🍁അനന്തഭദ്രം🍁ഭാഗം 16

അപ്പോഴാണ് അവന്റെ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചത്.... ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിഞ്ഞ പേര് കണ്ടതും അവന്റെ നെറ്റിയിൽ സംശയത്തിന്റെ വരകൾ വീണു...

 ആശങ്കയോടെ അതിലേറെ സംശയത്തോടെ അനന്തൻ ഫോൺ എടുത്ത് കാതോട് ചേർത്തു....

 എടാ ന*** നാറി നീ നാട്ടിൽ ലാൻഡ് ചെയ്തിട്ട് എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞോ....?

 ഫോൺ എടുത്തതും മറുതലക്കൽ നിന്നും അനഞ്ജയ് അനന്തനെ പച്ചക്ക് തെറി വിളിച്ചു ....

 എടാ ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നു കേൾക്ക്...

 നീ ഒന്നും പറയണ്ടടാ.... ഈ നാട്ടുകാര് പറഞ്ഞു വേണമല്ലേ നീ നാട്ടിൽ വന്ന കാര്യം ഞാൻ അറിയാൻ... കൊള്ളാടാ കൊള്ളാം....

 എടാ പെട്ടെന്നാ ലീവ് കിട്ടിയത് ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... പിന്നെ കരുതി എല്ലാവർക്കും ഒരു സർപ്രൈസ് ആക്കാം എന്ന്....

 അവന്റെ ഒരു സർപ്രൈസ്... വലിയ ഡോക്ടറായി എന്ന് കരുതി അതിന്റെ അഹങ്കാരം നമ്മളോട് കാണിക്കരുത് കേട്ടോ...

 നീയെന്താ നിന്റെ പോലീസ് മുറ എന്നോട് കാണിക്കുവാ...ACP ആയിട്ട് പോരേടാ നിന്റെ അഹങ്കാരം..

 നിനക്കെന്താടാ ഇത്ര പുച്ഛം.. ട്രെയിനിങ്ങും കൂടി ബാക്കിയുള്ളൂ... അതുകഴിഞ്ഞ് പിന്നെ ഈ അനഞ്ജയ്.... ACP അനഞ്ജയ് ആകും...

 ഞാൻ നാട്ടിൽ വന്ന വിവരം പറയാത്തതിലുള്ള ആശങ്ക കാണിക്കുകയായിരുന്നു അനജ്ഞയ് അവർ കുറെ നേരം സംസാരിച്ചു... വൈകുന്നേരം തന്നെ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാമെന്ന് അനന്തൻ ഉറപ്പും നൽകി...

 അനന്തനും അനഞ്ജയും പേരുകളുടെ സാമ്യം കൊണ്ട് അടുത്തടുത്ത റോൾ നമ്പർ ആയിരുന്നു സ്കൂളിൽ...ഒന്നാം ക്ലാസ് മുതൽ ഒരുമിച്ച് പഠിച്ച് വളർന്നവർ.. പരസ്പരം അവരെല്ലാം തുറന്നു പറയും... അവർക്കിടയിൽ ഒളിമറകൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... അത്രയേറെ അടുത്ത സൗഹൃദം... എന്നാൽ പ്ലസ്ടുവിന് ശേഷം രണ്ടുപേരും രണ്ടു വഴിക്ക് തിരിഞ്ഞു...

 അനജ്ഞയ് അവന്റെ ലക്ഷ്യത്തിന്റെ പാതി പിന്നിട്ടു കഴിഞ്ഞു... ട്രെയിനിങ് കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ ACP എന്ന ആഗ് ലൈൻ അവന് സ്വന്തമാകും.....

 ഇരുവരും സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഗായത്രി മുറിയിലേക്ക് കയറിവന്നത്.... ഗായത്രി വന്നതും അനന്തൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു...

 അനന്തൂട്ടാ നീ വന്നപ്പം മുതലേ ഈ മുറിയിൽ കയറിയിരിക്കുന്നത് അല്ലേ.... നാടു നാട്ടുകാരും ഒന്നും കാണണ്ടേ നിനക്ക്...?... ഗായത്രി ശകാര രൂപത്തിൽ പറഞ്ഞതും ഫോണും എടുത്ത് അനന്തൻ മുറ്റത്തും തൊടിയിലൂടെയും ഒന്ന് നടന്നു....

 ഭദ്രേ ഒന്ന് കാണണമെന്ന് അതിയായ ആഗ്രഹം തോന്നിയതും അനന്തൻ പതിയെ തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു.... തറവാട്ടിന്റെ മുറ്റത്ത് നിന്ന് ഒന്ന് എത്തി നോക്കി... മഹേശ്വരന്റെ സാന്നിധ്യം തറവാട്ടിൽ ഒരിടത്തും അവന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... മഹേശ്വരൻ തറവാട്ടിൽ ഇല്ല എന്ന് മനസ്സിലായതും അവൻ പതിയെ തറവാട്ടിലേക്ക് കയറി.... സുഭദ്ര അനന്തനെ കണ്ടു ഞെട്ടിയെങ്കിലും മിണ്ടരുത് എന്ന് കൈകൊണ്ട് കാണിച്ച് അവൻ പതിയെ ഭദ്രയുടെ മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു....

 മുറിയിലെ കട്ടിലിൽ പാതി മയക്കത്തിലായിരുന്നു ഭദ്ര... അവൻ അവൾക്കരികിൽ ചെന്നിരുന്നു... ഒരുവേള ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഭദ്രയെ അനന്തൻ നോക്കിയിരുന്നു....

 പൊട്ടി പെണ്ണ്... സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയാവുന്ന ഒരു പാവം... എന്നും പരിഭവങ്ങളാണ് അവൾക്ക് എന്നോട്... ഞാൻ അമ്മയെ വിളിക്കുന്ന സമയം അവൾക്ക് കൃത്യമായി അറിയാം... ആ സമയം നോക്കി എങ്ങനെയെങ്കിലും വീട്ടിൽ എത്തും... കുറച്ചുനേരം എന്നോട് സംസാരിക്കും... സംസാരത്തിനിടയിൽ എല്ലാം പരിഭവങ്ങൾ മാത്രമേ പെണ്ണിന് പറയാനുള്ളൂ....

 അനന്തൻ കഴിഞ്ഞുപോയ പ്രണയ നിമിഷങ്ങൾ ഓരോന്നും ഓർത്തെടുത്തു...

 അലസമായി മുഖത്തോട്ട് കിടക്കുന്ന ഭാദ്രയുടെ മുടിയിഴകൾ അവന്റെ കൈകളാൽ ഒതുക്കി ചെവിക്കരികിലേക്ക് ആക്കി.... എന്തോ അറിഞ്ഞതുപോലെ ആ മയക്കത്തിലും ഭദ്ര ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു...... അവന്റെ വിറക്കുന്ന അധരങ്ങൾ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ആർദ്രമായി പതിഞ്ഞു...

 പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ സാന്നിധ്യവും സ്പർശനവും അറിഞ്ഞതുപോലെ ഭദ്ര കണ്ണുകൾ ചിമ്മി തുറന്നു.... മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അനന്തനെ കണ്ടതും അവൾ അതിശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി.....

മ്.... കണ്ണുകൊണ്ട് എന്താ എന്ന് അർത്ഥത്തിൽ അവൻ ചോദിച്ചു...

 അനന്തോട്ടൻ എങ്ങനെയാ ഇവിടെ...?... അതിശയത്തോടെ ചോദിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ അവൻ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു...

 എനിക്കെന്താ ഇവിടെ വന്നൂടെ.... എന്റെ അച്ഛൻ കൃഷ്ണമൂർത്തിയുടെ തറവാടു കൂടിയാടി ഇത്..

 അവൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞതും അവളും അതേ അർത്ഥത്തിൽ അവനെ നോക്കി...

 അത് അവിടെ നിൽക്കട്ടെ.... ഈ വരവിന്റെ ഉദ്ദേശം എന്താ... ?അത് പറ...

 വരവിന്റെ ഉദ്ദേശം.... ?.....ഒന്ന് നിന്നെ കാണണം... എന്റെ പാതി ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ ഞാൻ പിന്നെ വേറെ എങ്ങോട്ടാ പോവുക..

 പിന്നെ..? അവൾ എന്തോ അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹം പോലെ ചോദിച്ചു...

 അപ്പച്ചിയോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കണം..?

 എന്ത് കാര്യം...? അവൾ സംശയത്തോടെ നെറ്റി ചുളിച്ചു....

 ബാംഗ്ലൂരിൽ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഉണ്ട് രുദ്രദേവ്...
 രുദ്രദേവ് കൺസ്ട്രക്ഷൻ ബില്ഡേഴ്സ് എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ നീ... ആ കമ്പനിയുടെ ഓണർ ആണ്.... കുറച്ചുകാലം ബാംഗ്ലൂരിൽ അവൻ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്തോ ബിസിനസ് ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടി വന്നതാണ്... കുറച്ചുകാലം കൊണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങൾ നല്ല അടുപ്പത്തിലുമായി..... നമ്മുടെ ലക്ഷ്മിപുരത്ത് അവന് എന്തോ പ്രൊജക്റ്റ് ഉണ്ട്.... കുറച്ചുനാൾ അവൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാകും.... അവനു വന്നു നിൽക്കാൻ ഇവിടെ ഒരു സ്ഥലം സംഘടിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുമോ എന്ന് എന്നോട് ചോദിച്ചു......

 ദേ അനന്തേട്ടാ എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു കേട്ടോ.... എന്തിനാ ഇത്ര വലിയ ആൾക്കാരുമായിട്ട് ചങ്ങാത്തം കൂടാൻ പോകുന്നത്.... അവരൊക്കെ വലിയ ആൾക്കാരല്ലേ നമുക്കതൊന്നും വേണ്ട...

 എന്റെ ഭദ്ര കുട്ടി നീ ഇത് എന്തറിഞ്ഞിട്ടാ.... അവിടെ എന്റെ കോളേജിൽ തന്നെ വലിയ വലിയ ആൾക്കാരുടെ മക്കളാ പഠിക്കുന്നത്... മന്ത്രിമാരുടെയും ബിസിനസ്മാൻമാരുടെയും അങ്ങനെ അങ്ങനെ... നമ്മൾ ഒരു കൂട്ടുകാരനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് അവന്റെ സ്റ്റാറ്റസ് കണ്ടിട്ടാണോ...? അനന്തൻ ഭദ്രയുടെ കവിളിലായി തഴുകിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു...

 എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല... എന്തോ എനിക്കിഷ്ടാവുന്നില്ല ഇതൊന്നും... അല്ല ഇതിനിപ്പോ എന്തിനാ അമ്മയെ കാണുന്നത്...?

 നമ്മുടെ തെക്കേലെ വീട് വെറുതെ കിടക്കുവല്ലേ.... അതൊന്ന് ശരിയാക്കി എടുത്താലോ എന്ന് എനിക്കൊരു ആലോചനയുണ്ട്... അപ്പച്ചി സമ്മതിച്ചാൽ നീ ഒന്ന് പോയി അടിച്ചു വാരിയിട്ട് വൃത്തിയാക്കേണ്ടി വരും...

 അമ്മ സമ്മതിച്ചാലും അച്ഛൻ സമ്മതിക്കേണ്ടേ...? അതിജന്മത്ത് നടക്കുന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല പ്രത്യേകിച്ച് അനന്തേട്ടൻ ചോദിച്ചതുകൊണ്ട്....

 അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ തന്തയുടെ സമ്മതം ആർക്കുവേണമെടി.... അപ്പച്ചി മാത്രം സമ്മതിച്ചാൽ മതി..... അനന്തൻ പുച്ഛത്തോടെ മുഖം വെട്ടിച്ചു....

 ദേ അനന്തേട്ടാ, സത്യായിട്ടും അച്ഛൻ എന്തെങ്കിലും ഇടഞ്ഞേർ ഉണ്ടാക്കും... അതെനിക്ക് ഉറപ്പാ....?

 ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ നിന്റെ അച്ഛനെ കൊണ്ട് എന്താ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നത് എന്ന്... എന്തായാലും രുദ്രദേവ് വരും..... ഈ അനന്തൻ ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചാൽ അത് തീരുമാനിച്ചതാ... അവൻ ആ വീട്ടിൽ തന്നെ താമസിക്കുകയും ചെയ്യും....

 വല്ലാത്തൊരു വികാരത്തോടെ പറയുന്ന അനന്തനെ ഭദ്ര നോക്കി നിന്നു...

 ഈ കാര്യം സുഭദ്രയോട് അവതരിപ്പിച്ചപ്പോൾ പൂർണ്ണ സമ്മതമായിരുന്നു മറുപടി... എന്നാൽ ഭദ്ര പറഞ്ഞതുപോലെ തന്നെ സുഭദ്രയും പറഞ്ഞു...

 മഹേശ്വരൻ എന്തെങ്കിലും പണി ഒപ്പിച്ചാൽ അതിന്റെ ബാക്കി അനന്തൻ ഏറ്റോളം എന്ന് അവൻ സുഭദ്രയ്ക്ക് ഉറപ്പു കൊടുത്തു...

 

 വടക്കേ നടയിലെ ഉത്സവം കൊടി കയറി.... ഇന്നേദിവസം ക്ഷേത്ര പൂജകൾ മാത്രമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്... കൊടിയേറ്റത്തോട് അനുബന്ധിച്ച് അന്നദാനവും അത്താഴവും അമ്പലത്തിൽ വിളമ്പി.... ഭദ്രയ്ക്കും അനന്തനും കൂടുതൽ കാണാനും അടുക്കാനും ഉത്സവം വഴിയൊരുക്കി......

 വൈകിട്ട് കാവിൽ വിളക്ക് വയ്ക്കാൻ ഇറങ്ങിയതായിരുന്നു ഭദ്ര...
അനന്തൻ അവിടെ അവൾക്കായി കാത്തു നിന്നു...

 അകലെ നിന്നും കയ്യിൽ ദീപവും പിടിച്ച് ഭദ്ര വരുന്നത് അനന്തൻ നോക്കി നിന്നു... എന്നാൽ അനന്തൻ അവിടെ നിൽക്കുന്നത് ഭദ്ര ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. അവൾ മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്ന് സർപ്പക്കാവിൽ വിളക്ക് വച്ചു... കൈ കോപ്പി നിന്ന് ഭദ്ര പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് അവൻ നോക്കി കണ്ടു....


 ചുവപ്പും കറുപ്പും കൂടി കലർന്ന ദാവണിയാണ് അവൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്... മുട്ടോളം ഉള്ള മുടി കുളിർപിന്നലായി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്..... നെറ്റിയിൽ ചുവന്ന പൊട്ട്.... കൈകളിൽ നിറയെ ചുവന്ന കുപ്പിവള... കണ്ണുകൾ വാലിട്ട് മനോഹരമായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.... അനന്തൻ ഭദ്രേ തന്നെ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നു.... ദേവിയാണ് ശരിക്കും ഭദ്രാദേവി.... അവന്റെ ആദരങ്ങൾ മൊഴിഞ്ഞു...

 പ്രാർത്ഥന കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു പോകാൻ ഒരുങ്ങിയതും ഭദ്രയുടെ കൈകളിൽ അനന്തൻ പിടുത്തമിട്ടു... പിടിച്ചു വലിച്ച് അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു....

 അനന്തന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള പ്രവർത്തിയിൽ അവൾ അലറി വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അനന്തൻ അവളുടെ വാ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു....

 ദേ പെണ്ണേ സർപ്പങ്ങൾ ഇണ ചേരുന്ന സമയമാ... ചുമ്മാ വിളിച്ചുകൂവി അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കേണ്ട .. അനന്തൻ അത് പറഞ്ഞ് നിർത്തിയും കണ്ണുകൊണ്ട് അവൾ അവനെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ചു....

 വിളക്കിന്റെ പ്രകാശത്തോടൊപ്പം തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ടതും അനന്തനിൽ പല വികാരങ്ങളും ഇരച്ചുകയറി...

 ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ പെണ്ണേ നീ.... ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാൻ ഇല്ലാതായി പോകുന്നത് പോലെ തോന്നുവാ.... അവൻ അവളെ ഇടുപ്പിലൂടെ ചേർത്തുപിടിച്ചു....

 എന്നെ.... എന്നെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കുവോ എപ്പോഴെങ്കിലും.... വിറക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ അവൾ അനന്തനോട് ചോദിച്ചു...

  ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കാനോ ...?അതിനി അനന്തൻ മരിക്കണം... ഈ ശരീരത്തിൽ ശ്വാസമുള്ള കാലമത്രയും നിന്നെ ദേ ഇതുപോലെ ചേർത്ത് പിടിക്കും ഞാൻ... അനന്തന്റെ കൈകൾ ഭദ്രയുടെ ഇടുപ്പിൽ ഒന്നുകൂടി മുറുകി....

 അവരുടെ പ്രണയം കണ്ടിട്ട് എന്നവണ്ണം കാവിൽ ശക്തിയിൽ കാറ്റടിച്ചു... ദീപങ്ങൾ ഓരോന്നും ആ കാറ്റിൽ അണഞ്ഞു.... ഭദ്രയും അനന്തനും മാത്രമുള്ള ലോകത്തേക്ക് അവർ ചുരുങ്ങി...


അവൾ നന്നായി തണുത്ത് വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പെട്ടെന്നാണ് വലിയ ശബ്ദത്തിൽ ഇടിവെട്ടി. ഭദ്ര പേടിച്ച് അനന്തനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അനന്തൻ അവളെയും ഇറുകെ പുണർന്നു. കുറച്ചു നേരം ആ കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയത്ത് അവരങ്ങനെ നിന്നു .അവളിലേക്ക് അവൻ ഒന്നു കൂടി ചേർന്നു. അവളുടെ ശാസം അവന്നിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി. ആ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് അവനറിഞ്ഞു.

ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവളുടെ മുഖത്തിനരികിലേക്ക് അവന്റെ മുഖമടുപ്പിച്ചതും പെണ്ണ് കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ചു.

കുറച്ചു നേരം ആ കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയത്ത് അവർ അങ്ങനെ നിന്നു. അനന്തന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒളിപ്പിച്ച മുഖമുയർത്തി അവൾ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി. അനന്തൻ അവളെ കോരിയെടുത്ത് നെഞ്ചോടടക്കിപിടിച്ചു....

 ഇനിയും ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തു പോകും പെണ്ണേ.... അനന്തൻ അവളുടെ കാതോരം പറഞ്ഞതും ഭദ്രയുടെ കവിളുകൾ ചുവന്നുതുടത്തു.......

 മഴ ഒരു പേമാരി പോലെ അവരിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങി... ഭദ്ര ഓടാൻ പോയതും അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ഒന്നുകൂടി തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി..... ഇരുവരും ഒരുപോലെ നനഞ്ഞു....

 കഴിയുന്നില്ല പെണ്ണേ എനിക്ക്... നീയില്ലാത്ത ഒരു നിമിഷവും എനിക്കിനി കഴിയില്ല.... ഈ അഞ്ചുവർഷം അഞ്ച് യുഗം പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.... എത്രയും വേഗം എനിക്ക് നിന്നെ സ്വന്തമാക്കണം ....

 ഇനി അതിന് അധികം നാൾ ഇല്ല അനന്തേട്ടാ.... എനിക്കും ജീവിക്കണം അനന്തേട്ടന്റെ പെണ്ണായി.... ഒരു മാസം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ എനിക്ക് 18 തികയും.... പിന്നെ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ തറവാട്ടിൽ നിൽക്കില്ല....

 നിൽക്കാൻ ഞാനും സമ്മതിക്കില്ല... ഈ കഴുത്തിൽ ഒരു താലി.... സീമന്തരേഖയിൽ എന്റെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് സിന്ദൂരം...

 അനന്തൻ അത്രയും പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു... ആ മഴയത്തും ചുവന്ന തുടുത്ത അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴം അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.....

 കാവിൽ വിളക്ക് വെക്കാൻ പോയ ഭദ്രയെ കാണാതായപ്പോൾ അന്വേഷിച്ചു വന്നതായിരുന്നു ഭാമ......

 പ്രണയ സർപ്പങ്ങളെ പോലെ പരസ്പരം ഒന്നായി നിൽക്കുന്ന അനന്തനെയും ഭദ്രയും കണ്ട് ഭാമ പല്ല് കടിച്ചു... അവളിൽ ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി......

 ഭദ്രേച്ചി.... ഭാമ ഉറക്ക വിളിച്ചതും ഇരുവരും പരസ്പരം അകന്നു നിന്നു.......

 പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്ത പോലെ ഭാമ മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു....

 എത്ര നേരമായി ചേച്ചി പോയിട്ട് അമ്മ അവിടെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്....... എന്താ ഇത് ആകെ നനഞ്ഞല്ലോ വാ പോകാം....

 ഭാമ ഭദ്രയെ കൂട്ടി പോകുന്നത് അനന്തൻ കാവിൽ നിന്നും നോക്കി കണ്ടു...


 ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കടന്നു പോയി.... ഉത്സവം ഇതിനോടകം കഴിഞ്ഞു....അനന്തന്റെ ആവശ്യപ്രകാരം
രണ്ടുദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ ഭദ്രയും ഭാമയും കൂടി വീടും തൊടിയും വൃത്തിയാക്കിയിട്ടു.....


 മുറ്റത്ത് വന്ന് നിന്ന ആഡംബര കാറിൽ നിന്നും രുദ്രദേവ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി...... സിൽക്ക് മോഡൽ ബ്ലാക്ക് ഷർട്ടും.. ബ്ലാക്ക് കളർ പാന്റും ആണ് അവന്റെ വേഷം... ഷർട്ട് ഇൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.... ഇടതു കൈയിൽ വിക്ടോറിനോസിന്റെ ഒരു വാച്ച്... വലത് കയ്യിൽ തിളക്കം നിറഞ്ഞ ഒരു ഇടി വളയും....

 അനന്തൻ ഓടിപ്പോയി രുദ്രദേവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.... ഗായത്രി അവന് വേണ്ടതെല്ലാം ഒരുക്കി.... കുറച്ചുകഴിഞ്ഞതും രുദ്രദേവനെയും കൊണ്ട് അനന്തൻ തെക്കേലെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി....

 നിനക്ക് ഇവിടം ഇഷ്ടമാകുന്നുണ്ടോ...?... അനന്തൻ ചോദിച്ചതും രുദ്രൻ തന്റെ മുഖത്തെ കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ് ഊരി മാറ്റി ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു....

 അതെന്താടാ അനന്താ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്... ഞാനും കേരളത്തിൽ ജനിച്ച് വളർന്നത് തന്നെയല്ലേ...... ?ഇഷ്ടമായി... ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗിയുണ്ട്....

 തലയെടുത്തു നിൽക്കുന്ന വലിയ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് നിന്ന് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു.......

 ഇതൊരു ചെറിയ നാട്ടിൻപുറം അല്ലേടാ.. ഇവിടുത്തെ നാടും നാട്ടുകാരും നിഷ്കളങ്കരാ...


 അനന്തൻ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് അപ്പോഴേക്കും ഭദ്ര കൂടി അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നിരുന്നു... രുദ്രനെ നോക്കി അവൾ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു...ഭദ്രേ കണ്ടതും രുദ്രന്റെ കണ്ണുകൾ ഒരുവേള അവളിലേക്ക് നീങ്ങി....

 മഞ്ഞയും കറുപ്പും നിറം ഇടകലർന്ന ദാവണിയാണ് അവളുടെ വേഷം... കയ്യിൽ നിറയെ കറുത്ത കുപ്പിവള.... ദാവണിക്കിടയിലൂടെ പ്രത്യക്ഷമായ അണിവയറും പൂക്കൾ ചുഴിയും അവന്റെ നോട്ടം അവളിൽ തന്നെ പിടിച്ചു നിർത്തി...

 വശ്യതയോടെ അവനവളെ നോക്കി മറ്റാർക്കും കാണാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ ചുണ്ട് കടിച്ചു... ആരെയും ആകർഷിക്കുന്ന അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ ഒരു നിമിഷം രുദ്രൻ മതി മറന്നു....

 അപ്പോ വരവ് വെറുതെ ആയില്ല... എനിക്കുള്ളത് ഇവിടെത്തന്നെയുണ്ട്.... ഭദ്രയെ ഒഴിഞ്ഞു നോക്കുന്നതിനിടയിൽ രുദ്രൻ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ നടത്തി....

 വരാനിരിക്കുന്ന ചതിക്കുഴി മനസ്സിലാവാതെ അനന്തൻ ഭദ്രയെ ചേർത്തുപിടിച്ചു....

തുടരും....