നിഴലുകൾ മായ്ക്കത്ത... ഓർമതൻ പൂവിതൽ.. മധുരമായി പെയ്തിടും വഴിയിലായി... മനസ്സിൻ്റെ പടിവാതിൽ... ആരോരും അറിയതെ... കവിതയായി മാറുമെൻ കിളിവാതിലിൽ... ഒരുനേർത

തുലാവർഷം ആരംഭിച്ചു.ചിന്നിച്ചിതറിയ കാർമേഘക്കീറുകൾ ഓടിക്കൂടുന്നു.ആകെ ഇരുളടഞ്ഞു.വീണ്ടുമൊരു മഴയ്ക്കായി ഒരുക്കു കൂട്ടുകയാണ്.എന്നും ഉച്ചതിരിഞ്ഞ് മഴയാണ്.

അർത്ഥമില്ലാത്ത വാക്കിന്റെ സരണിയിൽ, എവിടെ തിരിഞ്ഞീടുമെൻ പ്രാണബിന്ദു? നേരിന്റെ കൈ പിടിച്ചങ്ങൊറ്റയ്ക്കു നീങ്ങുവാൻ,

അവനും എന്നും എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് കൂടെ അടിത്തിരുത്തി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി " നിനക്ക് എന്നും 10 രൂപ നോട്ട് വച്ചിരുന്നില്ലേ ... അത് ഞാൻ അല്ല.... " പറഞ്ഞു തുടങ്

പ്രണയം ഹൃദയമേഘങ്ങൾ പെയ്തൊഴിയുന്ന പോൽ, നിൻ ഓർമ്മ തൻ ചാരെ..