part 1


 പുലർക്കാല മഞ്ഞുകണങ്ങൾ തിങ്ങിനിൽക്കുന്ന പുല്ല്മേട്ടിലൂടെ സ്വർണ്ണപാദസരങ്ങളണിഞ്ഞ കുഞ്ഞിളം കാലുകൾ തപ്പി തപ്പി നടക്കുന്നു.ചിലപ്പോൾ വീഴുന്നുമുണ്ട്.പക്ഷേ പിന്നേയും എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.പെട്ടെന്ന് ആ കുഞ്ഞിൻെറ ശ്രദ്ധ ദുരെ നിൽക്കുന്ന ഒരു കൈയ്യടി ശബ്ദത്തിലേക്കാവുന്നു.മഞ്ഞാൽ മൂടപ്പെട്ട ആ സ്ഥലത്ത് ഒരു നിഴൽ രൂപം. ഒരു സ്ത്രീയാണ്.മുഖം വ്യക്തമല്ല.പക്ഷേ കൈയ്യടിക്കിടയിലൂടെ ആ ശബ്ദം കുഞ്ഞിൻറെ കാതുകളിലേക്ക് എത്തുന്നു. "അമ്മേടെ നന്ദൂസെ..... ഇങ്ങ് വായോ...... വേഗം നടന്ന് വായോ........" ആ കുഞ്ഞിളംകാലുകൾ ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉറവിടത്തിലേക്ക് നടന്നടുക്കുകയാണ്...... പക്ഷേ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലും തോറും ആ നിഴൽ മഞ്ഞിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുകയാണ്... പയ്യെ ആ നിഴൽ പൂർണമായി ഇല്ലാതായി......


 മഞ്ഞുകണങ്ങൾ മാഞ്ഞു. ഉദിച്ചുയർന്നു ആയ സൂര്യന്റെ കിരണങ്ങൾ കാർമേഘങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടപ്പെട്ടു... ഇപ്പോൾ ചുറ്റും ഇരുട്ടു മാത്രം.... ആ കുഞ്ഞു മുഖത്ത് ഭയം നിറഞ്ഞു..... ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു രൂപം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു.... അത് അവൾക്ക് വളരെ പരിചിതമായ മുഖമായിരുന്നു ...... ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് ആശ്രയം എന്നോണം അവള് രൂപത്തിലേക്ക് നടന്നു.... പക്ഷേ അവൾ അടുത്തെത്തുന്നതിനു മുമ്പായി ആ രൂപം ഉറക്കെ പറഞ്ഞു......


 നിൽക്ക്...... അടുത്ത് വരരുത്..... നീ കൊലയാളിയാണ്.... നീ നിന്റെ അമ്മയെ കൊന്നു...... നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നീ കൊല്ലും.... ദൂരെ പോകു നശിച്ച ജന്മം ആണ് നീ....

 "അമ്മയെ കൊല്ലി".......
 ആ കുഞ്ഞിന്റെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായി...... അവളുടെ കുഞ്ഞുമനസ്സ് അയാൾ പറഞ്ഞ അവസാന വാചകം മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു....."അമ്മയെ കൊല്ലി"......

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤


No...............

ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ആനന്ദിത ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു........ വിയർപ്പുകണങ്ങൾ നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും രൂപപ്പെട്ടു....

അതെ...... ഇന്നും ഞാൻ ആ സ്വപ്നത്താൽ വേട്ടയാടപ്പെടുന്നു..... എന്റെ ജന്മം നശിച്ചത് എന്ന് വിധിയെഴുതിയ ലോകത്ത് മറ്റൊരു പുലരി കൂടി....... എന്നും ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ്..... സ്നേഹം എന്നത് വെറുമൊരു അലങ്കാര വാക്കാണ്.. അങ്ങനെയൊന്നില്ല......എനിക്ക് ഞാൻ മാത്രമേയുള്ളൂ....... ഞാൻ മാത്രം.....


 ഇതാണ് നമ്മുടെ നായിക  ആനന്ദിത വർമ്മ...വർമ്മ ഇൻഡസ്ട്രിസിന്റെ (VI) എം. ഡി.... അപ്രതീക്ഷിതമായി അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ കടന്നു വരുന്ന ചില സന്ദർഭങ്ങൾ ആണ് ഈ കഥ.....


ഇത് എന്റെ ആദ്യത്തെ കഥയാണ് ഇഷ്ടം ആയാൽ  കമന്റ്സ്  തീർച്ചയായും  പറയണം😊....