അമ്പല നടയിൽ കണ്ണ്കൾ അടച കൈകൾ കൂപ്പി അവൻ പ്രാർഥിച്ചു... 


'' ആരിത് ആദിയൊ... കുറേ ആയല്ലോ ആദിയെ കണ്ടിട്ട്... എന്ത് പറ്റി ? '' 


തിരുമേനിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ആദി കണ്ണ് തുറന്നത്... ഒരു കയ്യിൽ കിണ്ടിയിൽ നിറച്ച വെള്ളവും മറു കയ്യിൽ ചന്ദനവും പൂവും എല്ലാം വച്ച താലവും ആയി അത്യാവശ്യം തടിയും തീരെ മോശം അല്ലാത്ത ഉയരവും നരച്ച താടിയും മീശയും മുടിയും ഒക്കെ ഉള്ള അവിടുത്തെ മേൽ ശാന്തി അവനോട് ചോദിച്ചു... 


'' കുറച്ചു തിരക്ക് ആയിരുന്നു തിരുമേനി... ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങാൻ പറ്റിലാ... പാടത്ത് കുറേ ദിവസം ആയി പണിക്കാർ ഉണ്ടേ... അവരെ അവിടെ ഒറ്റക്ക് ആക്കി എങ്ങനാ വരുവാ '' 

ചുണ്ടിൽ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ തിരുമേനിക്ക് മറുപടി നൽകി 


'' ആണോ... അറിഞ്ഞില്ല്യ മോനെ... ആട്ടെ ഭാമക്ക് സുഖമല്ലേ ഇപ്പൊ... ആദ്യത്തെ പോലെ ബിപി പിന്നേം കുറയൽ ഉണ്ടോ ? '' 

'' ഇല്ല... ഇപ്പൊ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല സുഖമായി ഇരിക്കുന്നു '' 

'' ധീത്തു മോൾ +2 കഴിഞ്ഞില്ലേ... ഇനി എന്തിനാണ് വിടുന്നത് '' 


'' നഴ്സിംഗ് നു പോകാൻ ആണ് തിരുമേനി അവൾക്ക് താല്പര്യം '' 

പറയുന്നതിന് ഒപ്പം വലത് കയ്യിൽ നല്കിയ പുന്യഹം കുറച്ചു കുടിച് ബാക്കി അവൻ തന്റെ മേത്തേക്ക് തലിചു... 

'' അതേതായാലും നന്നായി... കുറ്റ്യൊൽക്ക് ഇഷ്ടം ന്താച അത് നടക്കട്ടെ... '' 


അവന്റെ കയ്യിൽ  ചന്ദനവും പൂക്കളും വച്ച വാഴ ഇല ചീന്ത് നൽകി പറഞ്ഞു... അതിന് അവൻ തല കുലുക്കി യാത്ര പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങി... പോകും മുൻപ് ഒരിക്കൽ കൂടെ നടയിലെക്ക് തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് പ്രാർഥിക്കാൻ ആദി മറന്നില്ല.... 


അമ്പലത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി എന്നത്തേയും പോലെ വയൽ വഴി തന്നെ ആണ് ഇന്നും ആദി പോയത്.... വീട്ടിൽ കാർ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇതാണ്‌ അവന്റെ ശീലം.... വയലിലെ കാറ്റും തണുപ്പും കൊണ്ട് നടന്ന് പോയി വരുക... ഒപ്പം വഴിയിൽ വച്ച് കാണുന്നവരോട് നല്ല രീതിയിൽ സംസാരിക്കുക... ഇത് ഒക്കെ ആണ് അവന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങൾ... 


'' ആദി മോനെ.. '' 

'' ആഹാ  ഇതാര് ഭാനു കുട്ടിയോ.. '' 

വാർധക്യം എടുത്ത് കനിക്കുമായിരുന്നു ആഹ് വൃദയുദെ ശബ്ദത്തിൽ... കേട്ട ഉടനെ ആദി തിരിഞ്ഞു നോക്കി സന്തോഷപൂർവ്വം അവരെ വിളിച്ചു... 

'' ന്താ കുട്ട്യേ... ഇന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോയോ.. തിരക്ക് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞോ നിന്റെ '' 

'' ഒ... കഴിഞ്ഞല്ലോ... അതല്ലെ ഞാൻ ഇന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോയത്.. '' 

ചുലിവ് വീണ നെറ്റിയിൽ ആദി ഒരു കുഞ്ഞ് കുറി തൊട്ട് കൊടുത്ത് പറഞ്ഞുപോയി ഭാനു അമ്മ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു നിന്നു... 

'' വന്നേ... നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോയിട്ട് പോകാം ''

ഭാനു അമ്മയുടെ കയ്യിൽ കൈ ചേർത്ത് അവൻ പറഞ്ഞു 


'' അയ്യോ ഇല്ല്യ മോനെ ഞാൻ പോട്ടെ... ഇന്നാ മോൾ വരുന്നേ... അവളുടെ മക്കളും വരും എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കണ്ടേ ? '' 

'' ആഹാ അപ്പൊ മക്കൾ വന്നപ്പോ ഞങ്ങളെ ഒന്നും വേണ്ടലെ..? ശെരി... മനസ്സിലായി '' 

കള്ള പരിഭവം മുഖത്തു വരുത്തി അവൻ പറഞ്ഞു... 

'' അയ്യോ അങ്ങനെ അല്ല കുട്ട്യേ... ഞാൻ... '' 

ആഹ് ശബ്ദത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന വിഷമം മനസ്സിലയപ്പൊൽ അവൻ അവരെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു..... എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു 

'' അച്ചോടാ.... എന്റെ ഭാനു കുട്ടിക്ക് വിഷമം ആയോ.. ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ... കൊച്ചു പോയി മക്കൾക്ക് വച്ച് വിലംബ് കേട്ടോ '' 

അവരുടെ കവിളിൽ തട്ടി ആദി പറഞ്ഞു... 

'' ആഹ് പിന്നെ ഭാനു അമ്മേ ഇത് വച്ചോ... കുറച്ചു പൈസ ആണ്... എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വന്നാലോ '' 


കീശയിൽ നിന്ന് കുറച്ചു കാശ് അവർക നേരെ നീട്ടി 


'' ഇതൊന്നും വേണ്ട മോനെ '' 

അവർക മുമ്പിൽ നീട്ടിയ കൈയ്യെ തടഞ്ഞ്  അവർ പറഞ്ഞു 

'' അതൊന്നും പറഞ്ഞ പറ്റില്ല  ഇതങ്  വങിചെ ''

വീണ്ടും ആദി ഭാനു അമ്മയുടെ കയ്കലിൽ ആഹ് കാശ് വച്ചു കൊടതു... 


'' മോനെ അത്... '' 

'' ഒരു അതും ഇല്ല... ഇപ്പൊ ചെല്ല്... എന്നിട്ട് കുറച്ചു സതനങൽ ഒക്കെ വാങ് കേട്ടോ... ഞാൻ ന്നാ പോട്ടെ ഭാനു അമ്മേ.... വയലിൽ പോകണേ '' 


അതും പറഞ്ഞ് തിരക്ക് പിടിച്ചു അവൻ നടന്ന് നീങ്ങി.... അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി ഭാനു അമ്മ നിന്നു 

'' എന്ത് നല്ല കുട്ടിയ.... ഒന്നും വരുത്താതെ കാക്കണേ ഭകവാനെ... '' 

മൗനമായി അവർ പ്രാർഥിച്ചു ആദിക്ക് വേണ്ടി... 




വീട്ടിലെത്തിയ ആദി ചെറിയ തിണ്ണയിൽ വച്ച കിണ്ടിയിൽ നിന്നും വെളളം ഒഴിച്ച് കാൽ കഴുകി അകത്തേക്ക് കയറി.... 


'' അമ്മേ... '' 

ഡയനിങ് ടേബിൾ ലെ കസേര വലിചിട്ട് അതിലേക്ക് ഇരുന്ന് അവൻ വിളിച്ചു... അപ്പൊ തന്നെ അടുക്കളയിൽ നിന്നും സാരി തുമ്പിൽ കൈ തുടച്ചു കൊണ്ട് വന്നു.... 

'' ആഹ് നീ വന്നോ ആദി... ദെ ആഹ് പെണ്ണ് ഇത് എണീറ്റില്ല... നീ ചെന്ന് വിളിച്ചാലെ എനീക്കുന്ന തോന്നുന്നേ... '' 

'' സമയം 7.30 കഴിഞ്ഞു... എന്നിട്ടും പെണ്ണ് എണീറ്റില്ലേ..? ഇവളെ ഞാൻ... '' 

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ റൂമിലേക്ക് നടന്നു... 


'' എടാ അടി ഒന്നും ഉണ്ടാക്കല്ലേ രണ്ടും... '' 

അവൻ പോകുന്ന നോക്കി ഭാമ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു 

'' നോക്കാം... '' 

അവനും വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് ദീത്തുന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി... 


'' അമ്മേ....... '' 

കാറി കൂവി ഉള്ള ദീത്തുവിന്റെ വിളി കേട്ടപ്പോ തന്നെ ഭാമക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി... പിന്നെ അത് സ്ഥിരം ആയത് കൊണ്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ തന്നെ നിന്നു... 



'' എന്താ ചേട്ടാ...  ഒന്ന് മര്യാദക്ക് ഉറങ്ങാനും സമ്മതിക്കില്ലേ '' 

ഉറക്കം പോയ ദേഷ്യത്തിൽ ദീത്തു പറഞ്ഞു... 

'' ഓഹോ... മോൾക്ക് ഉറക്കം പോയല്ലേ... സമയം എത്ര ആയി എന്ന് നോക്കിയോ കൊച്ചേ നീ ? പോത്ത് പോലെ വളർന്നു... എന്നിട്ടും പോത്ത് പോലെ കിടന്ന് ഉറങ്ങുവാ കുരുപ്പ് '' 

'' അതിന് ഉറങ്ങുന്നത് ഒരു തെറ്റാണ് എന്ന് ആരും പറഞ്ഞിട്ടില്ല കേട്ടോ മിസ്റ്റർ ബ്രോ.. '' 

'' എടി കുട്ടി തേവാങ്കെ... നമ്മുടെ ഫാമിലിയിൽ ഒരാൾക്ക് പോലും ഇല്ലാലോ ഇങ്ങനെ ഉറക്ക ഭ്രാന്ത്... പിന്നെ നിനക്ക് മാത്രം എവിടെ നിന്നാടി ദീത്തു ഇത്  '' 


അതിന് നല്ല പോലെ അവൾ ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചു 

'' ദെ ഇനി കിടന്ന് ഉറങ്ങാതെ വാ കേട്ടല്ലോ '' 

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ പോയതും ദീത്തു പിന്നേം ബെഡിൽ ചാടി കേറി കിടന്നു... വാതിൽ വരെ എത്തിയ ആദി തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോ പിന്നേം ബേസിൽ ചുരുന്ദ് കൂടി കിടക്കുന്ന ദീത്തുനെ ആണ്... 

'' ഇതിനെ കൊണ്ട്.... '' 

സ്വയം പറഞ്ഞ് മേശയിൽ വച്ച ജെഗ് എടുത്ത് അതിലെ വെളളം മുഴുവൻ അവളുടെ തല വഴി ഒഴിച്ചു.... വെളളം തലെൽ വീണതും കിടന്നതിനേക്കാൾ സ്പീഡിൽ ദീത്തു എണീറ്റു.... ആദിയെ കൂർപ്പിച് നോക്കി നിന്നു 

'' നിന്നെ ചവിട്ടുന്നതിലും നല്ലത് ഇതാ.. ഇനി കിടന്ന് ഉറങ്ങിയാ നിന്നെ പൊക്കി ഞാൻ കുളത്തിൽ ഇടും... പറഞ്ഞേക്കാം '' 


അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ പോയി... സ്വന്തം ചേട്ടനെ നല്ല പോലെ അറിയുന്നത് കൊണ്ട് ദീത്തു വേഗം പുതപ്പ് ബെഡിൽ ഇട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി... 











'' കല്യാണി.... '' 

ഗഹന ഗാംബീര്യം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം  ആഹ് വലിയ വീടിന്റെ ഭാഗങ്ങളിൽ ഒന്നാകെ പ്രതിദ്വനിചു.... വിളി കേട്ടതും കല്യാണി പുറത്ത് നിന്നും ഓടി പിടിച്ച് വന്നു... 

'' എന്താ ഏട്ടാ.? '' 

'' ഞാൻ നമ്മുടെ പുതിയ കൊമ്പനിക്ക് സ്ഥലം നോക്കാൻ പോകുവാ... മോൾ വിളിച്ചാൽ ചിലപ്പോ കിട്ടിയില്ല എന്ന് വരും... അപ്പൊ നീ ഒന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്... '' 

'' പറയാം ഏട്ടാ... '' 

'' മ്... ന്നാ ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ '' 

കയ്യിലെ വാച്ച് നേരെ ഇട്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു 

'' അല്ല... ഏട്ടൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നില്ലേ '' 

'' വേണ്ട... ഇപ്പൊ തന്നെ സമയം പോയി... ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ '' 

പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ കല്യാണി നിന്നില്ല.... പുറത്തേക്ക് പോയ അയാളുടെ പുറകെ  അവരും നടന്നു... കാറിൽ കയറി ആഹ് വല്യ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് കാർ പോകുന്ന വരെ കല്യാണി നോക്കി നിന്നു പിന്നെ അവർ അകത്തേക്ക് പോയി... 


'' അമ്മേ അച്ഛൻ പോയോ '' 

സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങി വന്ന വെള്ള നിറവും നല്ല ഉരുണ്ട ശരീരവും ഉള്ള പയ്യൻ കല്യനിയൊദ് ചോദിച്ചു 

'' ആഹ് പോയി... എന്താടാ '' 

'' ഏയ്‌ ഒന്നുല ചുമ്മാ ഒന്ന് അറിയാന '' 

ഇളിച്ചു കാണിച്ചു അവൻ പറഞ്ഞു... അവനെ നോക്കി തലക്ക് കൈ വച്ചു കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്... വേഗം ചെന്ന് കല്യാണി ഫോൺ എടുത്തു 


'' എന്താ അമ്മ ഫോൺ എടുക്കാൻ ഇതരക്ക് താമസം '' 

എടുത്ത പാടെ പരിഭവം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം ആണ് കേട്ടത്... അത് കേട്ടതും അവർ ഒന്ന് ചിരിച്ചു 

'' മ്... ചിരിക്ക് നല്ലോണം ചിരിക്ക് ഹും... ഞാൻ മിണ്ടുല '' 

'' അച്ചോ... അമ്മേടെ മോൾ പിണങ്ങിയോ അമ്മയോട് '' 

ആഹ് വാക്കുകളിൽ അത്രയും സ്നേഹം ആയിരുന്നു... തന്റെ മകലൊദുല്ല വാത്സല്യം നിറഞ്ഞ സ്നേഹം 

'' ഇല്ല... പിന്നെ അമ്മ അച്ഛൻ എന്താ കാൾ എടുക്കാത്തെ ? ഞാൻ കുറേ വിളിച്ചു '' 

'' അച്ഛന് ഇന്ന് പുതിയ ഏതോ സ്ഥലം നോക്കണം പറഞ്ഞു പോയി മോളെ അതാ... എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു മോളോട് പറയാൻ '' 


'' ആണോ എന്നാ ഓക്കേ.... അല്ല അമ്മ ജുനു ഇവിടെ... അവന്റെ സൗണ്ട് ഒന്നും കെൽക്കുന്നില്ലലൊ '' 

പതിവ് സൗണ്ട് കേൾക്കാതെ വന്നതും അവൾ ചോദിച്ചു 


'' അവന്റെ കാര്യം നിനക്ക് അറിഞ്ഞു കൂടെ.. അച്ഛൻ പോയോ എന്നറിയാൻ ഒന്ന് വന്ന് നോക്കി പിന്നേം കേറി പോയിട്ടുണ്ട് '' 

'' ആഹ് അങ്ങനെ പറാ.... '' 

ഒരു പ്രത്യേക താളത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.... അങ്ങനെ ഒരുപാട് നേരം അവരുടെ സംസാരം നീണ്ടു പോയി.... 



 ഇതാണ്‌ അമ്പാട്ട്  വീട്.... സ്വത്തിലും പണത്തിനും പ്രൗഢിക്കും ഒരു കുറവും ഇല്ലാത്ത അമ്പാട്ട് ശേഖർന്റെ വീട്.... ശേഖർന്റെ ഭാര്യ കല്യാണി... ഇവർക്ക് രണ്ട് മക്കൾ ആണ്.... മൂത്തത് ഒരു പെണ്ണ് പേര് സത്യാംശി ശേഖർ എല്ലാവരുടെയും അച്ചു... അച്ചു ഇപ്പൊ ബ്രിട്ടൺ ൽ MBA 2nd year ആണ്.... അച്ഛനും അമ്മയും അവളുടെ ജീവൻ ആണ്.... അതെ പോലെ ആണ് അവർക്ക് അവളും.... മകളെ നല്ലപൊലെ പഠിപ്പിക്കാനും അവർക്ക് നല്ലത് ചെയ്യാനും മാത്രം ആണ് ശേഖർ ശ്രമിക്കൽ.... പക്ഷെ അത് ചിലപ്പോ ഒക്കെ അവൾക്ക് ഒരു ബന്ദനം ആയി തൊന്നരും ഉണ്ട്....  രണ്ടാമത്തെ ആൾ അർജുൻ ശേഖർ എന്നാ ജുനു.... ജുനു ഇപ്പൊ +2 വിൽ ആണ്... പക്ഷെ അതിന്റെ ഒരു ചൂടും അവനില്ല.... ശേഖർ വീട്ടിൽ ഉള്ളപ്പോ മാത്രം ആണ് അവൻ ബുക്ക്‌ ഒന്ന് തുറന്നെങ്കിലും നോക്കുന്നത്.... അല്ലേൽ അതും ഇല്ല.... അത്കൊണ്ട് ശേഖർ പുറത്ത് പോകുവാണ് എന്നറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അവന് അവന്റെ റൂമിൽ ആണ്.... വേറെ ഒന്നിനും അല്ല വിഡിയോ game കളിക്കാൻ.... അവനെയും അവർക്ക് വല്യ കാര്യം ആണ്.... പക്ഷെ അത് പുറത്ത് കാണിച്ച ജുനു തലെൽ കേറി നിന്ന് പൊറോട്ട അടക്കും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ടും ശേഖർ അവന്റെ മുമ്പിൽ വളരെ strict ആണ്... 


ഒരുപാട് ബിസ്സിനെസ്സ് ഒക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ ശേഖർന് സ്വതവെ മിഡിൽ ക്ലാസ്സ്‌ ഫാമിലിയോട് ഒരു തരാം പുച്ഛം ആണ്....  പണം ഉള്ളതിന്റെ എല്ലാ അഹങ്കാരവും അയാൾക്ക് ഉണ്ട് എന്ന് നാട്ടുകർക്ക് മുഴുവൻ അറിയാം.... എന്നാൽ മക്കൾ അങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല.... അതിന് നേരെ opposite ആണ് അച്ചുവും ജുനുവും.... അവർക കല്യാണിയുടെ സ്വഭാവം ആണ്.... 


 ✳️✳️⚡⚡✳️✳️✳️⚡⚡✳️✳️✳️⚡⚡✳️✳️

തുടരും.... 

 ✳️✳️⚡⚡✳️✳️✳️⚡⚡✳️✳️✳️⚡⚡✳️✳️

അഭിപ്രായം പറയാൻ ആരും മറക്കല്ലേ.... നിങ്ങളുടെ വാക്കാണ് എന്റെ ഊർജം 😁🙈