....ഇനിയൊന്നും കേൾക്കാനുള്ള ത്രാണിയില്ലാതെ ജാൻവി തറഞ്ഞിരുന്നു......


തുടരും.....

അഭിപ്രായം  പറയണേ...... ❤️❤️

💘ആമി💘