ചിലപ്പോഴൊക്കെ വാക്കുകൾക്ക് ക്ഷാമം നേരിടാറുണ്ട്...അത്രമേൽ നീയെന്നിൽ വേരുറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാവാം...വരികളൊക്കെയും പൂർണമാകുന്നതും നീ ഇങ്ങനെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ്...ഇടയ്ക്കെല്ലാം പൊതിയുന്ന ശൂന്യതയെ മാറ്റിയെ മതിയാകൂ എന്ന് കരുതിയതേ ഉള്ളൂ...മറ്റാർക്കും വായിക്കാൻ കഴിയാത്ത ചില വരികൾ...എന്റെ വരികളിലെ അർഥങ്ങൾ പൂർത്തിയാക്കണമെങ്കിൽ നമ്മളായി മാറേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...അടർന്നു വീഴുന്ന ഓരോ വാക്കിനും നിന്റെ തെറ്റുന്ന സ്പന്ദനത്തെ നേരെയാക്കാൻ കഴിയും ,നിന്നിലെ മാറുന്ന ശ്വാസഗതിപോലും എന്നെ ആശ്രയിച്ചാണ്...മുറുകുന്ന ഹൃദയതാളങ്ങളും, പിടയ്ക്കുന്ന മി