🟥 രവി നീലഗിരിയുടെ നോവൽ©️അധ്യായം പതിമൂന്ന് തീരെ വിജനമായ ഇങ്ങനെയൊരു സ്ഥലം കണ്ടു പിടിച്ചത് അവൻ തന്നെയാണ്. ഒറ്റവരി പാതക്ക് അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തുമായി ചെറിയ കുന്നിൻ പ്രദേശമാണ്. അതിന് താഴെ പാതക്ക് സമാന്തരമായി തീരെ ചെറിയ പാഴ്ച്ചെടികളും നീളമേറിയ പൊന്തക്കാടുകളും വളർന്ന് നില്പുണ്ട്. ആർക്കും ദൂരെ നിന്ന് പെട്ടെണ് കാണാൻ പറ്റാത്ത പാകത്തിലുള്ള ഒരു മറ അത് തീർക്കുന്നുമുണ്ട്. എങ്ങും നല്ല കൂരിരുട്ട് തന്നെയാണ്. പരസ്പരം തൊട്ടടുത്ത് നിന്നാൽ പോലും കാണാൻ പറ്റാത്തത്ര ഇരുട്ട്. രണ്ടുപേർക്കും ഈ ഇരുട്ട് ഇപ്പോൾ ഒരനുഗ്രഹമാണ്. പരസ്പരം മുഖം കാണാതെ നടക്കാ