"അപ്പോൾ മറ്റന്നാൾ നീ അവിടെ ഉണ്ടാകണം.. നിന്നോടുളള വാശി ഒന്നുമല്ല... നിനക്ക് എന്നോട് ഒരു തരി സ്നേഹവുമില്ലെന്ന് എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ ബോധിപ്പിക്കാനായി മാത്രം നീ വരണം.....!!!" ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പാഴായി പോയ മുഖവുമായി അലക്സ് ഡോർ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതും തളർന്ന മനസ്സുമായി ദൂരേയ്ക്ക് മായുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു... എന്തുക്കൊണ്ടോ എന്റെ കൃഷ്ണമണികൾ വരണ്ടു തന്നെ കിടന്നു... പക്ഷേ, നെഞ്ചിൽ എന്തോ വല്ലാത്തൊരു ഭാരം... തന്റെ മാത്രമായിരുന്നവൻ.. നാളെ കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ മറ്റൊരുവൾക്ക് സ്വന്തം... വായിച്ചു കൂട്ടിയ അനേകം പ്രണയകഥകളിലെ, അതും ദുഃഖം മാത്രം സമ്മാനിച്ചു