കലാവന്തലു 1🔹🔹🔹🔹🔹ഇരുട്ട് മാത്രം തിങ്ങി നിന്നിരുന്ന ആ മുറിക്കകത്തു നിന്ന് അവളുടെ ഞെരങ്ങലുകൾ ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. വെറും നിലത്തു കിടന്നു കൊണ്ട് അവൾ ഇരുട്ടിലേക്ക് കണ്ണ് തുറന്നു പിടിച്ചു.ആ മുറിക്ക് പുറത്തു നിന്ന് പല ശബ്ദങ്ങളും കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, വാതിലിനു വിടവിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് മനസിലായി പകൽ നേരം ആണെന്ന്. രാത്രിയോ പകലോ മനസിലാകാതെ ഒരേ കിടപ്പായിരുന്നു അവൾ, താൻ ഈ റൂമിൽ അടയ്ക്കപ്പെട്ടിട്ട് രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കുടിക്കാൻ ഒരു തുള്ളി വെള്ളം പോലും കിട്ടാത്തത് കൊണ്ട് ഉമ്മിനീരിറക്കി അവൾ തൊണ്ട നനച്ചു. മെല്
