പാർക്കിലിരുന്നത് ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ മാത്രമാണെങ്കിലും വീട്ടിലെത്തിയതിനു ശേഷം ഓർമ്മകളിൽ ആ നിമിഷങ്ങൾ അവസാനിക്കാത്ത യുഗങ്ങൾ പോലെ നീണ്ടു നിന്നു. മനസ്സിൽ നിന്നും ആ ചിരി മായുന്ന

അന്ന് മുതൽ ചിന്നുപ്പെണ്ണ് ഒരു ഒളിച്ചു കളിയിലായിരുന്നു... എന്തോ അവന് മുൻപിൽ പോകാനൊരു ഭയമോ പരിഭ്രമമോ നാണമോ ഒക്കെ... സ്വയം മറന്നവനെ നോക്കി നിന്നു പോയതിലുള്ള ചമ്മലോ.. അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ...അത?

ഞാൻ വേഗം ഓടി ചെന്ന് കാറിൽ നീന്നും ചവറ്റു കുട്ടക്ക് നേരെ വലിച്ചെറിഞ്ഞ ആ പൊതിക്കെട്ട് വേഗം എന്റെ കൈക്കുള്ളിലാക്കി... എനിക്കൊപ്പം കുറെ പേര് ആ പൊതിയിൽ കണ്ണ് വെച്ചിരുന്നു... പക്ഷെ ഭാഗ്യം ഇന്ന??

നഷ്ട്ടപെട്ട് പോയ പ്രണയത്തിന്റെ കുടിച്ചേരൽ...

(പണ്ടെങ്ങോ കണ്ടുമറന്ന ഒരു സിനിമയുടെ അഡാപ്റ്റേഷൻ ഇതിലുണ്ട്……….മനസ്സിലായവർ ക്ഷമിക്കുക………..അല്ലാത്തവർ ആസ്വദിക്കുക………….സീനുകൾ അത്രയ്ക്കും അനുയോജ്യമായ വേറെ സീക്വൻസ് കണ്ടെത്താതോണ്ടത്