അവിടേക്ക്‌ എത്തിയ അവർ 
ദിയയുടെ   കല്ലറക്ക്‌   അരികിലേക്ക് ചെല്ലുന്നു. റിച്ചു ആ കല്ലറക്ക് മുകളിൽ പൂക്കൾ വെച്ചതിനു ശേഷം,ദിയയുടെ കല്ലറയിൽ കമഴ്ന്നു ഇരുന്നു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

\"എടാ....,
എന്താടാ.....\"

റിച്ചുവിനെ ആൻ സമാധാനപ്പെടുത്താൻ ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും 
അതിന് സാധിക്കുന്നില്ലായിരുന്നു. 

\"ആൻ വേണ്ട....,
കുറച്ചു കരയട്ടെ, ഉള്ളിലെ സങ്കടം അവൻ കരഞ്ഞു തീർക്കട്ടെ.  \"


ആനിനെ റിച്ചുവിന് അടുത്ത്  ആക്കിയതിന് ശേഷം ബാക്കിയുള്ളവർ,(കുട്ടുകാർ)   അവിടെ നിന്നും മാറുന്നു. 


അല്പസമയത്തിനുശേഷം തലയുയർത്തി കണ്ണുകൾ തുടച്ചതിന് ശേഷം റിച്ചു അ അവിടെനിന്നും എഴുന്നേൽക്കുന്നു .


\"ഇവിടെ വെച്ചാണ് ആൻ   ഞങ്ങൾ പരസ്പരം മസസ്സ് തുറന്നു സംസാരിച്ചത് .\"

കുറച്ചു അപ്പുറത്ത് ദിയയുടെ ചേച്ചിയുടെ കല്ലറ കാട്ടികൊടുത്തു കൊണ്ട്  റിച്ചു പറയുന്നു. 

ആ കാണുന്നതാണ് ഇവളുടെ
ചേച്ചീടെ കല്ലറ.  സൂയിസൈഡ് ആയിരുന്നു. താൻ ജീവനുതുല്യം സ്നേഹിച്ചയാളെ കിട്ടില്ലെന്ന്‌ അറിഞ്ഞപ്പോൾ സ്വയം ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്നു തന്നെ ഇല്ലാണ്ടായി.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് പ്രണയത്തോട് വല്ലാത്ത പേടിയായിരുന്നു . ഇപ്പോൾ ഇതാ 
അതേ സ്ഥാനത്  ഞാൻ കാരണം അവളും.......,

നിറഞ്ഞൊരുകിയ കണ്ണുകൾ അവൻ ധരിച്ചിരുന്ന ഷർട്ടിൽ തുടക്കുന്നു. 

എനിക്ക് അവള് വാക്ക് തന്നതാ,  ഈ ജന്മം അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ അല്ലാതെ മറ്റൊരു പുരുഷനിലെന്നു,  അത് അവള്  പാലിച്ചു......

സങ്കടം കൊണ്ട് അവന് വാക്കുകൾ മുഴുപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലായിരുന്നു
ആൻ റച്ചുവിനെ സമാധാനപ്പെടുത്തി കൊണ്ടേയിരുന്നു

\"ആൻ....,
എനിക്ക്   കുറച്ചു നേരം ഇവിടെ ഒറ്റക്കിരിക്കണം...\"

ആൻ റിച്ചുവിനെ തനിച്ചാക്കി അവിടെനിന്നും പോരുന്നു. 
കുറച്ചു മാറി പള്ളി മുറ്റത് അവർ വന്ന കാറിനടുത്ത് നിൽക്കുകയായിരുന്ന കൂട്ടുകാരുടെ അടുത്തേക്ക് അവളും ചെല്ലുന്നു . അവൾ ഒറ്റക്ക് വരുന്നത് കണ്ട് മുന്ന അവളോട് ചോദിക്കുന്നു. 

\"അവനെവിടെ.....\"

\"അവന് കുറച്ചു നേരം അവിടെ ഒറ്റക്കിരിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു.
അതുകൊണ്ട് ഞാനിങ് 
പോന്നു. \"


കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞ്....

\"ആൻ നീ അവനെ പോയി
കൂട്ടികൊണ്ട് വാ,  ഇനിയും എത്ര നേരം ഇവിടെ നിൽക്കനാണ്...\"

\"ശെരി.....\"

ആൻ ചെല്ലുമ്പോൾ കല്ലറക്ക് മുകളിൽ കമഴ്ന്നു ഇരിക്കുന്ന  റിച്ചുവിനെയാണ് കാണുന്നത്. അത് കണ്ട് അവൾ മനസ്സിൽ കരുതുന്നു. 

! റിച്ചു...., 
ഈ ലോകത്ത്  നീ അവളെരെ എത്ര മാത്രം സ്നേഹിച്ചിരുന്നുവെന്ന്  മറ്റാരേക്കാളും എനിക്കറിയാം.
പക്ഷേ അതിനേക്കാൾ  എത്രയോ ഇരട്ടി ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു അത് മാത്രം നീ എന്തേ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല .!

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നു. അത് പതിയെ തുടച്ചു മാറ്റി അവൾ
അവന്റ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുന്നു. 

\"റിച്ചു...,
വാ നമുക്ക് പോകാം, \"

ആൻ വിളിച്ചിട്ടും റിച്ചു എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ലായിരുന്നു  

\" റിച്ചു..., 
നീ എത്ര സങ്കടപ്പെട്ടാലും, അലറി കരഞ്ഞാലും, അവളെ നിനക്കിനി 
കിട്ടില്ല.  ഈ ഭൂമിയിൽ ഇല്ലാത്തവർക്ക് വേണ്ടി നീ വിഷമിക്കുമ്പോൾ, നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന 
എത്രയോപേരെക്കൂടിയാണ്  അതോടൊപ്പം വേദനിക്കുന്നത് എന്ന് കൂടി നീ മനസ്സിലാക്കണം.  

എടാ..., 
പോയവർ പോയി അത് വിധി ആണെന്ന് കരുതി  നമുക്ക് സമാധാനിക്കാം. \"


ആൻ ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും റിച്ചു ഒന്നും പറയാതെ അതേ ഇരുപ്പിൽ തന്നെ തുടർന്നു.  ആൻ വീണ്ടും അവനെ വിളിക്കുന്നു. 

റിച്ചു......., റിച്ചു....
എഴുന്നേൽക്ക്.... \"


ആൻ അവനെ  ബലമായി പിടിച്ചു എടുന്നേൽപ്പിക്കാൻ നോക്കുന്നു. എന്നാൽ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കയ്യിൽ നിൽക്കാതെ അവൻ കുഴഞ്ഞു താഴേക്ക് വീഴുന്നു.


\"റിച്ചു ടാ...., \"

അവൾ അവനെ തട്ടി വിളിച്ചു. അവൻ കണ്ണുകൾ തുറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല, 

\"റിച്ചു......\"

ആനിന്റെ ഒച്ചത്തിലുള്ള ആ വിളികേട്ട് റിച്ചുവിന്റെ കൂട്ടുകാർ അവിടേക്ക് ഓടി എത്തുന്നു.

\"എന്താടി എന്താ കാര്യം...\"

\"റിച്ചു......\"

\"അവനെന്ത് പറ്റി.....\"

അവരെല്ലാവരും ചേർന്ന് അവനെ ഒരുപാട് പ്രാവശ്യം വിളിച്ചെങ്കിലും അവൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല,

മുന്ന അവന്റ മൂക്കിന് തുമ്പത് വിരൽ വെച്ചു നോക്കുന്നു. 

\"ചതിച്ചല്ലോ, പടച്ചോനെ....
ശശി..... വേഗം വണ്ടിയെടുക്കടാ...\"


അവർ  വേഗം റിച്ചുവിനെയും എടുത്തു ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകുന്നു.പോകുന്ന വഴിക്ക് കാറിൽ വെച്ച് അവർ മാറി മാറി അവനെ വിളിച്ചുണർത്താൻ ശ്രേമിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. 

\"ടാ, റിച്ചു എഴുന്നേൽക്കടാ....\"

ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് എത്തിച്ച റിച്ചുവിനെ ഡോക്ടർ നോക്കുന്നു. 

\"ഇയ്യാള് മരിച്ചല്ലോ .
എന്തോ പോയ്സൺ ഉള്ളിൽ ചെന്നിട്ടുണ്ട്.\" 

\"അപ്പോൾ ഇതിന് വേണ്ടിയാണല്ലേ ഞങ്ങളെയും കൂട്ടി നീ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നത്, നിന്റെ അച്ഛനോടും, അമ്മയോടും ഞങ്ങൾ എന്ത് സമാധാനം പറയുമെടാ.... \"

എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഓരോ കോണിൽ നിന്നും അവർ ഓരോരുത്തരും പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

  അവന്റ ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിൽ ഒരു കുറിപ്പുണ്ടായിരുന്നു .

{ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന എല്ലാവരോടും ഞാൻ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു.
ദിയ........, അവള്...
അവളില്ലാത്ത ഈ ലോകത്ത്  ഒരു നിമിഷവും പോലും എനിക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല.  അത്രക്ക് മാത്രം ഞാൻ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നു. 

അവളെ എന്റേത് മാത്രമാക്കി ഈ മാറോട് ചേർക്കാൻ ഞാൻ  ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചു പക്ഷേ അതിന് വിധി എന്നെ അനുവദിച്ചില്ല. , പകരം  വൈകിയാണെങ്കിലും  അവളുടെ ആത്മവിനോടെങ്കിലും എനിക്ക് ചേർന്നലിയണം. അമ്മാ അച്ഛാ സോറി.......}



അഞ്ചു മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം......


ദിവസങ്ങളും, മാസങ്ങളും കഴിഞ്ഞു പോയി, പ്രിയപ്പെട്ടവർ ഒഴികെ എല്ലാവരും പതിയെ എല്ലാം മറന്നു.

ഇന്ന് ആനിന്റെ പിറന്നാൾ ദിവസമാണ്. ആൻ റിച്ചുവിന്റ കല്ലറക്ക് മുകളിൽ  ഒരു കേട്ട് ചുവന്ന റോസാപ്പൂക്കൾ വെച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു .  

\" റിച്ചു..., 
എടാ... 
ഇന്നെന്റെ ബർത്ഡേ യാടാ.....,
കഴിഞ്ഞ ബർത്ഡേക്ക്‌ നീ  എനിക്ക് എടുത്ത ഡ്രസ്സ്‌ തന്നെയാ ഞാൻ ഇത്തവണയും ഇട്ടത്. 

അതെന്താ  നിന്റെ അപ്പൻ പുതിയത് വാങ്ങി തന്നില്ലേ എന്നല്ലേ നീ ഇപ്പോൾ കരുതിയത്. 

വാങ്ങി തന്നു, പക്ഷേ നീ തന്നത് എനിക് എപ്പോഴും സ്പെഷ്യൽ അല്ലേടാ....
അല്ലെങ്കിലും നീ ഇല്ലാതെ എനിക്കെന്ത് ആഘോഷമാണ്. 

പിന്നെ...
എല്ലാ കൊല്ലത്തെയും പോലെ നിന്റെ അമ്മ എനിക്ക് പായസം വെച്ച് കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാകുമോയെന്ന് എനിക്കറിയില്ല .  പാവം എപ്പോഴും നിന്നെയോർത്തു വിഷമിച്ചു ഇരുപ്പാണ്. നീ ആ പാവത്തിനെ കരയിച്ചിട്ടല്ലേ പോയത്.നീ പോയെ പിന്നെ അവിടെ ഒരു സന്തോഷം ഇല്ല. 

പിന്നെന്താ.....,
ആ..., രണ്ടു ദിവസം മുൻപ് അപ്പൻ എനിക്കൊരു ആലോചന കൊണ്ടു വന്ന കാര്യം ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ,

ഓഹ്...,  
അത് മുടക്കാൻ  ഞാൻ പെട്ട പാടെ, പഴയത് പോലെ ശശിയൊന്നും ഒന്നിനും കൂട്ട് നിൽക്കുന്നില്ല,

  ഇനി നീ പറയാത്തത് കൊണ്ടാവും, അവരില്ലെന്ന് കരുതി എനിക് വേണ്ടത്  ചെയ്യാതിരിക്കാൻ പറ്റുമോ. 
നിന്റെ സ്ഥാനത് ഞാൻ എങ്ങനെയാടാ വേറൊരാളെ....

പലപ്പോഴും  എന്റെ ഇഷ്ടം നിന്നോട് തുറന്ന് പറയാൻ തുടങ്ങിയതാണ് പക്ഷേ അന്നൊക്കെ എന്തോ കാരണങ്ങൾ എന്നെ അതിൽ നിന്നും പുറകോട്ട്
വലിച്ചു. 

ഒരു പക്ഷേ ഞാനത് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ നീ ഇപ്പോഴും എനിക്കൊപ്പം കാണുമായിയുന്നിരിക്കാം 
അല്ലേടാ.....\"


അപ്പോഴേക്കും ആനിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നു. അവള് അതെടുത്തു നോക്കുന്നു. ശേഷം 

\"അപ്പനാ...
അപ്പൻ പുറത്തു കാത്തു നിൽകുവാ. 
എന്നാ പിന്നെ ഞാൻ പോട്ടെ ടാ....
പിന്നൊരു ദിവസം വരാം. \"

ആൻ പള്ളിക്ക് പുറത്തേക്ക് വരുന്നു. പുറത്തു ബൈക്കിൽ അവളുടെ അപ്പൻ അവളെ കാത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

\"അപ്പൻ പള്ളയിൽ കയറുന്നില്ലേ..\"

\"ഇല്ല, നീ കയറുന്നുണ്ടെങ്കിൽ 
കയറ്..\"

ജോസഫ് ദേഷ്യത്തിലായിരുന്നു. അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ. ബൈക്കിലേക്ക് കയറുന്നു . അവർ വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയതിനു ശേഷം 
ജോസഫ് ആനിനോട് സംസാരിക്കുന്നു. 

\"നീയൊന്ന് നിന്നെ....,
ആ കുര്യച്ഛന്റെ വീട്ടിൽ വിളിച്ചു വിവാഹത്തിന് നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്ന് പറഞ്ഞോ. \"

\"ആ പറഞ്ഞു...\"

\"നീ എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ ആൻ, 
ഇങ്ങനെ വരുന്ന ആലോചനകളൊക്കെ മുടക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നാൽ...... \"

\"അപ്പനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ എനിക്ക് വിവാഹം നോക്കണ്ടെന്ന്..\"

\"പിന്നെ...,
ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നീ ഇങ്ങനെ ഒറ്റക്ക് ജീവിക്കാനാണോ ഉദ്ദേശം., അതോ മരിച്ചു പോയ അവൻ തിരിച്ചു വരുമെന്ന് കരുതി 
കാത്തിരിക്കുവാണോ \"

\"നമുക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ആളുടെ ഓർമകളിൽ ജീവിക്കാനും ഒരു സുഖമാണ് അപ്പാ....\"

\"നീ ഈ അപ്പനെ എന്തിനാ മോളെ ഇങ്ങനെ  വേദനിപ്പിക്കുന്നത് \"

\"അപ്പനെന്തിനാ എന്നെ ഓർത്തു വേദനിക്കുന്നത്. എന്റെ ജീവിതം എങ്ങനെ ജീവിക്കണമെന്ന് ഞാനല്ലേ തീരുമാനിക്കേണ്ടത്....
അല്ലെങ്കിലും അപ്പൻ പണ്ടേ എന്റെ കാര്യത്തിൽ സ്വാർത്ഥതനാണല്ലോ,  

അന്ന് അപ്പ ദിയയുടെ പപ്പയെ വിളിക്കാതിരുന്നെങ്കിൽ... 
മറ്റൊരാൾക്ക്‌ ഒപ്പമായിരുന്നെങ്കിലും ഒരു ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടായി,അവൻ ഇപ്പോൾ എനിക്കൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നേനെ.\"

\"അതിനുള്ള ശിക്ഷയാണോ മോളെ നീ എനിക്ക് തരുന്നത്...\"

അവൾ അപ്പനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....

\"ഞാനെന്തിനാ അപ്പനെ 
ശിക്ഷിക്കുന്നത്.    
അവനു വേണ്ടപ്പെട്ട എലാവരെയും തനിച്ചാക്കി,  അവൻ അവൾക്കൊപ്പം പോയി.  ഒരിക്കൽ അവന് വേണ്ടി മരിക്കാൻ തയ്യാറായവളാണ് ഞാൻ, വീണ്ടും അതിന് ശ്രേമിക്കാത്തത് അപ്പനെ ഒറ്റക്കാക്കാൻ മനസ്സ് വരാത്തത് കൊണ്ടാണ്. 

മാത്രവുമല്ല ഈ കഥകളിലും, നോവലുകളിലുമൊക്കെ  വായിച്ചിട്ടുള്ളത് പോലെ   ഇവിടെ ഒരുമിക്കാൻ സാധിക്കാത്തവർക്ക്‌ മരിച്ചു കഴിയുമ്പോൾ അവിടെയെങ്കിലും ഒന്നിക്കും എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് , അങ്ങേനെയാണെങ്കി അപ്പോഴും 
ഞാൻ  അവിടെയും ഒറ്റക്കാവില്ലേ ...........

ഇനി നീ ഒരിക്കലും അവൻ തിരിച്ചു വരില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും,അവനെ ഓർത്തു അവൻ നൽകിയ നല്ല ഓർമകളുമായി, ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് അവന്റ സ്ഥാനത് മറ്റൊരാളെ കാണാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ടാണ്. 

അപ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളിലൊരു സങ്കടം എനിക്ക് അവനോടുണ്ടായിരുന്ന ഇഷ്ടം എത്രയാണെന്ന്  എനിക്ക് അവനോട് പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ
എന്നാണ്......

ഞാൻ ഏറെ ആശിച്ചിരുന്നൊരു   ജീവിതമുണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക്. പക്ഷേ വിധി അതെല്ലാം മായിച്ചു കളഞ്ഞു. 

പിന്നെ അപ്പൻ പറഞ്ഞില്ലേ  മരിച്ചുപോയ അവൻ ഇനി ഒരിക്കലും തിരികെ വരാൻ പോകുന്നില്ലെന്ന്.

എനിക്ക് ജീവനുള്ളടത്തോളം കാലം എന്റെ മനസ്സിൽ അവൻ ഒരിക്കലും മരിക്കുന്നില്ല. 

                                 തീർന്നു.......


***ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത റിച്ചുവിന് വേണ്ടി, അവനോടൊപ്പമുള്ള ജീവിതത്തിനായി അവൾ കാത്തിരുന്നു....,***