“…………..കാഴ്ചയിൽ നാം എങ്ങനെയാണെന്ന് കാണിക്കാനേ കണ്ണാടികൾക്ക് സാധിക്കൂ……….നാം ആരാണെന്ന് കാണിക്കാൻ കണ്ണാടികൾക്ക് സാധ്യമല്ല……………..”

പ്രതിഫലനം…………………

കണ്ണാടി………………

വില്ലൻ………………

☠️

വില്ലൻ വില്ലനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു……………….

അവന്റെ രൂപം അവൻ നോക്കി നിന്നു………………..

പക്ഷെ അവന്റെ ഉള്ളിലെ രൂപം അവന് കാണാൻ സാധിച്ചില്ല……………….

പ്രതിബിംബം കാണിക്കാൻ മാത്രമേ കണ്ണാടികൾക്ക് സാധിക്കൂ……………….

ഞാൻ ചിരിച്ചാൽ അവനും ചിരിക്കും…………….

ഞാൻ കരഞ്ഞാൽ അവനും കരയും……………..

ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ അവനും ദേഷ്യപ്പെടും………………..

പക്ഷെ ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കരഞ്ഞാൽ എന്റെയുള്ളിലെ സങ്കടം കാണിക്കാൻ അവന് സാധിക്കുമോ………………….

ഇല്ലാ……………….അവനതിന് സാധിക്കില്ല………………..

എന്റെ വേദന അറിയണമെങ്കിൽ ഞാൻ അത് പ്രകടിപ്പിക്കണം……………

അല്ലാത്തപക്ഷം അവനത് വേദനയല്ലാ…………………

വില്ലൻ കണ്ണാടിയിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു………………..

നീ ഒരിക്കലും ഞാൻ ആരാണെന്ന് അറിയില്ലെന്ന ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ…………………

ഞാൻ കാണണം എന്ന് കരുതുന്നത് മാത്രമേ നീ കാണൂ…………………..

വില്ലൻ കണ്ണാടിയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി………………

തന്റെ പിൻഭാഗത്തുള്ള ടാറ്റൂ കണ്ണാടിയിലേക്ക് പാളി നോക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു………………….

അവൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നു………………

വില്ലൻ തന്റെ വയറിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി………………

ഫാൾക്കൻ……………..ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയുടെ ടാറ്റൂ……………….

അത് തന്നെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കുന്നത് വില്ലൻ കണ്ടു…………………

വില്ലൻ ദൃഷ്ടി കണ്ണാടിയിലേക്ക് മാറ്റി……………….

വില്ലന് ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയുടെ പച്ചകുത്തിയ ഭാഗം വേദനിക്കാൻ തുടങ്ങി……………….അത് പച്ചകുത്തിയ അന്ന് വേദനിച്ചപോലെ………………..

ആ സൂചി കുത്തുന്ന പോലെയുള്ള വേദന അവനിലേക്ക് തിരികെയെത്തി……………………..

ആ വേദനയിൽ അവൻ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു………………അവൻ ആ വേദന ആസ്വദിച്ചു………………..

അവന്റെ ഉപബോധമനസ്സ് പഴയ ഓർമകളുടെ മായിക ലോകത്തേക്ക് യാത്രയായി………………..ആ വേദനയോടെ……………….

അവന്റെ നാലാം വയസ്സിലെ മായലോകത്തേക്ക്…………..

ആ മായികാലോകത്ത് പ്രവേശിച്ചതും ആ വേദന അവന് അധികരിക്കാൻ തുടങ്ങി………………..

അവൻ ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന വേദന അവന് അസഹനീയമായി…………………..

“ആഹ്………………പയ്യെ……………”…………….ഞാൻ കണ്ണുതുറന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു……………….വേദന സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലയിരുന്നു……………

പക്ഷെ ആ സ്ഥലം…………..

അത് ഞാൻ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്……………..എന്നാൽ എനിക്ക് അതെവിടെയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചില്ല……………….

ഒരു ചെറിയ മണ്ണിട്ട വീട്……………അതിന്റെ തറയും ചുവരും എല്ലാം മണ്ണാണ്……………………

മുകൾ ഭാഗം ഓടുകൊണ്ട് മേഞ്ഞിരിക്കുന്നു……………….

ആകെ ഈ റൂം മാത്രമേ ഒള്ളു…………..കിടക്കാൻ കട്ടിലോ കിടക്കയോ ഒന്നുമില്ല……………………

ഒരു മൂലയ്ക്ക് ഒരു മൺകുടം കണ്ടു……………….

പെട്ടെന്ന് പച്ചകുത്തുന്ന സൂചി എന്റെ പുറത്ത് ആഴ്ന്നു………………ഞാൻ വേദന കടിച്ചുപിടിച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കി……………..

ഞാൻ ഒരു പായയിൽ കമിഴ്ന്നു കിടക്കുകയാണ്…………………

ഒരു വയസ്സായ എൺപതിന് അടുത്തൊക്കെ വയസ്സുള്ള ഒരു അമ്മൂമ്മയാണ് എന്റെ പുറത്ത് ടാറ്റൂ കുത്തുന്നത്…………………..

ആ അമ്മൂമ്മ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്…………..

“ചരാചരാചരാച രച്ച രച്ച ചരാചരാചരാച രച്ച രച്ച………………”…………..ഇങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ആ അമ്മൂമ്മ എന്നിൽ ചിത്രപണി നടത്തുന്നത്………………..

പെട്ടെന്ന് വാതിലിന് അടുത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ ഉമ്മാനെ കണ്ടു……………….

ഇമ്മ എന്നെ തന്നെ നോക്കിനിൽക്കുന്നു……………….ഞാൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് പുഞ്ചിരിച്ചെങ്കിലും എനിക്ക് വേദനയാകുന്നുണ്ടോ എന്നുള്ള ഒരു വ്യാകുലത ഞാൻ എന്റെ ഇമ്മാന്റെ മുഖത്ത് കണ്ടു…………………

“ഇമ്മാ……………..”……………ഞാൻ ഇമ്മാനെ നോക്കിവിളിച്ചു……………….

ഇമ്മ പെട്ടെന്ന് വിരൽ ചുണ്ടിന്മേൽ വെച്ചിട്ട് മിണ്ടാൻ പാടില്ല എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു………………..

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് നിശബ്ദനായി………………

അമ്മൂമ്മ അപ്പോഴും എന്തൊക്കെയോ പിച്ചുംപേയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ പുറത്ത് പച്ചകുത്തുവാണ്…………….

ഞാൻ ആ അമ്മൂമ്മയെ നോക്കി……………..

ഒരു പ്രത്യേകതരം വേഷമാണ് മൂപ്പത്തിക്ക്……………. ഒരുപാട് മാലകൾ കഴുത്തിലുണ്ട്……………. പക്ഷെ ഒന്നും സ്വർണമോ വെള്ളിയോ അല്ല……………..

വലിയ വലിയ മുത്തുകളുള്ള മാലകൾ………………..

മുടിയിലും ഉണ്ട് മാലകൾ…………..തലയുടെ ഇരുവശത്തേക്കും തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന മാലകൾ………………..

നെറ്റിയിൽ വലിയ ചുവന്ന വൃത്താകൃതിയിലുള്ള പൊട്ട്………….. കുങ്കുമം കൊണ്ട് ചാർത്തിയ വലിയ പൊട്ട്…………………

വളകൾ കിലുങ്ങുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു…………………..

ഞാൻ അവരുടെ കൈകളിലേക്ക് നോക്കി……………..

ആ അമ്മൂമ്മയുടെ കൈകളിൽ ഒരുപാട് വളകൾ……………പലപല നിറത്തിലുള്ള ഒരുപാട് കുപ്പി വളകൾ………………..

ഞാൻ അവരെ നോക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു…………………

അവർ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു………………..

അവർ പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോൾ മുറുക്കാൻ തിന്നുന്നത് ശീലമാക്കിയ അവരുടെ വായ ഞാൻ കണ്ടു………………..

ചുവന്ന നിറത്തോട് ചേർന്ന പല്ലുകൾ……………….മുറുക്കാൻ കാരണം ചുവന്നുതുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ……………….

അവർ പിന്നെയും പച്ചകുത്തുന്നതിൽ മുഴുകി…………………

ഞാൻ ഇമ്മാനെ നോക്കി……………….

ഇമ്മാ ഒന്നുമില്ല ഇപ്പൊ തീരും പേടിക്കേണ്ട എന്ന മട്ടിൽ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കാണിച്ചു………………..

ഞാൻ ആ പായയിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു……………..ഇടയ്ക്ക് പായയിലെ നാരുകൾ എന്നെ കുത്തി വിളിച്ചു………………അപ്പൊ ഞാൻ ഒന്ന് ഇളകി കിടക്കും………………

കുറേ നേരത്തിന് ശേഷം പച്ചകുത്തുന്നത് കഴിഞ്ഞു………………

എനിക്ക് നീറുന്നുണ്ടായിരുന്നു……………..

പച്ചകുത്തി കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം അമ്മൂമ്മ ഏതോ വെള്ളം കൊണ്ട് എന്റെ പച്ചകുത്തിയ ഭാഗം കഴുകി……………..

പച്ചകുത്തിയപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്ന വേദനയെക്കാൾ ഭീകരമായിരുന്ന വേദനയായിരുന്നു ആ വെള്ളം കൊണ്ട് കഴുകിയപ്പോൾ……………..

ഞാൻ പായയിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു……………
ഞാൻ വേദന കടിച്ചു പിടിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു അമ്മൂമ്മ എന്റെ മുടിയിൽ പതിയെ തഴുകി…………………..

ആ വെള്ളം കൊണ്ടുള്ള കഴുകൽ കഴിഞ്ഞു…………….

അതിന് ശേഷം ഒരു കുടത്തിൽ നിന്ന് എന്തോ ഭസ്മം എടുത്തു……………അത് പച്ചകുത്തിയ ഭാഗത്ത് വിതറിയതിന് ശേഷം അവിടമാകെ തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചിട്ട് തിരുമ്മാൻ തുടങ്ങി………………

വലിയ വേദന ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു…………….

പക്ഷെ കുറച്ചുനേരത്തിന് ശേഷം തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു തുള്ളി ഭസ്മം പോലും എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചില്ല………………

അത് അമ്മൂമ്മയുടെ കൈകളിലോ പായയിലോ ഇല്ലായിരുന്നു……………….

പിന്നെ അത് എവിടെ പോയി……………..?

ഞാൻ അത് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അമ്മൂമ്മ എന്റെ മുതുകിൽ പതിയെ രണ്ട് അടി അടിച്ചിട്ട് എണീൽക്കാൻ പറഞ്ഞു………………

പരിപാടി കഴിഞ്ഞെന്ന് തോന്നുന്നു……………..

ഞാൻ എണീറ്റു…………….
എന്റെ വയറിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി…………….

ഫാൾക്കൻ പക്ഷി………………

ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയുടെ രൂപമാണ് എന്റെ വയറിൽ പച്ചകുത്തിയിട്ടുള്ളത്………………….

അമ്മൂമ്മ എന്റെ ഇരുതോളിലും പിടിച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ അവരുടെ നേരെ നിർത്തി………………..

ഞാൻ അവരെ നോക്കി………………..അവർ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു…………………

ഇമ്മ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു……………….

അമ്മൂമ്മ കണ്ണ് പൂട്ടി വലംകൈ നെഞ്ചിൽ വെച്ചിട്ട് എന്തൊക്കെയോ ഉച്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങി………………..

എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല………………..

ഞാൻ അവരെ നോക്കിനിന്നു………………

കുറേ നേരം എന്തൊക്കെയോ മന്ത്രിച്ചതിന് ശേഷം അവർ കണ്ണുകൾ തുറന്നു…………….

എന്നെ നോക്കി……………

എന്നിട്ട് ആ വലംകൈ എന്റെ തലയിൽ വെച്ച് അനുഗ്രഹിച്ചു……………..

എന്നിട്ട് ഇമ്മാനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു………………

ഇമ്മ എന്നോട് പുറത്തേക്ക് പോയി ഇരുന്നോ എന്ന് പറഞ്ഞു……………

ഞാൻ ആ മൺവീടിന് പുറത്തുപോയി നിന്നു……………….
പച്ചകുത്തിയ ഭാഗം ചെറുതായി വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു………………..

ഇമ്മ കുറച്ചുനേരത്തിന് ശേഷം പുറത്തേക്ക് വന്നു……………..

അമ്മൂമ്മ വന്നില്ല……………

ഇമ്മ എന്നെയും കൂട്ടി അവിടെ നിന്ന് നടക്കാൻ തുടങ്ങി……………..

“വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ……………….”……………ഇമ്മ എന്നോട് ചോദിച്ചു………………

“ചെറുതായി…………….”……………..ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു…………….

“സാരമില്ല…………..പെട്ടെന്ന് മാറിക്കോളും……………”…………..ഇമ്മ എന്റെ തലയിൽ തഴുകിയതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു…………….എന്നിട്ട് എന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചു നടന്നു………………

ഞാൻ ഇമ്മാനോട് ചേർന്ന് നടന്നു………………..

ഇതേസമയം ആ മൺവീട്ടിൽ നിന്ന് അമ്മൂമ്മ പുറത്തേക്ക് വന്നു……………….

അമ്മൂമ്മയുടെ കയ്യിൽ പക്ഷിക്കൂട് ഉണ്ടായിരുന്നു……………
അതിൽ ഒരു ഫാൾക്കൻ പക്ഷി ഉണ്ടായിരുന്നു………………

അമ്മൂമ്മ ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയെ പുറത്തേക്ക് എടുത്തു……………….

ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയെ മാറോട് ചേർത്തിട്ട് അതിന്റെ കഴുത്തിൽ പതിയെ തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു……………..

പക്ഷിയെ തഴുകുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ അമ്മൂമ്മ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി എന്തൊക്കെയോ ഉച്ചരിക്കുകയായിരുന്നു………………….

ഉച്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയെ അമ്മൂമ്മ തന്റെ മുഖത്തോട് അടുപ്പിച്ചു……………..

അമ്മൂമ്മ ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയുടെ ചെവിയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ചു………………….

“നിൻ നാഥൻ അറിയണം………………നിൻ ലക്ഷ്യത്തെക്കുറിച്ച്………………..”…………….അമ്മൂമ്മ ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു……………..

അത് കേട്ടതും ഫാൾക്കൻ പക്ഷി ഒന്ന് ഇരുവശത്തേക്കും തലകുലുക്കി………………..

അമ്മൂമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു……………

അടുത്തനിമിഷം……………..

അമ്മൂമ്മ ഫാൾക്കൻ പക്ഷിയെ ആകാശത്തേക്ക് പറത്തിവിട്ടു…………………

ഫാൾക്കൻ പക്ഷി ആകാശത്തേക്ക് ഉയർന്നു…………………

അത് തല ഒന്ന് കുലുക്കിയതിന് ശേഷം ആർത്തു ചിലച്ചു…………………

നാഗർകോവിൽ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസ്……………………

“ഇന്ന് അവിടേക്ക് പോകാൻ പറ്റില്ല മാഡം…………….”……………….ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസർ സെൽവൻ നിരഞ്ജനയോട് പറഞ്ഞു………………….

“എന്തുകൊണ്ട് പറ്റില്ല………………”……………..നിരഞ്ജന തിരികെ ചോദിച്ചു…………………

“നേരം ഇരുട്ടി മാഡം……………..”……………സെൽവൻ പറഞ്ഞു………………

“അതിന്………………..”…………….നിരഞ്ജന ചോദിച്ചു………………

“നിങ്ങൾ പറയുന്ന സ്ഥലം സ്ഥിരമായി ആനയും പുലിയും ഇറങ്ങുന്ന സ്ഥലമാണ്………………..പിന്നെ അവിടെയുള്ള ഒരു ആദിവാസിയുടെ സഹായം ഇല്ലാതെ നമുക്ക് അവിടേക്ക് എത്തിപ്പെടാൻ സാധിക്കില്ല…………………ഇന്ന് ഇവിടെ ഫോറസ്റ്റ് ഗസ്റ്റ് ഓഫീസിൽ വിശ്രമിച്ചിട്ട് നാളെ പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ അങ്ങോട്ട് പോകുന്നതാകും നമ്മളുടെ എല്ലാം ജീവന് നല്ലത്…………………”……………….സെൽവൻ പറഞ്ഞു………………….

നിരഞ്ജന കുറച്ചുനേരം ചിന്തയിലാണ്ടു…………….അത് തന്നെയാണ് ശരി എന്നത് അവൾക്കും തോന്നി……………………

നിരഞ്ജനയും ടീമും ഫോറസ്റ്റ് ഗസ്റ്റ് ഓഫീസിലേക്ക് തിരിച്ചു……………..

ചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചു നിൽക്കുന്ന രാത്രി………………….

വെളിച്ചം നിറഞ്ഞ ഇരുട്ട് മിഥിലാപുരിയാകെ പടർന്നു……………………

വെളിച്ചം ശുഭകാര്യങ്ങൾ നടക്കാൻ പോകുന്നതിന്റെ പ്രതീകമായിട്ട് പോലും അനിഷ്ട കാര്യങ്ങൾ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി…………………

ഖുറേഷി കൊട്ടാരം…………………..

കൊട്ടാരത്തിന്റെ മട്ടുപ്പാവിൽ ഒരാൾ ആ നിലാവിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ കിടക്കുന്നു………………..

ചാരുകസേരയിൽ നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കുകയാണ് അയാൾ…………………..

ദൃശ്യം അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു………………ആളെ മനസ്സിലാക്കി………………….

അബൂബക്കർ ഖുറേഷി…………………….

അബൂബക്കർ ആ വെളുത്തനിലാവിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നു………………

പെട്ടെന്ന് അബൂബക്കറിന്റെ കണ്ണിമ അസാധാരണമായി ചലിക്കാൻ തുടങ്ങി………………….

പെട്ടെന്ന് ചന്ദ്രൻ കാർമേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒളിച്ചു………………

മിഥിലാപുരിയാകെ ഇരുട്ട് പടർന്നു………………

അതോടൊപ്പം അവിടമാകെ കടുത്ത തണുപ്പ് പടരാൻ തുടങ്ങി…………………

പക്ഷികളും മൃഗങ്ങളുമെല്ലാം ഇരുട്ടിൽ എവിടെയോ പോയി ഒളിച്ചു…………………

മരങ്ങൾ കുനിഞ്ഞുനിന്നു…………….. ഇലകൾ ഞെട്ട് പൊട്ടി നിലത്തേക്ക് വീണുകൊണ്ടിരുന്നു………………

പെട്ടെന്ന് അബൂബക്കർ കണ്ണുതുറന്നു…………………

ആ ഇരുട്ടിൽ ആകാശത്തിലൂടെ ഒരു രൂപം ഒഴുകി വരുന്നത് അബൂബക്കർ കണ്ടു……………….

അതെ………….

അവൻ തന്നെ……………

ആ കറുത്തരൂപം……………….

അവിടമാകെ ഭീതിയുണർത്തിക്കൊണ്ട് കറുത്ത രൂപം അബൂബക്കറിന് നേരെ അടുത്തു………………….

അബൂബക്കറിലും ഭീതിയുടെ നിഴലാട്ടങ്ങൾ കണ്ടു……………………..

അബൂബക്കർ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ ആ രൂപം തന്റെ നേരെ ഒഴുകി വരുന്നത് നോക്കിനിന്നു………………………

ആ കറുത്ത രൂപം അബൂബക്കറിന് തൊട്ടുമുന്നിൽ എത്തി…………………

അബൂബക്കർ പെട്ടെന്ന് ചാരുകസേരയിൽ നിന്ന് എണീറ്റു………………………..

തുടരും..... ♥️

(ബാക്കി അടുത്ത പാർട്ടിൽ പറയാം... എഴുതാൻ സമയം കിട്ടാറില്ല......സമയം കണ്ടെത്തി എഴുതിയിട്ടും കാര്യമില്ലല്ലോ, കാത്തിരിക്കാൻ ആളില്ലല്ലോ... നിർത്തി പോകില്ല... സമയം പോലെ എഴുതാം.. 🥰❤️)