\"നീ എന്താ  പറഞ്ഞത് \"

\"ഞാൻ പറഞ്ഞത് നേരാണ്... പ്രവീണിനും ഗൗതത്തിനും മയക്കുമെരുന്ന് കച്ചവടം ഉണ്ടെന്നോ...\"

\"അതേ.. അഗ്നി.. അവർ മയക്കു മെരുന്നിന്റെ ഇടനില കാരിൽ ഉൾപ്പെട്ടവർ ആണ്.. നമ്മളുടെ കോളേജിൽ ആർക്കും അറിയാത്ത
കാര്യം... പലപോലും ഞാൻ ഇവരെയും മാറിമാറി ഉപദേശിച്ചുവെങ്കിലും അതൊന്നും കേൾക്കാതെ അവർ അവരുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ജീവിച്ചു.. അതാ അവർക്ക് മനസിലാവാത്ത രീതിയിൽ അവരിൽ നിന്നും
അകന്ന് നിന്നത്...\"

\"ഹ്മ്മ്... ഇവർ മയക്കുമരുന്ന് സൂക്ഷിച്ചു വെക്കുന്നത് ഇതേ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ ആണ് ആർക്കും പെട്ടന്ന് എത്താൻ പറ്റാത്ത സ്ഥലം
ആയതുകൊണ്ട് അവിടെയാണ് സൂക്ഷിച്ചു വെക്കുന്നത്...\"

\"അല്ല.. ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഗഗനും ഗാനവിനും അറിയുമോ...\"

\"ഇല്ല.. അഗ്നി.. കാരണം അവരോട് പറയാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല..പലപ്പോളും അവരോട് പറയണമെന്ന് കരുതിയത് ആണ് എന്തുകൊണ്ടോ അവരോട് പറയാൻ സാധിച്ചില്ല... \"

\"നിനക്ക് അവരോട് പറയാമായിരുന്നില്ലേ... ഒരു പക്ഷേ നമ്മൾക്ക് അവരുടെ കെണിയിൽ നിന്നും പ്രവീണിന്റെ പെങ്ങളെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു..\"

\"ഹ്മ്മ്.. നമ്മൾ ആരും കരുതിയില്ലല്ലോ അവളാണ് പ്രവീണിന്റെയും ഗൗതത്തിന്റെയും ലക്ഷ്യം എന്ന് നമ്മൾ മനസിലാക്കാതെ പോയി... ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാ നിന്റെ പ്ലാൻ...\"

\"എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് ഗനുവിന്റെയും ഗഗന്റെ അടുത്തും ചോദിക്കണം..അവരോട് ആലോചിട്ട് മാത്രമേ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുള്ളൂ...\"

\"ഹ്മ്മ്.. നമ്മൾക്ക് എത്രയും പെട്ടന്ന് അവളെ രക്ഷിക്കണം.. ഇനിയും അവളെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലയെങ്കിൽ നമ്മൾക്ക് കിട്ടുക അവളുടെ ജീവനില്ലാത്ത ശരീരം ആയിരിക്കും...\"

\"പ്രവീണും ഗൗതവും എവിടെ ആണെന്ന് അറിയുമോ.. ഇവരും ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ ആണോ..\"

\"അതറിയില്ല അഗ്നി.. \"

\"ഹ്മ്മ്... നമ്മൾക്കൊന്ന് ഇപ്പോ ആ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിലേക്ക് പോയാലോ...\"

\"അതുവേണോ അഗ്നി.. അവിടെ പ്രവീൺ നിർത്തിയ ആളുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ.. നമ്മൾക്ക് അവരെ നേരിട്ട് അവളെ രക്ഷിക്കാൻ പറ്റുമോ..\"

\"നിനക്കെന്റെ കൂടെ വരാൻ പേടിയുണ്ടോ..\"

\"എന്തിന്.. നിന്റെ അസുര ഭാവം കൂടുതൽ ആയി എടുത്തത് എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് ആയിരുന്നില്ലേ...അപ്പോ നീ കൂടെയുള്ളപ്പോ ഞാനെന്തിന് പേടിക്കണം..\"

\"നമ്മൾക്ക് അവിടേക്ക് പോകാം...\"

\"നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാ...അവിടെത്തെ സിറ്റുവേഷൻ എന്തെന്ന് മനസിലാക്കിയതിന് ശേഷം നമ്മൾക്ക് ഗനുവും ഗഗനും വരുമ്പോ വരാം..\"

\"ഹ്മ്മ്മ്..\"

അഗ്നിയും അലോക്കും  ചിന്തിച്ചത് പ്രവീണിന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിനെ പറ്റിയാണ്...

എന്നാൽ ഇതേസമയം ദുബായ് എയർപോർട്ടിൽ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും
യാത്ര പറഞ്ഞ് ബോഡിപാസ്സ് വാങ്ങിയശേഷം തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ ഒരു നോക്ക് കണ്ട് ഫ്ലൈറ്റ് കേറാൻ ആയി പോയി..

ഫ്ലൈറ്റിൽ കേറാൻ നടക്കുന്ന സമയത്ത് ഗഗൻ രഞ്ജിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു...

\"ഗഗാ..നമ്മൾ ചെയ്യുന്നത് ശരിയാണോ.. ഒന്നുകൂടി ചിന്തിച്ചിട്ട് മതിയില്ലേ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നത്.. സ്വന്തം അനിയൻ അല്ലടോ അവൻ.\"

\"നീ പറഞ്ഞത് നേരാ. സ്വന്തം അനിയൻ തന്നെ ആയിരുന്നു.. പക്ഷേ അവൻ ചെയ്തത്
എന്തെന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ..\"

\"ഹ്മ്മ്... \"

തന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും തന്റെ പൊന്ന് മക്കൾ മറഞ്ഞതും ഊർമിളയുടെ കണ്ണീർ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി..അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ടതും ദത്തൻ അവളെ തന്നോട് ചേർത്തുപിടിച്ചു.. അവളുടെ കണ്ണീർ തുടച്ചു
കൊടുത്തു..

\"നീ എന്തിനാ കരയുന്നത് നമ്മൾ മൂന്ന് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ നാട്ടിലേക്ക് എത്തും..നീ കരഞ്ഞുവെന്ന് നമ്മളുടെ മക്കൾ അറിഞ്ഞാൽ എന്താ സംഭവിക്കുക എന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ.. അതോണ്ട് എന്റെ പൊന്ന് ഭാര്യ കണ്ണീർ തുടച്ചു എന്റെ കൂടെ വാ.. \" ദത്തൻ ഇതുപറഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോളും ദത്തന്റെ കണ്ണ് എപ്പോളും ഊർമിളയുടെ മുഖത്ത് ആയിരുന്നു...

കാറിൽ കേറുമ്പോൾ ദത്തനെ ഒന്ന് നോക്കിയതിനുശേഷം അവൾ ബാക്കിലെ ഡോർ തുറക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോളേക്കും
ദത്തന്റെ സ്വരം കേട്ടതും അവൾ മുന്നിൽ
കേറി ഇരുന്നു.. കാർ ഓടിക്കുമ്പോളും അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ തേടി പോയി..
എന്നാൽ ഇതേസമയം ഊർമിയുടെ മനസിൽ ദത്തന്റെ കാറിൽ മുന്നിൽ കേറിയപ്പോൾ തന്നോട് പറഞ്ഞത് ഇന്നും മനസിൽ നിന്നും മായുന്നില്ല...

അവളെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന അവനും മനസിലാക്കി താനും അവളും മുമ്പ് എവിടേക്ക് എങ്കിലും പോകുന്നുന്നെങ്കിലും അവളെ പിന്നിൽ ഇരുത്തിയാണ് പോകാറ്.. അവളുടെ മുഖത്തെ സങ്കടം മനസിലാക്കിയതും അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി അവളുടെ കൈപിടിച്ച് നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു..

\"മിള..എന്തിനാ.. പഴയകാര്യങ്ങളെ ഓർത്ത് കരയുന്നത്.. കഴിഞ്ഞതെല്ലാം നീ മറക്കണം.. മറക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലയെങ്കിൽ നിനക്ക് ആ ഓർമ്മകൾ ഓർക്കാതെയിരുന്നോടെ...\"

\"നീ പറഞ്ഞില്ലേ.. കഴിഞ്ഞതെല്ലാം മറക്കാൻ..
എത്രയൊക്കെ പഴയതെല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും ആ ഓർമ്മകൾ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും മാഞ്ഞു പോകില്ല.കാരണം നീ എന്നെ
അത്രമാത്രം ദ്രോഹിച്ചു...എത്രതവണ നിന്നോട് എന്നെ വെറുതെ വിട്ടുകൂടെ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ എല്ലാം നീ എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു.. ഒരു ഭർത്താവ് തന്റെ ഭാര്യയോട് ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത അത്രയും തെറ്റുകൾ നീ എന്നോട് ചെയ്തു...\"

\"നിനക്ക് എനിക്ക് ഒരു അവസരം കൂടി തന്നുകൂടെ..\"

\"എന്തിന്.എനിക്കിപ്പോ നിങ്ങളെ വെറുപ്പാ.. ഒരു കാലത്ത് ഹൃദയം കൊണ്ട് നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചു..പക്ഷേ നീ എന്റെ പ്രണയം
മനസിലാക്കിയില്ല... ഇനിയും എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ ഭയമാണ്. കാരണം എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കൊന്നപോലെ എന്നെ കൊല്ലും എന്ന് കരുതാൻ പറ്റില്ലല്ലോ...\"

\"നിന്നെ കൊല്ലണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ പണ്ടേ കൊല്ലമായിരുന്നു..പക്ഷേ എനിക്ക് അതിന് കഴിഞ്ഞില്ല...\"

\"ഇനി മക്കൾ ഇല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് നിനക്ക് എന്നെ കൊല്ലാൻ എളുപ്പം ആണലോ...\"

\"നീ ഇറങ്ങ്....\" ഇതുപറഞ്ഞ് ദത്തൻ കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി...

ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങിയ ഊർമിള അവിടെത്തെ കാഴ്ച കണ്ട് ഞെട്ടി...

\"എന്നെ എന്തിനാ.. ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നത്..\"

\"നിന്നെ കൊണ്ടു വന്നത് എന്തിന് ആണെന്ന് അറിയുമോ നിനക്ക്.\"

\"എന്നെ കൊല്ലാൻ ആയിരിക്കുമല്ലേ..\"

\"നീ പറഞ്ഞത് നേരാ... നിന്നെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി കൊണ്ടുവന്നതാ നിന്നെ.. നീ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും എന്നെന്നക്കുമായി
പറഞ്ഞുവിടാൻ...\"

\"സ്റ്റോപ്പ്‌ ഇറ്റ്...നിന്റെ വായിൽ നിന്നും ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലുമെന്ന് കേട്ടാൽ മോളെ..\" എന്ന് പറഞ്ഞ് അവളുടെ ചുണ്ട് നുകരാൻ തുടങ്ങി.
അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ദതങ്ങൾ കൊണ്ട് മുറിവ് ഏൽപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. അവൾക്ക് ശ്വാസം എടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞതും അവൻ അവളിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറി.. കാറിന്റെ ദിക്കി തുറന്ന് അതിലെ ബാഗുകൾ എടുത്ത് ആ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി...

ഊർമിള അകത്തേക്ക് കേറാതെ ആ വീടിന്റെ ഭംഗി നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.. ദത്തൻ വിളിച്ചപ്പോളാണ് അവൾ അകത്തേക്ക് കേറി ചെന്നത്..

\"നമ്മൾ ഒരു ആഴ്ച നിൽക്കുക ഈ വീട്ടിൽ ആയിരിക്കും... ഇവിടെ നിന്നാണ് നമ്മൾ നാട്ടിലേക്ക് പോകുക...\"

\"ഹ്മ്മ്..\"

നിന്റെ മുറി ആ കാണുന്നതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് ദത്തൻ വലതു വശത്തെ മുറി കാണിച്ചു കൊടുത്തു...അവൾ തന്റെ ബാഗ് എടുത്ത് അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി...

അവൾ റൂം മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി... എന്തോ കണ്ടപോലെ അവളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു.

ധാരാളം മഞ്ചാടികുരുക്കളും മയിൽ പീലിയും ഒക്കെ ആ റൂമിൽ സെറ്റ് ചെയ്തിരുന്നു.. അവൾ ആ മയിൽ പീലികളിൽ തലോടി...

\"എന്റെ വലിയ ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു മയിൽ പീലിയും മഞ്ചാടി കുരുക്കളും ഒക്കെ റൂമിൽ വെക്കണം എന്ന്... പക്ഷേ ദത്തൻ അതിന് സമ്മതിച്ചില്ല... ദത്തൻ തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങളെല്ലാം അവഗണിക്കുക ആണ് ചെയ്തത്. ഒരിക്കലെങ്കിലും തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ സാധിച്ചു തരുമെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും ഇത്രനാളത്തിനിടയിൽ
എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഒന്നും സാധിച്ചു
തന്നില്ല... പക്ഷേ ഇന്ന് തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ
സാധിച്ചു തന്നുവെങ്കിലും എനിക്ക് പൂർണമായും സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല...\"

തന്റെ പിന്നിൽ ദത്തന്റെ സാമീപ്യം അറിഞ്ഞതും അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ
നിന്നു....

\"മിള...\" എന്ന് വിളിച്ച് അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ താടി ചേർത്തു..അവൻ  അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ആദ്യം ചുണ്ട് കൊണ്ട് ആണ് തുടങ്ങിയെങ്കിലും അവന്റെ പല്ലുകൾകൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുറിവ് ഏൽപ്പിച്ച നാവുകൾ കൊണ്ട് ആ മുറിപ്പാടുകളിൽ തലോടി...\"

\"ദത്തെട്ടാ...\" അവൾ വിളിച്ചതും അവൻ അവളെ തനിക്ക് അഭിമുഖമായി നിർത്തിയെങ്കിലും അവൾ അവനെ നോക്കാതെ താഴേക്ക് നോക്കിയാണ് നിന്നത്..

\"മിള.. എന്നെ നോക്ക്..\"

അവൾ തന്നെ നോക്കുന്നില്ല എന്ന് മനസിലായതും അവൻ അവളുടെ മുഖം ഉയർത്തി പിടിച്ചു...

അവന്റെ കണ്ണിലെ ഭാവം കണ്ടതും അവൾക്ക് മനസിലായില്ല...

ദത്തൻ തന്നെ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയോ എന്ന ചിന്ത അവളുടെ മനസിലേക്ക് കടന്നു വന്നു....

\"നിന്റെ മനസിൽ എന്ത് ആണെന്ന് എനിക്കറിയാം.... നീ ഇപ്പോ ചിന്തിച്ചത് ഞാൻ നിന്നെ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയോ എന്നല്ലേ...\"

ഇതുകേട്ടതും അവൾ തലയാട്ടി..

\"നിന്നെ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ എനിക്കതിനു മറുപടി ഇല്ല.
ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യമാണ്.ഇതുവരെ എനിക്ക് തന്നെ ഉത്തരം കിട്ടീട്ടില്ല.ഉത്തരം കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് നിനക്ക് ഞാനെങ്ങനെ നിന്നോട് മറുപടി പറയും...നിനക്ക് ഞാൻ വാക്ക് തരുക ആണ്...നിന്റെ കണ്ണ് നിറയാൻ സമ്മതിക്കില്ല ഞാൻ.\" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ദത്തൻ അവളുടെ അരികിൽ നിന്നും പോയി...

ദത്തൻ ഗഗന് മെസ്സേജ് അയച്ച
ശേഷം ഫോൺ ഓഫാക്കി വെച്ചു..

നാട്ടിലെത്തിയതും ഗഗനും ഗനുവും കൂടി പോയത് തങ്ങളുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് ആണ്..

\"നന്ദനം\" എന്നെഴുതിയ ഫ്ലാറ്റിലെത്തിയതും വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കേറി...

അച്ഛന് മെസ്സേജ് അയക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് അച്ഛന്റെ മെസ്സേജ് കണ്ടത്...

\"ഞാനും നിന്റെ അമ്മയും കൂടി ഒരു ആഴ്ചവീട്ടിൽ നിന്നും മാറി നിൽക്കുകയാണ്
നിന്റെ അമ്മക്ക് ഞാൻ കാരണം നക്ഷ്ടപെട്ട
ദിവസങ്ങൾ അവൾക്ക് തിരികെ കൊടുക്കണം... അതിന് ഈ യാത്ര അത്യാവശ്യമാണ്.. സൊ ഞങ്ങളുടെയിടയിൽ ആരും ശല്യം ആകാതെയിരിക്കാൻ ഞാൻ ഫോൺ സ്വിച് ഓഫ്‌ ആക്കി വെക്കുക ആണ്...\"

തന്റെ ഫോണിലെ മെസ്സേജ് ഗനുവിനും കാണിച്ചപോലും അവന്റെ മുഖം പ്രസന്നം ആയി...

\"ഗഗാ ഈ യാത്രയിൽ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഇടയിലെ എല്ലാപ്രശ്നങ്ങളും അവസാനിച്ച് ഒന്നിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു...\"

\"എന്റെ ആഗ്രഹം ഇത് തന്നെയാ. അമ്മയുടെ സ്വഭാവം അറിയാലോ നിനക്ക്...\"

\"അറിയാം... ഏട്ടാ.. അമ്മക്ക് ഇപ്പോ അച്ഛനോട് വെറുപ്പ് മാത്രം ആയിരിക്കും ഉണ്ടാവുക.. ആ വെറുപ്പ് മാറി ഇഷ്ടം തോന്നുക എന്ന് അസാധ്യമാണ്...\"

\"നിനക്ക് വെറുതെ തോന്നുന്നതാണ്.. നമ്മളുടെ അമ്മയുടെ മനസിൽ വെറുപ്പ് ആണെങ്കിലും ആ മനസിൽ അച്ഛനോടുള്ള പ്രണയം ആ മനസിൽ മായാതെ  നിൽക്കുന്നുണ്ടാവും...\"

\"ഹ്മ്മ്..\"

-------

\"ഊർമിള നമ്മൾക്കൊന്ന് പുറത്ത് പോയാലോ...\"

\"എവിടേക്ക് പോകാൻ ആണ് ദത്തൻ തീരുമാനിക്കുന്നത്.\"

\"ഊർമിള ഞാൻ നിന്റെ ഭർത്താവ് ആണ്.. അപ്പോ ഭർത്താവ് ആണെന്നുള്ള ബഹുമാനം തന്ന് എന്റെ പേരിന്റെ കൂടെ ഏട്ടാ എന്ന് വിളിക്കണം.. അല്ലെങ്കിൽ മുമ്പ് നിനക്ക് തന്നതുപോലെ ഒരെണ്ണം നിനക്ക് തരും..അതോണ്ട് എന്റെ പേരിന്റെ കൂടെ
ഏട്ടൻ എന്ന് കൂടി വിളിക്കണം...\"

\"ഉം...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

പിന്നേം ഇവരുടെയിടയിൽ മൗനം സ്ഥാനം പിടിച്ചു...

\"ഊർമിള ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ ഞാൻ... നിനക്ക് എങ്ങനെയാ എന്നോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയത്...നിന്നെ ഞാൻ വിവാഹം കഴിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പ് ആയിരുന്നോ...\"

\"ഹ്മ്മ്... നീ അറിയാത്ത ചില കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള പ്രണയം.. അതുപോലെ ഞാനും കല്ലുവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും...\"

\"അതോ...അന്ന് ആദ്യമായി അമ്പലത്തിൽ പോയി തിരികെ വരുമ്പോളാണ് ഞാനാദ്യമായി നിന്നെ കണ്ടത്.. ആദ്യകാഴ്ച്ചയിൽ തന്നെ ഇഷ്ടമായി നിന്നെ..പിന്നീട് നിന്നെ ചുറ്റിപറ്റിയാണ് ഞാൻ നടന്നത്.. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ കുറച്ചുനാൾ കൊണ്ട് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു.. നിന്നോട് ഇഷ്ടം തുറന്ന് പറയാൻ ഞാനും കൂട്ടുകാരിയും വന്നപ്പോ കണ്ടത്  നീ സുധയോട് മോശമായി സംസാരിക്കുന്നതാണ്... പിന്നെ നീ കൈയൊങ്ങി അടിക്കാൻ പോയില്ലേ.. അത് ആരെന്ന് നിനക്കറിയുമോ എന്റെ ആത്മാർത്ഥ സൃഹുത്ത് കല്യാണി...അന്ന് നിന്നെ പോലെ ഒരുവനെ സ്നേഹിച്ചതിൽ ആദ്യമായി കുറ്റബോധം തോന്നി.. നിന്നെ വെറുക്കാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല....നീ കല്ലുവിനെ വേദനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി അവളെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ പോകുന്നുവെന്നറിഞ്ഞതും എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു... അപ്പോളാണ് മനസിലേക്ക് വാസുദേവിന്റെ
മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നത്...ഞാൻ അവനെ കാണാൻ വേണ്ടി പോയി..ആദ്യം എനിക്ക് പറയാനുള്ളതുപോലും വാസുദേവ് കേൾക്കാൻ തയാർ ആയില്ല...ഒടുവിൽ ഞാൻ അവനെ തടഞ്ഞ് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തി...എല്ലാം കേട്ടിട്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ പോയപ്പോൾ എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ  തകർന്നു നിന്നു...പിന്നീട് കല്ലുവിനോട് എന്റെ മനസിൽ നീ മാത്രം ആണെന്ന് പറഞ്ഞതും കല്ലു ഈ വിവാഹം മാത്രം നടക്കില്ല എന്നാണ് പറഞ്ഞത്... ഒടുവിൽ കല്യാണതലേന്ന് അവൾ എന്നെ കാണാൻ വന്നിരുന്നു.. അതേ സമയത്താണ് വാസുദേവും വന്നത്...വാസുദേവ് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളേം കൂട്ടി പോയി.. പിന്നെ ഞാൻ കേട്ടത് എന്ത് ആണെന്ന് അറിയുമോ.. നീ ബാലനെ കൊല്ലാൻ ശ്രമിച്ചുവെന്ന് ആണ്...അത് കേട്ടതും എനിക്ക് ആകെ വട്ട്
പിടിക്കുന്നപോലെ തോനി..പിന്നീട് നിന്നെ ഓർക്കാതെയിരിക്കാൻ ഞാൻ പരിശ്രമിച്ചു... നിന്നെ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ച നാളുകളിൽ ആണ് നീയെന്റെ ഹൃദയത്തിൽ എത്രത്തോളം
സ്ഥാനം പിടിച്ചുവെന്ന് മനസിലായത്...\"

\"എന്നെപോലെ ഒരാളെ നിനക്ക് എങ്ങനെ പ്രണയിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു...\"

\"നിന്നെ കണ്ടതും എന്റെ മനസിൽ നീയാണ് എന്റെ പാതി എന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു... പിന്നീട് നിനക്കുള്ള കാത്തിരിപ്പിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.. നീ എന്റെ അച്ഛനോട് എന്നെ വിവാഹം കഴിച്ച് തരുമോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ സന്തോഷത്തിന് അതിർ ഇല്ലായിരുന്നു.. നീയെന്റെ പ്രണയം തിരിച്ചറിഞ്ഞുവെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു...\"

\'ഹ്മ്മ്...\"

പിന്നീട് ഇവരും ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു...

\"ദത്തെട്ടാ..നാട്ടിൽ ചെയ്ത് തീർക്കാൻ മാത്രം എന്താ നാട്ടിലെ പ്രശ്നം...\"

\"മഹിയെയും സഹദേവിനെയും കാണാൻ പോകണം...\"

\'ഹ്മ്മ്മ്മ് \"

ഇതേസമയം നാട്ടിൽ...

മഹിയും സഹദേവനും കൂടി വിശ്വയെ കാണാൻ പോകുക ആണ്...

\"ദേവേട്ടാ..ദത്തൻ ദുബായിലെ ബിസിനസ്‌ എല്ലാം മറ്റൊരാൾക്ക്‌ കൈമാറാൻ പോകുന്നുവെന്ന ന്യൂസ്‌ കിട്ടി..\"

\"നീ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്..ദുബായിലെ ബിസിനസ്‌ എല്ലാം മറ്റൊരാൾക്ക്‌ കൊടുക്കാൻ പോകുന്നു പക്ഷേ അവനു അറിയില്ലലോ...അവന്റെ ദുബായിലെ ബിസിനസ്‌ വാങ്ങാൻ പോകുന്നത് നമ്മൾ ആണെന്ന്...\"

\"നമ്മളോ.. നമ്മൾ എന്തിന് \"

\"നമ്മളോട് ചെയ്തതിനു ഇങ്ങനെയെങ്കിലും പ്രതികാരം ചെയ്യണ്ടേ...\"

\"ഹ്മ്മ്... \"

\"ഞാൻ കരുതി \"

\"നീ കരുതിയത് ഞാൻ അവനെ കൊല്ലുമെന്ന് അല്ലേ...\"

\"അതേ..\"

\"മംഗലത്ത് വീട്ടിലെ ദേവനാരായണന്റെ മക്കൾക്ക് ആരെയും കൊല്ലാനുള്ള സ്വഭാവം ഇല്ലെന്ന് അറിയില്ലേ നിനക്ക്...\"

\"അപ്പോ എന്തിനാ വിശ്വനാഥന്റെ സഹായം നമ്മൾ ചോദിച്ചത്... \"

\"നിനക്ക് അവിടെ ചെല്ലുമ്പോ മനസിലാവും മഹി...\"

സഹദേവൻ പറഞ്ഞതും മഹി ഒന്നും മിണ്ടില്ല...

വിശ്വയെ കാണാൻ വേണ്ടി പോയത് വിജയിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ആണ്.. ഇവരെയും കാത്ത് വിശ്വയും വിജയും നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... മഹിയെയും ദേവനെയും കണ്ടതും  വിജയും വിശ്വയും
ഇവരെയും ഒരു ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക്
ക്ഷണിച്ചു...തന്റെ ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് ആണ്
വിജയ് മൂവരെയും കൊണ്ടുപോയത്..

\"എന്താ നിങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്..\" വിശ്വ

\"ഞങ്ങൾ നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാൻ വേണ്ടി വന്നതാ...\"  സഹദേവൻ

\"എന്ത്..\" വിജയ്

\"ദുബായിലെ ബിസിനസ്‌ ദത്തൻ മറ്റൊരാൾക്ക്‌ കൊടുക്കാൻ പോകുക ആണെന്ന്..\" മഹി

\"അറിയാം... ഇപ്പോ അവന്റെ ദുബായിലെ ബിസിനസ്‌ നിങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് എല്ലാം എന്റെ ദേവമോളുടെ പേരിൽ ഞാൻ വാങ്ങി...\" വിശ്വ

\"എന്തിന് വാങ്ങി അവളുടെ പേരിൽ ബിസിനസ്‌ .\" മഹി&സഹദേവൻ

\"നിനക്ക് അറിയാത്ത ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്..അത് സമയം ആകുമ്പോൾ നിങ്ങൾ തിരിച്ചറിയും...\" വിശ്വ

\"എന്തായാലും ദത്തൻ ഉടനെ നാട്ടിലെത്തും.. അവൻ ഉള്ളപ്പോ അവന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് പറയണം...\" വിജയ്

\"ഹ്മ്മ്...\" മഹി&സഹദേവൻ

\"പിന്നെ നിങ്ങളുടെ പെങ്ങൾ സൂക്ഷിത ആയി ഒരു സ്ഥലത്തുണ്ട്...പിന്നെ അവൾ മാത്രമല്ല അവളുടെ കൂടെ അവളുടെ ഭർത്താവും രണ്ടുമക്കളും ഉണ്ട്...\" വിജയ്

\"അവർ... എവിടെ ഉണ്ടെന്ന നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത്...\" മഹി

\"എവിടെയാ ഉള്ളത് എന്റെ പെങ്ങൾ...\" സഹദേവൻ

\"അത് പറയാൻ സമയം ആയിട്ടില്ല.. നിങ്ങൾ കണ്ടുപിടിക്കണം...\" വിജയ്

\"ഹ്മ്മ്...\"  മഹിയും സഹദേവനും ഒരേ സ്വരത്തിൽ മൂളി

അപ്പോളും ഇവർ ആരും മനസിലാക്കില്ല.. വാസുദേവിന്റെ ഏറ്റവുമടുത്ത സൃഹുത്ത് തങ്ങളുടെയരികിൽ ഉണ്ടെന്ന്....

മഹിയും സഹദേവനും പോയതും വിശ്വ പറഞ്ഞതുകേട്ട് വിജയ് ഞെട്ടി...

\"വിശ്വ പറഞ്ഞത് ശരിയാ...വാസുദേവിന്റെ
ഇപ്പോളെത്തെ അവസ്ഥ പറയാതെയിരുന്നത് മനഃപൂർവം ആണ്... \"

\"അല്ലടാ.. എനിക്കൊരു കാര്യം ചോദിക്കാനുണ്ട്...\"

\"മനസിലായി.. വാസുദേവിന്റെ സൃഹുത്ത് ആയിട്ടും നീ എന്തിന് ഞങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നുവേണല്ലേ..\"

\"നിന്റെ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം തരേണ്ടത് ഞാനല്ല വാസുദേവ് ആണ്...\"

\"ഹ്മ്മ്..\"

ഇതുപറഞ്ഞ് വിജയ് സ്വാസികയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.. ഗോകുലിന്റെ അടുത്ത് അവനെ ഫുഡ്‌ കൊടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന സ്വാസികയെ കണ്ടതും അയാൾ അവളെ വിളിച്ചു ബാൽക്കണിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി..

\"നിനക്ക് ഗോകുലിനെ ഇഷ്ടമാണോ ഒരുപാട്...\"

\"അച്ഛൻ എന്താ ഇപ്പോ ചോദിക്കാൻ കാരണം...എനിക്ക് ഏറ്റവുമധികം ഇഷ്ടമുള്ളത് അവനെ ആണ്...അതോണ്ട് അല്ലേ അവനെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ
പരിചരിക്കുന്നത്...\"

\"ഞാൻ പറയാൻ പോകുന്നത് നീ ശ്രദ്ധിച്ച് കേൾക്കണം...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

വിജയ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് സ്വാസികക്ക് സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും ചെറിയ ഭയം തോന്നി...കുറച്ചുനേരം സംസാരിച്ചതിനുശേഷം വിജയ് തന്റെ റൂമിലോട്ട് പോയി...

ദിവസങ്ങൾ പിന്നേം കടന്നുപോയി...

ഇന്നാണ് അഗ്നിയും ഗോകുലും നീണ്ട ദിവസങ്ങൾക്കുശേഷം കോളേജിലെത്തുന്നത്..അവനെ കാത്ത് മനുവും സിദ്ധുവും നിൽക്കുന്നത് കണ്ടുവെങ്കിലും അവൻ ആദ്യം നോക്കിയത്
തന്റെ പെണ്ണിനെ ആണ്..

കൃഷ്ണ ആയി വർത്താനം പറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ദേവയെ കണ്ടതും അഗ്നി
അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോളാണ്
തനിക്ക് നേരെ വരുന്ന പ്രവീണിനെ കണ്ടതും
അവൻ പ്രവീണിന്റെ മുന്നിലായി അഗ്നി കൈകെട്ടി നിന്നു...

\"എന്താണ് മിസ്റ്റർ പ്രവീൺ.. മുഖത്തൊരു ഇതുവരെ കാണാത്ത ഒരു ഭാവം...\"

\"എന്ത് ഭാവം...\"

\"എന്നെ കണ്ടപ്പോ നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം പോയിയെന്ന് നിന്റെ മുഖം കാണുമ്പോ അറിയാം...\"

\"ഓ.. നിന്നെ ഞാനൊരു എന്തിരാളിയായി കണ്ടിട്ടില്ല..നീ എനിക്ക് ഇത്രയുള്ളൂ\" എന്ന് പറഞ്ഞ് പ്രവീൺ തന്റെ കൈയിലെ രോമം കാണിച്ചുകൊടുത്തു...

\"നീ പറഞ്ഞത് നേരാ... പക്ഷേ നീ അറിയാത്ത ഒരു മുഖം ഉണ്ട് എനിക്ക്.. അധികം വൈകാതെ നീ തിരിച്ചറിയും എന്റെ മറ്റൊരു മുഖം...\"ഇതുകേട്ടതും പ്രവീൺ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കിയശേഷം അഗ്നിയുടെ അരികിൽ നിന്നും തന്റെ സൃഹുത്തുക്കളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു...പ്രവീൺ വരുന്നത് കണ്ടതും ദീപുവും നന്ദുവും മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു..

\"എന്താ.. നിങ്ങളുടെ മുഖത്തൊരു വാട്ടം...\" പ്രവീൺ ദീപുവിന്റെ കൈപിടിച്ചുവെങ്കിലും അവൾ അവന്റെ കൈ തന്റെ കൈയിൽ നിന്നും വിടുവിപ്പിച്ചു...

പ്രവീൺ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും മൂവരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു..തന്നെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഇരിക്കുന്ന പെൺപടകളെ കണ്ടതും
പ്രവീൺ അവരുടെ അടുത്ത് നിന്നും മറ്റൊരു ക്ലാസ്സ്‌റൂമിലേക്ക് കേറി പോയി.

ആ ക്ലാസ്സ്‌ മുറിലെത്തിയതും ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് അവൻ തന്റെ ജീൻസിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ചെറിയ പാക്കറ്റ് എടുത്തശേഷം അവൻ ബാഗിൽ നിന്നും സിറിഞ്ചു എടുത്ത് അവൻ കുത്തിവെച്ചു.. അവൻ ആ ക്ലാസ്സ്‌ മുറിയിൽ നിന്നും പോയത്
ദീപുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ആണ്...

തങ്ങളുടെ അരികിലേക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ വരുന്ന പ്രവീണിനെ കണ്ടതും അവൾ ഉമിനീർ ഇറുക്കാൻ മറന്ന് നിന്നു...
എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുമ്പ് പ്രവീൺ ദീപികയെ കൊണ്ട് വരാന്തയിൽ നിന്നും നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ടതും പ്രവീൺ ദീപുവിന്റെ കൈയിൽ മുറകെ പിടിച്ചു..അവളുടെ കൈ വേദനിക്കുന്നതുകൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു..

ദീപികയുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ടതും പ്രവീൺ അവൾക്ക് വേദനിക്കുന്ന വിധത്തിൽ
മുറുകെ പിടിച്ചു..

അത് കണ്ടതും അയാൾ പ്രവീണിനെ ചവിട്ടി വീഴ്ത്തിയതും ദീപികയിലുള്ള അവൻ പിടി വിട്ടു...

ദീപികയെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് അയാൾ പറഞ്ഞതുകേട്ട് എല്ലാവരും ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിന്നു....

തുടരും.......