അവർ തന്നെ എന്തിന് അവിടെ ഇരുത്തി എന്ന് മനസ്സിലാകാതെ അകത്തേക്ക് കയറാൻ വന്ന ശ്രീതു അവിടെ ഇരിക്കുന്ന എല്ലാവരെയും കണ്ട് ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു...

താൻ ഇത്രയും നാൾ കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ച അച്ഛനും അമ്മയും...❤

തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വച്ച് സദാശിവൻ്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പിച്ചതും തന്നെ തൻ്റെ അച്ഛനിൽ നിന്നും അമ്മയിൽ നിന്നും സഹോദരിയിൽ നിന്നും അകറ്റി നിർത്തിയതും ഗീതയും മോഹനനും ചേർന്നാണ് എന്ന് ശ്രീതുവിന് അറിയാം...

മീരയെ പറ്റി അന്വേഷിച്ച് നടന്ന് സമയത്ത് ശാരദ അവരെ പ്രസവിച്ച ഹോസ്പിറ്റലിലെ ഡോക്ടർ വിജയലക്ഷ്മിയെ ശ്രീതു കണ്ടു...

അവർ വഴിയാണ് ശ്രീതു സത്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞത്...

ഡോക്ടർ ആണ് അന്ന് ശ്രീതുവിനെ കടത്താൻ അവരെ help ചെയ്തത്...

അവർക്ക് അന്ന് ചെയ്ത തെറ്റ് ഓർത്ത് ഇപ്പൊ നല്ല കുറ്റബോധം ഉണ്ട്...

ശ്രീതു മോഹനനെയും ഗീതയേയും പകയോടെ നോക്കി...

മീരയും ഞെട്ടി നിൽക്കുകയാണ്...

തൻ്റെ അതേ രൂപസാദൃശ്യം ഉള്ള അവളെ കണ്ട് മീര നടുങ്ങി നിന്നു....

ശേഖരനും ശാരദയും ആദ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും അവരുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് പെയ്തു...

ഇത്രയും നാൾ കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ച മകൾ...❤

ഒന്നും ഓർക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവണ്ണം അവരുടെ മുഖം ചുളിഞ്ഞു...

ശ്രീതുവിനും ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു...

കാരണം ഇങ്ങനെ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച അവർ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല...

"അ..അമ്മ...അ..ച്ഛ...അച്ഛൻ..."

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി...

"മോളെ..."

എന്നും വിളിച്ച് ശാരദ ഓടി വന്ന് അവളെ പുണർന്നു...

ശ്രീതുവും അവരെ ചേർത്തു പിടിച്ചു...

ശേഖരൻ വന്ന് ഒരു കൈയിൽ ശാരദയെയും മറു കൈയിൽ ശ്രീതുവിനെയും ചേർത്തു പിടിച്ചു....

എന്നാൽ ശ്രീതു മെല്ലെ ശേഖരൻ്റെ കൈകൾ അയച്ചു...

അയാൾ സംശയരൂപേണ അവളെ നോക്കി...

അവൾ അവർ രണ്ടിനെയും കൂട്ടി മീരയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു...

ശേഖരൻ്റെ ഒരു കൈയിൽ ശ്രീതുവിനെയും ആ കൈയുടെ അറ്റത്ത് മീരയെയും മറു കൈയിൽ ശാരദയെയും ചേർത്ത് പിടിച്ച് അയാൾ നിന്നു...

ഗീത ആദ്യത്തെ പകപ്പ് മാറിയപ്പോൾ ശ്രീതുവിനെ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു...

എന്നാൽ അവരെ അരവിന്ദ് തടഞ്ഞു...

"അവർ അച്ഛനും അമ്മയും മക്കളും വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഒരുമിച്ച് നിൽക്കുകയാണ്...അമ്മ വെറുതെ ഇടയ്ക്ക് കയറണ്ട..."

അരവിന്ദ് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഗീത പുറകിലേക്ക് മാറി നിന്നു...

മോഹനൻ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണ് വെട്ടിച്ച് വെളിയിലേക്കിറങ്ങി ആളൊഴിഞ്ഞ ഒരു കോർണറിലേക്ക് മാറി നിന്നു...

ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി...

ആരും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി ഫോൺ എടുത്ത് 'സദാശിവൻ' എന്ന് save ചെയ്ത ഒരു നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചു....

റിങ് അവസാനിക്കാറായപ്പോഴാണ് സദാശിവൻ കോൾ എടുത്തത്...

"Hello.."

സദാശിവൻ പറഞ്ഞു 

"Hello..സദാശിവാ...ഞാനാ..മോഹനൻ..."

മോഹനൻ പറഞ്ഞു 

"ആഹ്..മനസ്സിലായി സാർ...എന്താ കാര്യം?"

സദാശിവൻ ചോദിച്ചു...

"ഡോ..തനിക്കറിയാല്ലോ ഞാൻ ഒരു കാര്യം ഇല്ലാതെ തന്നെ വിളിക്കില്ലെന്ന്...ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഒരു കാര്യത്തിനാ വിളിച്ചത്..."

മോഹനൻ പറഞ്ഞു 

"സാർ പറഞ്ഞോ..അല്ലേ തന്നെ ഞാൻ സാറിന് ഗുണം ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമേ ചെയ്യൂ...അത് സാറിന് അറിയാല്ലോ...സാറ് ധൈര്യമായിട്ട് കാര്യം ഇങ്ങോട്ട് പറ...സാറിന് ഗുണം ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യം ഞാൻ ചെയ്തു...അത് പറയാൻ അങ്ങോട്ട് വിളിക്കാൻ ഇരുന്നതാ ഞാൻ...."

സദാശിവൻ പറഞ്ഞു 

"എന്ത് കാര്യം?"

മോഹനൻ സംശയത്തോടെ നെറ്റി ചുളിച്ചു...

"അന്ന് എൻ്റെ കൈയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട ആ കൊച്ചില്ലേ..അതിനെ ഞാൻ വണ്ടി ഇടിപ്പിച്ച് കൊല്ലാൻ നോക്കി...സംശയം തോന്നാതിരിക്കാൻ എൻ്റെ മുതലാളിയുടെ വീട്ടിലെ കാറാ ഞാൻ എടുത്തത്...."

സദാശിവൻ പറഞ്ഞു 

അത് കേട്ട് മോഹനൻ ഞെട്ടി...

"അപ്പൊ അകത്ത് നിൽക്കുന്നത് ആരാ?"

അയാൾ അറിയാതെ സ്വയം ചോദിച്ചു...

"ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ മതിയോ??"

പുറകിൽ നിന്നും ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ട ആളെ കണ്ട് അയാൾ ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു....

"അരവിന്ദ്............!"

തുടരും...♥Plzz support..