കഴിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങളെ ഉള്ളിൽ ഇട്ടു ശപിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ബൈക്കിൽ കയറി.... ഒരു നിമിഷം പോലും അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല..... ബൈക്ക് സ്പീഡിൽ പായിക്കുമ്പോൾ പുറകിൽ നിന്നും പ്രവീൺ വിളിക്കുന്നത്‌ അവൻ കേട്ടിരുന്നു എങ്കിലും ഉള്ളിലെ കൂടി കേറിയ കുറ്റബോധം കാരണം അവന് ആരെയും face ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.....




വീട്ടിൽ എത്തി ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ റൂമിൽ പോയി ബെഡിൽ കിടന്നു.... വീണ്ടും വീണ്ടും കണ്ണിൽ ആ രംഗം തെളിഞ്ഞു
ആ വേദന നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ..... തന്നെ വെറുപ്പോടെ നോക്കുമ്പോൾ... അവന്റെ ഹൃദയം അലറി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു......


അവന് എന്ത് കൊണ്ടോ സമാധാനം ലഭിച്ചില്ല... കണ്ണുകൾ അടച്ചാലും തുറന്നാലും ആ ചുവന്ന് കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ.....

അവന്റെ മനസ്സിൽ എന്തോ ഭാരം കയറ്റി വച്ചിരിക്കുന്ന പോലെ അവൻ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു......




"ഏട്ടാ"... "ഏട്ടാ"... "വാതിൽ തുറക്ക്"... "ഏട്ടാ"....



കണ്ണുകളിൽ ഉറക്കം ബാധിച്ചു എങ്കിലും.... കണ്ണ് ഒന്ന് കൂട്ടി തിരുമ്മി എഴുന്നേറ്റ് പോയി വാതിൽ തുറന്നു.....


"എന്താ ഏട്ടാ ഇത്".... "ഊണ് ഒന്നും വേണ്ടേ".... "അമ്മ അന്വേഷിച്ചു"...... "വാ"...


അവൾ അവനെയും കൊണ്ട് താഴേക്ക്‌ നടന്നു.....അവളുടെ കൂടെ നടക്കുമ്പോൾ 
കേൾക്കാൻ പാകത്തിന് അകത്തളത്തിൽ 
നിന്നും അമ്മുവിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുണ്ട് ......


അവൻ താഴെ എത്തിയപ്പോൾ കണ്ടു ഭക്ഷണം വിളമ്പാനുള്ള കറികൾ എടുത്ത് വക്കാൻ അമ്മയെ സഹായിക്കുകയാണ് അവൾ.... അമ്മ റൂമിൽ ഫോണിൽ ആരോടോ സംസാരിക്കുകയാണ്.....



"അപ്പച്ചി ചക്കപുഴുക്ക് എവിടെയാ വച്ചെ കാണുന്നില്ലല്ലോ".....


"അത് അടുക്കളയിൽ ടേബിളിൽ ഉണ്ട്‌" .....



അവർ അകത്തുനിന്നും വിളിച്ചുപറഞ്ഞു....



അവൾ അത് എടുക്കാൻ അടുക്കളയിലോട്ട് പോയി...തന്നെ അവൾ കണ്ടിട്ടില്ല എന്ന് അവന് മനസിലായി



"പാറു".....

അകത്തു നിന്നും അമ്മ പാറുവിനെ വിളിച്ചതും പാറു ഉള്ളിലോട്ട് പോയി.....




അവൻ ഒന്നും നോക്കാതെ അടുക്കളയിലോട്ട് നടന്നു.....



പത്രത്തിൽ ചക്കപ്പുഴുക്ക് കോരി ഇടുന്ന തിരക്കിൽ ആണ് അമ്മു...... തന്റെ പുറകിൽ ആരുടെയോ കാൽപെരുമാറ്റം
അറിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ അമ്മു തന്റെ പുറകിൽ താളം ചവിട്ടി നെറ്റി ചൊറിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രണവിനെ കണ്ട് ഒരു നിമിഷം അവൾക്ക് ചിരി പൊട്ടി എങ്കിലും അല്പം ഗൗരവം നടിച്ച് പാത്രവുമായി അവനെ മറികടന്നു പോവാൻ നിന്നതും അവന്റെ പിടി അവളുടെ കയ്യിൽ വീണിരുന്നു.....



"സോറി ".....




അത് മാത്രമായിരുന്നു അവൻ പറഞ്ഞത്.... അവൾ യാതൊരു ഭാവ വ്യത്യാസവും കൂടാതെ അവനെ നോക്കി പിന്നെ അവന്റെ കൈ ബലമായി പിടിച്ചു മാറ്റി അകത്തേക്ക് നടന്നു... അവൻ ഒരു നിസംഗതയോടെ അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്നു.....




കയ്യിലെ പാത്രം ടേബിളിൽ വച്ചപ്പോഴേക്കും അപ്പച്ചിയും അച്ഛനും(പ്രണവിന്റെ അച്ഛൻ) വന്നിരുന്നു......അവരെ കണ്ടതും പ്രണവ് കസേരയിൽ കയറി ഇരുന്നു.....



"അപ്പച്ചി"....."ഞാൻ ഇറങ്ങുവാണേ"..... "അവിടെ മുത്തശ്ശി തനിച്ചാണ് ".....




"അതെന്ത് പോക്കാ അമ്മുവേ"......
"മുത്തശ്ശിയെ കണ്ണൻ(പ്രണവ്)പോയി കൊണ്ട് വരും".....
(അതെ മിക്യ അമ്മമാരും ആണ്മക്കളെ വിളിക്കുന്നത് കണ്ണൻ എന്നല്ലേ അതാണ്)

"നിങ്ങളോട് എത്ര വട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവിടെ ഒറ്റക്ക് താമസിക്കാതെ ഇവിടെ വന്ന് താമസിക്കാൻ നിങ്ങളും എന്റെ മക്കൾ തന്നെ അല്ലെ"....



അപ്പച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയിച്ചു എങ്കിലും അതൊക്കെ ഒരു പുഞ്ചിരിയാൽ ഏറ്റുവാങ്ങി അവൾ അപ്പച്ചിയുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് മുത്തി




"അതൊന്നും വേണ്ട എന്റെ അപ്പച്ചികുട്ടി"....
"അവിടെ ഞങ്ങൾ മാത്രം അല്ല" ....." വേറെ മൂന്ന് ആത്മാക്കൾ ഇണ്ട്"...."മുത്തശ്ശനും ,അച്ഛയും , അമ്മയും എല്ലാം ഇണ്ട്"..."ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ അവർക്കും കാണില്ലേ സങ്കടം”.. "പിന്നെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഇവിടേക്ക് വലിഞ്ഞുകേറി വരുന്നതിന്റെ സുഖം ഒന്ന് വേറെയാ".... "ഞാൻ ഇറങ്ങാട്ടോ"...."പിന്നെ വരാവേ".....അത്രയും പറഞ്ഞ് എല്ലാവരെയും നോക്കി ചിരിച്ച് അവൾ ഇറങ്ങി.... അവൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു അത്രയും നേരം തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന പ്രണവിനെ..... അവൾ മനഃപൂർവം അവനെ ഒന്ന് നോക്കുകയോ പതിവ് കുസൃതിയിൽ നിൽകുകയോ ചെയ്തില്ല.....അത് അവനിൽ വിഷമം നിറച്ചു..... അവൻ കഴിപ്പ് നിർത്തി എഴുന്നേറ്റതും പാറു അവനെ ആക്കി ചുമച്ചു....

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂




മുകിലേ" "മുകിലേ".... "പുലരി അഴകോ" "ഇളനിലാ മുകിലേ"..."മഴയെ" "മഴഴെ" "നനയും അഴകെ"... "ഇവളിലാരുയിരേ "...
"നിന്നെ കാണുന്നീ നേരം ചായങ്ങളോ...തുള്ളി തൂമഞ്ഞായ് ഉള്ളിൽ പെയ്യുന്നുണ്ടെ"...."മെല്ലെ ചായുന്നീ വാനിൽ വർണ്ണങ്ങളോ ഉയിരിൻ.... ചിറകിൽ...ഉയരെ.......... 

"അല്ലിചെലോലും മുല്ലേ" "ആരാരോ നീയെ"
"പൊൻതിങ്കൾ ആയകലെ "....നീയെൻ അഞ്ചും ചിരാതിൽ കൊഞ്ചും നിളെ കണ്ടു നിന്നെ ഞാൻ"....*



പാട്ടും പാടി ധാവാണി തല കറക്കി വരുന്ന അമ്മുവിനെയും കാത്ത് മുത്തശ്ശി ഉമ്മറത്ത് ഇരിക്കുകയാണ്...



"എന്റെ അമ്മുവേ".... "നീ എപ്പോ പോയതാ"... "വെല്ലോം കഴിച്ചോ നീയ്".....



അവൾ പതിവ് പാട്ടോടെ ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി....



"ഞാൻ കഴിച്ചൂലോ"....
"നല്ല പുട്ടും പപ്പടവും"....



അവൾ വല്യ കാര്യം കണക്കെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് പറഞ്ഞതും അവർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ മുടിയിൽ തലോടി......



"ഇന്ന് എന്ത് പറ്റി പതിവ് പരിക്കുകൾ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ ".....



അത് വരെ ചിരി വാത്സല്യം ആണെന്ന് കരുതിയ അമ്മുവിന് അപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്.....ഇത് മറ്റേതാ.... ആക്കി ചിരി....അവൾ മുഖം ഒന്ന് കോട്ടിക്കൊണ്ട് അവരുടെ അടുത്ത് നിന്നും മുടി എടുത്ത് എഴുനേറ്റു.......



"ഇല്ലാ"...."ഇനി അങ്ങോട്ട് ഇണ്ടാവുകയും ഇല്ലാ"....




 അവൾ വീറോടെ പറഞ്ഞു... അവർ ചിരി കടിച്ച് പിടിച്ചു ഇരിക്കുകയാണ്....




"എന്ത് പറ്റി എന്റെ കൊച്ചുമക്കൾക്ക്‌"... "ബുദ്ധി വന്നോ".....



അവർ ചോദിച്ചതും അവൾ ഒന്ന് ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് അവരെ നോക്കി...




"ദെ മുത്തശ്ശി ".... ഞാൻ അയാളോട് പിണങ്ങിയതാ....




"പിണങ്ങാൻ നിങ്ങൾ എന്നാ ഇണങ്ങിയത്"....



അവർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു....



അയ്യാ... കിക്കികിക്കിക്കി.....എന്ന് അങ്ങ് ചിരിച്ചോ.... ചിരി കണ്ടാൽ തോന്നും അസ്ഥാന കോമഡി അടിച്ചിട്ടുള്ള നിൽപ്പാണെന്ന് ഇതിലും നന്നായി ടിന്റു മോൻ പറയും..... മാറങ്ങോട്ട്.....



അവരെ മെല്ലെ മാറ്റി നിർത്തി അവൾ ഉള്ളിലോട്ട് പോയി എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ട്.....



"എല്ലാർക്കും അമ്മു കോമഡി ആണ് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ ഞാൻ ഭയങ്കര സീരിയസ് ആണെന്ന്😏".......





"കാണിച്ച് തരാം എല്ലാത്തിനും"......
"ഇനി ഇപ്പൊ മുടി ഇങ്ങനെ കെട്ടിയത് കൊണ്ടാവോ"....




ഇരു സൈഡിലും ആയി മെടഞ്ഞ് ഇട്ടിരിക്കുന്ന മുടി പൊക്കി കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് പറയുകയാണ് അമ്മു.....
അവൾ അത് അഴിച്ചിട്ടു.....



"ഇപ്പോൾ കൊറച്ച് പക്വത ഒക്കെ തോന്നുന്നുണ്ട് "....."എന്നാലും എന്തോ".....




അവൾ എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്ത്കൊണ്ടിരുന്നു...... അലസമായി കിടക്കുന്ന തന്റെ മുടി കാണുംതോറും അവളുടെ ചിന്തയിലേക്ക് ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കല്പടവിൽ ഇരിക്കുന്ന പൊടിമീശക്കാരനെയാണ് അവളുടെ പറി പറക്കുന്ന മുടി ഇഴകളിൽ വിരൽ കോർത്തു പിടിച്ച അവന്റെ മുഖം മസ്സിലേക്ക് വരും തോറും അമ്മുവിന്റെ മനസ്സിൽ ദേഷ്യത്തിൽ ഉപരി സങ്കടം തികട്ടി വന്നു.....





അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ മുടി മുകളിലേക്ക് ചുറ്റി വച്ചു.....



"അങ്ങനെ ഇപ്പൊ ഈ അമ്മുവിന് പക്വത വേണ്ട 😏😏😤"......



കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി സ്വയം ചുണ്ട് കോട്ടി ജനാലക്ക് അടുത്തിരിക്കുന്ന മേശക്ക് അടുത്തേക്ക് പോയി കസേര വലിച്ചിട്ട് അവൾ അവിടെ ഇരുന്നു ....
മേശമേൽ വലിച്ചിട്ട പേപ്പറിൽ നിന്നും അവൾ ഒന്ന് എടുത്തു.....



              *നിൻ നിഴലായ്*....🍂



വലിയ അക്ഷരത്തിൽ മനോഹരമായി എഴുതിയ ആ വരിയിലൂടെ കണ്ണുകൾക്കൊപ്പം അവളുടെ കയ്യും സഞ്ചരിച്ചു.....



അതിന് താഴെ അവൾ വെറുതെ കുത്തി കുറിച്ചു.....



*മൗന പ്രണയത്തിൻ രക്തസാക്ഷി*......

(ആരുടെ വരിയാണോ എന്തോ)




 ആ വരികൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിയിച്ചു..... അവളുടെ ഓർമകൾ ഒരുപാട് കാലം മുൻപോട്ട് സഞ്ചരിച്ചു.... ഒരുപാട് സന്തോഷം നൽകുന്ന
അതിനുപരി സങ്കടം നിറക്കുന്ന ഓർമകൾ..
എന്നാൽ ഇന്ന് അവൾ അതിൽ പൊരുത്തപെട്ടിരിക്കുന്നു.....മൗന പ്രണയത്തിൻ രക്തസാക്ഷിയായി സ്വയം കണ്ട് കൊണ്ട്.....


*തുടരും *......


🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂


Length കൊറവായിരിക്കും....

പിന്നെ ഞാൻ ഇനി ഒരു ദിവസം ഇടവിട്ട് പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്താൽ മതിയോ...

മടി അല്ല...

Class ഒക്കെ ഇണ്ട് അമ്മ ചീത്ത പറയും

ഇന്നത്തെ part bore ആയിരിക്കും എനിക്കി ഒന്നും വരുന്നില്ല 😪😪എന്താ ചെയ്യാ....  നാളെ വേണ്ടല്ലോ അല്ലെ...പറ്റൂല അതാണ്.... Comment ചെയ്യുട്ടോ നിങ്ങളുടെ comment കണ്ടിട്ടാണ് ഇന്ന് എഴുതിയത് സമയം ഇല്ലാ പിന്നെ ഇപ്പൊ എന്റെ കൈ പൊട്ടി ഇരിക്കുവാ..... അപ്പൊ comment വേണേൽ ലൈക്‌ ചെയ്തോ....... 🍂🍂🍂🍂🍂🍂bye.....