Aksharathalukal

അഭി കണ്ടെത്തിയ രഹസ്യം -25

       ഒന്നും മനസിലാക്കാതെ ദിവാകാരൻ അടുത്തുള്ള കാസേരയിൽ  തകർന്നിരുന്നു...

  ഞാൻ എന്തു പാപമാണ് ചെയ്യ്തു ഭഗവാനെ എനിക്ക്. മാത്രം എന്താണ് ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത്....


    പ്രവീൺ ചന്ദ്രൻ സുനിലിനെ ഒരുപാട് നിർബന്ധിച്ചു എങ്കിലും സുനിൽ ഒന്നിനും വഴങ്ങിയില്ല...

അവൻ പ്രീതയെയും കൂട്ടി നേരെ ദിവാകാരന്റെ അരികിൽ എത്തി..

    എന്തു പറയണം എന്ന് അറിയാതെ ദിവാകാരൻ സുനിലിനെ നോക്കി... ദിവാകാരൻ പെട്ടന്ന് ഇരുകൈകളും കൂപ്പി നിറമിഴിയോടെ സുനിലിനെ തൊഴുതു...

   എന്റെ മകളുടെ ഭാവി നശിപ്പിക്കരുത്.... ഇന്ന് ഇവിടെ ഈ വിവാഹം. നടന്നില്ല എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാനും എന്റെ കുടുംബവും മരണത്തിനു കീഴടങ്ങും.... ദിവാകാരൻ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു 

    \"അരുത്.. ഇങ്ങനെ മരുമകനെ തൊഴരുത് പകരം തോളിൽ കൈ ഇടണം.\"സുനിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു 

     സുനിൽ പറയുന്നത് മനസിലാക്കാതെ എല്ലാവരും നോക്കി

    \"  പ്രീത നീ നിന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉള്ള സ്വർണാഭരങ്ങൾ അഴിക്കണം ഇപ്പോൾ ഉടനെ തന്നെ...\"സുനിൽ പറഞ്ഞു 

    പ്രീത സുനിൽ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും അവനെ നോക്കി എന്നിട്ടു  ശരീരത്തിൽ താൻ അണിഞ്ഞ എല്ലാ ആഭരവും അഴിച്ചു...അവൻ പറഞ്ഞത് പ്രകാരം....



       \"അല്ല മോനെ എന്തിനാ മോളുടെ ആഭരണം അഴിക്കാൻ പറയുന്നത് അവൾ അത് ധരിക്കട്ടെ വിവാഹദിനം എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും ഇങ്ങനെയാണല്ലോ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കൽ നടക്കുന്ന ഈ ദിനമല്ലേ അവൾ ഇതെല്ലാം അണിയുന്നുള്ളു... മോളു അത് ഒന്നും അഴിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട...\"ഇതെല്ലാം കണ്ടു നിന്ന പ്രവീൺ ചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു 

       \"അച്ഛാ പ്ലീസ് എന്റെ ഇതുവരെ ഉള്ള തീരുമാനം അച്ഛന്റെ ആയിരുന്നു ഇവളെ വിവാഹം ചെയുന്നത് പോലും  പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ഞാൻ  എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു... നിങ്ങളുടെ മകളെ ഇങ്ങനെ വിവാഹം ചെയ്യാനും ഞാൻ തയ്യാറാണ്... \"സുനിൽ പറഞ്ഞു 

     \"അരുത് മോനെ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇടാതെ ഞാൻ ന്റെ കുട്ടിയെ പറഞ്ഞുവിടുന്നത് എനിക്ക് നാണക്കേടാണ്\"ദിവാകാരൻ അയാളുടെ പക്ഷം പറഞ്ഞു 

    
          \"ശെരിയാണ് പല കുടുംബത്തിലെ അച്ഛനും അമ്മയും ചിന്തിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് ഇത്...ദിയ പറഞ്ഞതുപോലെ അത് നിങ്ങളുടെ ശക്തിയിൽ ഉള്ളതായിരിക്കണം അതിൽ  കൂടുതൽ പോകുമ്പോ അത് നമ്മുക്ക് താങ്ങാൻ  കഴിയുന്നതിലും അപ്പുറമാണ്...നിങ്ങളുടെ മകൾ എന്റെ ഭാര്യക്ക് അവൾക്കു എന്തു വേണം എന്ന് അവൾ തീരുമാനിക്കട്ടെ ഇവിടെ നിങ്ങളുടെ വാക്കിനെ അപമാനിക്കുന്നു എന്ന് കരുതരുത് ഇവിടെ ഞാൻ പ്രസക്തി നൽകുന്നത്  പ്രീതയുടെ തീരുമാനത്തിനാണ് എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം....സ്വർണമോ പണമോ ഒന്നിന്റെയും പേരിൽ ഞാൻ ഇനി എന്റെ പെണ്ണിനെ വിടില്ല ഞാൻ ഇവളുടെ കൂടെ ഒരു ജീവിതം സ്വപ്നം കണ്ടതാണ് ആ സ്വപ്നം നിറവേറ്റുക തന്നെ ചെയ്യും...\" സുനിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു 


    സുനിൽ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും ശാരദ മകളുടെ അരികിൽ വന്നു പ്രീതയുടെ തലയിൽ പതിയെ തഴുകി

       \"മോൾക്കായി അച്ഛൻ തരുന്നത് മോളു മേടിച്ചോ... നാളെ ഈ കടം ഞാനും അച്ഛനും അടക്കും ആ വിശ്വാസം എനിക്കും ഉണ്ട്‌ അത് കൊണ്ടു മനസ്സിൽ ഒരു സംശയവും ഇല്ലാതെ മോളു മേടിച്ചോ....നിന്റെ ഭാവിക്കു വേണ്ടി മോളു ഇത് മുഴുവനും സ്വീകരിക്കണം \"

     \"സോറി അമ്മ അദ്ദേഹം തന്നെ ഇത് വേണ്ട എന്ന് പറയുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്തിനാണ് മാത്രമല്ല എനിക്കു ഒരിക്കലും സെൽഫിഷ് ആയി ചിന്തിക്കാൻ കഴിയില്ല.... എന്റെ സന്തോഷം എനിക്ക് എത്ര വലുതാണോ അത്രയും വലുതാണ് നിങ്ങളുടെയും... അതുകൊണ്ട് എനിക്കു സ്വർണമായി ഞാൻ ദേ ഈ മാലയും കമ്മൽ മോതിരം വള എടുക്കുന്നു ഇത് മതി....അതിൽ കൂടുതൽ ഒന്നും വേണ്ട എല്ലാം അമ്മയുടെ അടുക്കൽ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ ഇനിയിപ്പോ വല്ല അത്യാവശ്യം വന്നാലും ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ തന്നെയാണല്ലോ വന്നു നിൽക്കുക അന്ന് എനിക്ക് ഇത് സഹായമാക്കട്ടെ... പ്രീത പറഞ്ഞു നിർത്തി...!


     പ്രീത ശരീരത്തിൽ അണിഞ്ഞ കുറച്ചു സ്വർണമായി സുനിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു അവനും തിരിച്ചു പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു നടന്നു കതിര്മണ്ഡപത്തിൽ ഇരുന്നു...

     \"മുഹൂർത  സമയം. കഴിഞ്ഞു ഇന്ന് ഇനി ഈ വിവാഹം നടക്കുന്നത് ശെരിയല്ല..\" പൂജാരി പറഞ്ഞു 

      \"മുഹൂർത്ത സമയമല്ലേ കഴിഞ്ഞത് എങ്കിലും സാരമില്ല ദൈവത്തിന്റെ ആശിർവാദം ഇപ്പോഴും കൂടെ ഉണ്ട്‌ അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് ഈ വിവാഹം നടക്കും സുനിൽ പറഞ്ഞു ....\"

     പിന്നെ അധികം. ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ പൂജാരി വിവാഹ ചടങ്ങ് പൂർത്തിയാക്കി... അങ്ങനെ പ്രീതയുടെ വിവാഹം വളരെ ഭംഗിയായി നടന്നു... എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷം ദിയയെ വളരെ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കി മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും അവളെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു.... ഇതേ സമയം രണ്ടുകണ്ണുകൾ മാത്രം ദിയയെ കോപത്തോടെ നോക്കി വേറെ ആരുമല്ല പ്രവീൺ ചന്ദ്രൻ

      തന്റെ ഉള്ളിൽ കോപ്പാഗ്നി അടക്കിപിടിച്ചുകൊണ്ട് മുഖത്തു ഒരു കള്ളച്ചിരിയും പാസാക്കി അയാൾ നിന്നു.... പ്രവീൺ ചന്ദ്രന്റെ മുഖത്തെ ഭാവമാറ്റം. കണ്ട രാജൻ അയാളുടെ അരികിൽ വന്നു ( കിണറ്റിൽ വീണു മരിച്ച രഘുവിന്റെ അച്ഛനാണ് രാജൻ )

     സാർ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒന്ന് അങ്ങോട്ട്‌ മാറി നിൽക്കാം....

    \"സോറി താങ്കൾ ആരാണ് എനിക്കറിയില്ല നിങ്ങളെ....മാത്രമല്ല എനിക്ക് ഒന്നും നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കാനും ഇല്ലാ...\"

     \"സാർ പ്ലീസ് ഒന്ന്... രാജൻ നിർബന്ധിച്ചു\"

     ഒടുവിൽ പ്രവീൺചന്ദ്രൻ അതിനു സമ്മതിച്ചു അയാൾ രാജന്റെ കൂടെ മണ്ഡപത്തിന്റെ പിറകിലേക്ക് നടന്നു പോയി

    \"പറയൂ...ആരാണ്  നിങ്ങൾ എന്നോട് എന്താണ് പറയാൻ ഉള്ളത്...\"

    \"സാർ ഞാൻ രാജൻ ഈ ഗ്രാമത്തിൽ തന്നെ ഉള്ള ആൾ ആണ്..\"

     \"അതിനു ഞാൻ എന്തു വേണം മിസ്റ്റർ..\"

    \"സാർ ഞാൻ പറയട്ടെ...\"

    \"ശെരി പറയൂ...\"

     \"എനിക്കറിയാം സാറിന് ഇപ്പോൾ ഇവിടെ നടന്ന സംഭവത്തിൽ താല്പര്യമില്ല എന്ന്...\"

    \"താങ്കൾ എന്താണ് പറയുന്നത് മനസിലായില്ല..\"

     \"പറയാം... എനിക്കറിയാം സാർ വിചാരിച്ചതുപോലെയല്ല ഇപ്പോൾ ഇവിടെ സാറിന്റെ മകന്റെ വിവാഹം നടന്നത്...\"

    
        \"ഏയ്യ്... അതിൽ എനിക്കൊരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാ... എന്റെ മോന്റെ വിവാഹം അവൻ ആഗ്രഹിച്ച പെണ്ണിന്റെ  കൂടെ നടന്നല്ലോ അത് തന്നെ ധാരാളം...\"

    \"ഹ.. ഹ... സാർ ഇങ്ങിനെ പറയുന്നു എങ്കിലും സാറിന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ളത് മറ്റൊന്നാണ് എന്ന് മുഖം കാണിക്കുന്നു... ഞാൻ ചുറ്റിവള്ളക്കാതെ നേരെ കാര്യത്തിലേക്കു കടക്കാം....സാറിന് ഇപ്പോൾ യാഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ വിവാഹം നടന്നതിൽ സന്തോഷം ഉണ്ടെങ്കിലും അത് സാർ വിചാരിച്ചതുപോലെ നടക്കാത്തത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങിനെ നടക്കാൻ തടസമായ ദിയയോട് ദേഷ്യമുണ്ട് എന്ന് മനസിലായി..\"

    \"താൻ അനാവശ്യം പറയരുത്..\"

വീണ്ടും രാജൻറെ പൊട്ടിച്ചിരി അവിടെ ഉയർന്നു

      \"സാർ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും അതാണ്‌ സത്യമെന്നു എനിക്കറിയാം... സ്ത്രീധന തുകകുറഞ്ഞതിലോ ആഭരണം കുറഞ്ഞുപോയതോ പ്രേശ്നമല്ല പകരം ഇവിടെ സാറിന്റെ മകന് സാറിന്റെ മേൽ ഉള്ള ഇഷ്ടം കുറഞ്ഞു... സാറിന്റെ ശെരിയായ തീരുമാനം ഇന്ന് ആ മകൻ തെറ്റായി കാണിച്ചു സാറിന്റെ വാക്കിനു ഒരു വിലയും ഇല്ലാതെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു ഇതിനു കാരണം അവൾ ആണ് ആ ദിയ അവൾ കാരണം സാറിന്റെ ഉള്ളം കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു മകനെ നഷപെട്ടത് സത്യമല്ല എന്ന് പറയാൻ കഴിയുമോ....\"

    \"  ശെരിയാണ് ഇതുവരെ ഞാൻ പറയുന്നത് മാത്രം അനുസരിച്ചിരുന്ന എന്റെ കുടുംബം എന്റെ മകൻ ഇന്ന് ആ പീറ പെണ്ണ് കാരണം... അയാൾ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി.. \"

     \"പ്ലീസ് സാർ ദേഷ്യപെടരുത്...\"


    \"അവളെ ആ പെണ്ണിനെ എന്തെങ്കിലും...\"

   
      \"ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ എന്നാണോ ചോദിക്കുന്നത്... ഹും സാറിന് തെറ്റ് പറ്റി ഈ ഗ്രാമത്തിൽ തന്നെ ഉയർന്ന നിലയിൽ ഉള്ളവർ ആണ് അവർ... അവളുടെ മുത്തശ്ശൻ ഈ ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു പ്രമുഖൻ ആണ് ഇവിടെ  എന്തു തീരുമാനവും അവർ അറിയാതെ നടക്കില്ല...ആ പെൺകുട്ടിയുടെ നിഴൽ പോലും തൊടാൻ കഴിയില്ല അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ ഒരേ ഒരു മകന്റെ ജീവൻ അവൾ കാരണം പോയിട്ടും ഞാൻ...\"

    രാജന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു വാക്കുകൾ തൊണ്ടയിൽ ഒരു വേദനയോടെ വിങ്ങിയതും കുറച്ചു നേരം അയാൾ നിശബ്ദത പാലിച്ചു... ഉടനെ പ്രവീൺചന്ദ്രൻ രാജന്റെ തോളിൽ കൈയിൽ വെച്ചു


    \"എന്തു പറ്റി തന്റെ മകന്..\"

ഞാൻ എനിക്ക് ഒരു മകനാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്... അവനു വേണ്ടിയാണ് ഞാനും എന്റെ ഭാര്യയും ജീവിച്ചിരുന്നത്... അവനു വേണ്ടി ഞങ്ങൾ എന്തും ചെയ്യും.... അങ്ങനെ പൊന്നു പോലെ ഞങ്ങൾ വളർത്തിയ ഞങ്ങളുടെ മകൻ.... പഠിക്കാനും മിടുക്കൻ ആയിരുന്നു അവൻ... പക്ഷെ... രാജൻ കുറച്ചു സമയം വാക്കുകൾ നിർത്തി അവന്റെ മരണത്തിനു കാരണവും എന്റെ കുടുംബം നശിക്കാൻ കാരണവും അവൾ ആണ് ആ ദിയ...\" രാജൻ കോപത്തിൽ പറഞ്ഞു...


   ഒ... അപ്പോൾ ഇവൾ ചില്ലറകാരിയല്ല... അല്ലെ... പ്രവീൺ ചന്ദ്രൻ ചോദിച്ചു...


      \"മം.. എല്ലാം പണത്തിന്റെയും നാട്ടിലെ പ്രമുഖ കുടുംബത്തിൽ പിറന്നതിന്റെയും അഹങ്കാരമാണ്... മാത്രമല്ല ഗ്രാമത്തിൽ ഉള്ള ഏതു പ്രേശ്നത്തിലും ഇവൾ കയറി ഇടപെടും  ആരാണ് എങ്കിലും ഒന്നും നോക്കാതെ  അവരെ തല്ലാനും ഇവൾ മടിക്കില്ല... ഇവൾക്കെതിരെ ശബ്ദം ഉയർത്താൻ എല്ലാവർക്കും പേടിയാണ്..\" രാജൻ പറഞ്ഞു 


    \"ഹും അതിന്റെ അഹങ്കാരമാണ് പെണ്ണിന്...\"

    \"അതെ.. സാർ അവളെ അവളെ വെറുതെ വിടാൻ പാടില്ല എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ സാറിന് പുല്ലു വില കല്പിച്ച അവളെ വെറുതെ വിടരുത് സാർ...എനിക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് അവളുടെ മേൽ കൈ വെയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല കാരണം അവൾക്കു എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ പെട്ടന്ന് അത് എന്റെ മേൽ തന്നെ വന്നു വീഴും അതുകൊണ്ട് കൈയും കാലും കെട്ടിയ അവസ്ഥയിൽ ആണ് ഞാൻ...\"രാജൻ പറഞ്ഞു 



      \"തീർച്ചയായും... അവളെ വെറുതെ വിടരുത് അതിനു എന്തു ചെയ്യും..\"പ്രവീൺചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു 


      \"ഞാൻ ഉണ്ടാകും സാറിന്റെ കൂടെ അവളുടെ ഓരോ നീക്കവും അവൾ എങ്ങോട്ട് പോകുന്നു എന്നതും ഞാൻ സാറിന് പറയാം ബാക്കി സാറിന്റെ കൈയിൽ..   പക്ഷെ ഞാൻ ഇതിനു പിന്നിൽ ഉണ്ടെന്ന വിവരം ആരും അറിയരുത് സാർ.....\"രാജൻ പറഞ്ഞു 

    \"ഏറ്റു...\"പ്രവീൺ ചന്ദ്രനും പറഞ്ഞു 

     അങ്ങനെ അവർ ഇരുവരും ഒന്ന് കൂടി മണ്ഡപത്തിന് പുറകിൽ ദിയക്ക് എതിരെ... ഇതേ സമയം മണ്ഡപത്തിന്റെ അകത്തു താൻ വിചാരിച്ചതുപോലെ പ്രീത ചേച്ചിയുടെ വിവാഹം നടക്കുന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ദിയ...

  എന്നും ന്റെ കുട്ടിയുടെ മുഖത്തു ഈ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടാകണം... ശങ്കരൻ പറഞ്ഞു

ന്നാലും മ്മടെ ദിയ മോളുവിന്റെ ബുദ്ധി കൊള്ളാം.... കലക്കി മോളു.. നാണി അവളെ അഭിനധിച്ചു...

ദിയ അതിനു ഒരു പുഞ്ചിരിയും നൽകി...

    മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും നാണിയും ദിയയെ കെട്ടിപിടിച്ചു സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന സമയം അവർ അറിയുന്നില്ല ദിയയുടെ അസ്തമന സമയം അടുക്കുന്നത്...

  തന്റെ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ഇനി ആയുസ്സില്ല എന്ന് പാവം. ദിയയും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല..


    


  തുടരും

🌹chithu🌹



  അഭി കണ്ടെത്തിയ രഹസ്യം -26

അഭി കണ്ടെത്തിയ രഹസ്യം -26

4.8
1851

     അങ്ങനെ രാജനും പ്രവീൺ ചന്ദ്രനും ഒന്നായി...വിവാഹം കഴിഞ്ഞതും എല്ലാവരും ഒരുപാട് സന്തോഷത്തോടെ  ഭക്ഷണം കഴിച്ച്  നവദമ്പതികൾക്ക് ആശംസകൾ  നേർന്ന ശേഷം ദിവാകാരൻ എല്ലാവർക്കുമായി ഒരുക്കിയ സദ്യയും കഴിച്ചു വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു...ശങ്കരനും കുടുംബവും ദിവാകാരനോടും ശാരദയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ ശേഷം വീട്ടിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു     \"  ഓ ന്റെ കുട്ടി ഇത്രക്കും വലുതായി എന്ന കാര്യം ഞാൻ ഇപ്പോൾ ആണ് അറിഞ്ഞത്...\" യാത്ര ചെയുന്ന സമയം മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു    \"പിന്നല്ലാതെ ഇന്ന് ശെരിക്കും നമ്മുടെ ദിയകൊച്ചല്ലേ അവിടെ മാസ്സ് ആയതു... മാധവനും പറഞ്ഞു...\"       \"മാസ്സ് അല്ല ചേട്ടാ ഇ