ഞാൻ അനുവാണ്...
എന്റെ അച്ഛൻ രവിയും അമ്മ നിർമലയും ഞാൻ ഓർമ്മവെച്ചപ്പോൾ മുതൽ അമ്മ മലയാളം സംസാരിക്കാറുണ്ട്. അമ്മ ജനിച്ചതും വളർന്നതും എല്ലാം കേരളവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടായിരുന്നു. അച്ഛൻ കുട്ടികാലം മുതൽ മെക്സിക്കയിൽ ജീവിച്ച് ഒടുവിൽ അമ്മയെ വിവാഹം ചെയ്തത്തോടെ ബിസിനസുമായി തമിഴ് നാട്ടിൽ സെറ്റിൽഡായി. ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും ചേർന്നതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ വീട്. ഒരു പക്ഷേ ഞാനായിരിക്കാം ഏറ്റവും ഭാഗ്യവതിയായ മകൾ. എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് അത്ര ബന്ധുക്കൾ ഒന്നുമില്ല. അച്ഛനും ഒന്ന് രണ്ട് അകന്ന സഹോദരങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നല്ലാതെ അവരെയൊന്നും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. പ്ലസ്ടു കഴിഞ്ഞതോടെ അച്ഛൻ തന്നെ എന്നെ അച്ഛന്റെ ഒപ്പം സഹായത്തിനു കൊണ്ടുപോകും. ബസ്സിനസ് മീറ്റിംങ്ങും പ്രോഗ്രാം അറേഞ്ച് ചെയ്യുന്നതും എല്ലാം ഞാൻ കുട്ടികാലം മുതൽക്കേ അച്ഛനൊപ്പം പഠിച്ചതാണ്. അമ്മ ഒരു കോളേജ് അധ്യാപികയാണ്. അമ്മയ്ക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള ജോലിയായിരുന്നു അത്.
BBA എനിക്ക് അമ്മ പഠിപ്പിക്കുന്ന അതേ കോളേജിൽ അഡ്മിഷൻ എടുത്തു.
അതിനു മുൻപുവരെയുള്ള എന്റെ ജീവിതം മാറുന്നത് അവിടെവെച്ചായിരുന്നു. ഒരു ക്യാമ്പ്സ് എന്ജോയ്മെന്റ് ഒന്നും എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ക്ലാസ്സിൽ അമ്മയ്ക്ക് ഒപ്പം പോകുക തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് വരുക. അമ്മയും അച്ഛനും അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും സ്വപ്നം കാണാത്ത ഞാൻ ഒന്ന് മാത്രം ആഗ്രഹിച്ചു.
ഒരു ക്യാമ്പസ് മുഴുവൻ ഇഷ്ടപെടുന്ന അഭിരാമനെ
എന്റേതായ ഒരു കാരണം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നുതന്നെ പറയാം.
ഞാൻ നിർമല മാമിന്റെ മകൾ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതുമുതൽ എന്റെ ഇടവും വലവും ആയ രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കൾ പൂങ്കോടിയും അനഘയും അറിയാതെയാണെങ്കിലും എന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെയാകാൻ കാരണക്കാർ തന്നെയാണ്.
എന്റെ അമ്മയെ എല്ലാവർക്കും ബഹുമാനം ആയതിനാൽ ആകാം എന്നോട് ആരും മോശമായി പെരുമാറിയില്ല. എല്ലാവർക്കും ബഹുമാനം ആയിരുന്നു.
അന്നൊരു get together day ആയിരുന്നു. അന്നത്തെ principal ഇൻചാർജ് ഒഴിയുന്ന ദിവസം ക്യാമ്പ്സ് നൽകുന്ന യാത്രയയപ്പ്.
ഞാൻ ഭാരതനാട്യം ചെയ്യണം എന്ന അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ ഓർത്ത് ഇഷ്ടം ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടും ഞാൻ നൃത്തം ചെയ്തു. ഒരുപക്ഷേ അന്നായിരിക്കാം ഞാൻ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ ഇടം നേടിയത്.
ഒടുവിൽ അന്ന് ഞാൻ ഡ്രസ്സ്‌ change ചെയ്യുന്ന മുറിയിൽ തനിച്ചായി. പൂങ്കോടി മുറിക്ക് പുറത്ത് നിൽക്കുന്നു എന്നതായിരുന്നു എന്റെ വിശ്വസം. നിന്നിരുന്ന മുറിയുടെ ജനൽ ചില്ലുകൾ തകർന്നുവീണു ഭയങ്കരമായ ശബ്ദതത്തിൽ. ഞാൻ നിന്നിരുന്ന മുറിയുടെ താഴെയായിരുന്നു ഒരു കാന്റീൻ ഗ്യാസ് ലീക്ക് ആയി പെട്ടെന്ന് തീ ആളിപടർന്നു.
ഒരുപക്ഷേ താഴെയുള്ളവരുടെ ബഹളം കേട്ടാകാം പൂങ്കോടിയും എന്നെ മറന്ന് താഴേക്ക് ഓടിയത്. ഞാൻ മാത്രം അവിടെ തനിച്ചായി. ആളിപ്പടർന്ന തീയിൽ എന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ പലതും കത്തി. ഞാൻ ഭയന്ന് മുറിയുടെ മൂലയിലേക്ക് ഒതുങ്ങിപ്പോയി.
അബിയായിരുന്നു വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് വന്നത്. ഒരു കറുത്ത ഷർട്ട്‌ മുഖം മറച്ച് എനിക്ക് ഊരി തന്നു.
എന്നെയും കൈയ്ക്ക് പിടിച്ച് വേഗം താഴേക്ക് ഇറങ്ങി.
ഇതായിരുന്നു അബി എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്ന ആദ്യ സംഭവം.
എന്നെ ആരാ രക്ഷിച്ചത് എന്ന് എല്ലാവരും ചോദിച്ചു
ആരാ... എന്നു ചോദിച്ചാൽ എനിക്ക് പോലും അന്ന് അബിയെ അറിയില്ലായിരുന്നു. പേര്, ബാച്ച്, ഒന്നും അറിയില്ല.
അതിന് മുൻപ് ഞാൻ കണ്ടതായി പോലും ഓർക്കുന്നില്ല. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ എങ്ങനെ കാണാൻ. എന്റെ ക്ലാസ്സ്‌റൂമും അമ്മയുടെ സ്റ്റാഫ് റൂമും അല്ലാതെ ആ ക്യാമ്പാസ് പോലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നതായിരുന്നു സത്യം.
എന്റെ ശരീരത്തിന് പൊള്ളൽ ഒന്നും ഏറ്റില്ലെങ്കിലും മനസിന് അന്ന് കാര്യമായി പൊള്ളൽ ഏറ്റിരുന്നു.
കാരണം അന്നെന്റെ മാറിടം അല്പമെങ്കിലും അയാൾ കണ്ടിരിക്കുമോ? എന്ന ചിന്ത... ഒരു പ്രണയം പോലും അതിനു മുൻപ് വരെയും ഇല്ലാതിരുന്ന എനിക്ക് അന്ന് അയാളോട് പ്രണയം തോന്നിയില്ല ഒരു അപമാനം ആയിരുന്നു. എന്റെ കറുത്ത ഇന്നറിനെ കുറിച്ചോ ശരീരത്തെ കുറിച്ചോ അബി ആരോടെങ്കിലും പറയുമോ? അയാൾ എങ്ങനെയുള്ള ആളായിരിക്കും എന്നെല്ലാം ഓർത്ത് ഞാൻ ഉറങ്ങിയില്ല.
രണ്ട് മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ വീണ്ടും കോളേജിൽ പോയി തുടങ്ങിയത്.
പൂങ്കോടിയാണ് അബിയെന്ന പേര് എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നത്.
പിന്നെ പിന്നെ പലരിൽ നിന്ന് ഞാൻ ആ പേര് കേട്ടു. എന്റെ അമ്മയിൽ നിന്നുപോലും.
എല്ലാവർക്കും നല്ലത് മാത്രമേ പറയാൻ ഉള്ളു.
യോഗ്യൻ... എല്ലാത്തരത്തിലും.
ഒരാൾ അറിയാതെ അയാളുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വാതിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ ആയിരിക്കും പ്രേണയത്തിലേക്ക് വീണുപോകുന്നത്.
എനിക്ക് പ്രേമിക്കാൻ ധൈര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
എങ്ങനെയാ അബിയോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കുക.
ഒടുവിൽ ഒരു ഭീരുവിനെപോലെ ആദ്യമായി ഒരു fb account എടുത്തു. ഒരു പേര് മാത്രം
അനുവെന്ന പേരുമാത്രം വെച്ച fb അക്കൗണ്ട്
അതിൽ ആദ്യത്തെ ഫ്രണ്ട് request ഇഷ്ടപെട്ടവൻ accept ചെയ്യാൻ രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം കാത്തിരുന്നു.
ഒരു പ്രൊഫൈൽ പിക് പോലും വെക്കുവാൻ ഞാൻ ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല. ആരേലും അറിഞ്ഞാൽ അമ്മയ്ക്ക് ആകും നാണക്കേട് എന്ന് കരുതി. കോളേജ്ൽ നിന്ന് വന്നാൽ ഉടനെ ലാപ്ടോപ് നോക്കിയിരിക്കും
Accepted എന്ന് നോട്ടിഫിക്കേഷൻ കാണിച്ചതുകൊണ്ട് മാത്രം ഞാൻ വീട്ടിൽ അന്ന് പായസം വെച്ചു. ആർക്കും കാരണങ്ങൾ അറിയാത്ത എന്റേത് മാത്രമായ സന്തോഷം.
ഒരു മഴയുള്ള ദിവസം ആയിരുന്നു എന്റെ ആദ്യമെസ്സേജ് അബിക്ക് ചെല്ലുന്നത്. എന്റെ id fake ആണെന്ന് കരുതിട്ട് ആകും ആദ്യം റിപ്ലൈ ചെയ്തില്ല.
ഒടുവിൽ റിപ്ലൈ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി..
എന്റെ പേര് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അറിയാത്ത ചാറ്റിങ്. അങ്ങനെ ഏതാണ്ട് ആറു മാസക്കാലം പരസ്പരം മറഞ്ഞിരുന്നു ചാറ്റിങ്. എന്നെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം അബി എന്നും പറയുമായിരുന്നു പക്ഷേ ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ല. എപ്പോഴും അബിയോട് ഞാൻ മലയാളത്തിൽ തന്നെ മെസ്സേജുകൾ അയച്ചിരുന്നു അതിനാൽ ഞാൻ മലയാളിയാണ് എന്ന് അബി തെറ്റിദ്ധരിച്ചു കാണും. ഞാൻ തിരുത്തനും പോയില്ല.
അബിയോട് വിശേഷങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ ഞാൻ ഒരിക്കൽ അബിയുടെ ക്യാമ്പസിലെ ഇഷ്ടങ്ങളെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചിരുന്നു.
ഇഷ്ടപ്പെട്ട ടീച്ചർ ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ
എന്റെ അമ്മയുടെ പേര് ആയിരുന്നു ഏറ്റവും ഇഷ്ടത്തോടെ പറഞ്ഞത്. അന്ന് എന്തോ എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം ആയിരുന്നു.
അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു ഞാൻ ടീച്ചറുടെ മകൾ ആണെന്ന്. അബിക്ക് ഭയങ്കര സന്തോഷം ആയിരുന്നു അത് കേട്ടപ്പോൾ. വിശ്വാസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല എന്ന് എനിക്ക് തിരിച്ച് റിപ്ലൈ ചെയ്തിരുന്നു.
ഏറ്റവും അവസാനം ഇനി മറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നതിൽ അർത്ഥം ഇല്ലെന്ന് എനിക്കും തോന്നി. ഞങ്ങൾ പ്രേണയത്തിൽ ആയിരുന്നു. പരസ്പരം സംസാരിക്കാതെ ഒരു ദിവസവും കടന്നുപോകില്ല എന്നു തോന്നി.
പരസ്പരം ആദ്യമായി കാണുന്ന ദിവസം ആയതു കൊണ്ട്
ഒരു green കളർ ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ടെങ്കിലും വരാമോ എന്ന് അബി ചോദിച്ചു. ഞാൻ അതു സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഒരു ലൈറ്റ് green ഫ്രോക്ക് ഇട്ട് അന്ന് ഞാൻ കോളേജിൽ പോയി.
പൂങ്കോടിയുടെ ഒപ്പം ക്ലാസ്സിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ആയിരുന്നു അനഘയെ ഞാൻ കണ്ടത്. അന്ന് അവളുടെ പിറന്നാൾ ആയിരുന്നു. അവളും ഒരു ഡാർക്ക്‌ green മസർക്കലിൽ ആയിരുന്നു. അവൾക്ക് ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങി കൊടുത്ത് ഞാൻ അന്ന് മുഴുവൻ പൂങ്കോടിക്ക് ഒപ്പം ക്യാമ്പാസ് ചുറ്റികറങ്ങി. എനിക്കന്ന് ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കാൻ ഭയം ആയിരുന്നു. അബി ഒരുപക്ഷേ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരും എന്നോർത്ത്.
അബി എന്നെ മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ നടന്നു. തിരികെ ക്ലാസ്സ്‌റൂമിലേക്ക് ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ ആയിരുന്നു ആ കാഴ്ച്ച..
അബി അനഘയെ ഭിത്തിയോട് ചേർത്തു നിർത്തി അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബിക്കുന്ന കാഴ്ച്ച. അവൾ വളരെ സന്തോഷവാതിയായി അവന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് നിന്നുകൊടുക്കുന്നു.
എന്നെയും പൂങ്കോടിയെയും പെട്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ചമ്മലോടെ അനഘ അബിയെ തള്ളിമാറ്റി. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ അബി അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയി.
അവൾ വളരെ സന്തോഷവാതിയായി എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു.
അബി എന്നെ പ്രെപോസ് ചെയ്തു....
എന്നെക്കുറിച്ച് എല്ലാം അബിക്ക് അറിയാം. എന്റെ അനുവെന്ന പേര് ഉൾപ്പടെ.
എല്ലാം കേട്ട് നിന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
പൂങ്കോടി അവളോട് ചോദിച്ചു അവൻ നിന്നെ കിസ്സ് ചെയ്‌തൊന്ന്... ലിപ് ലോക്ക് എന്ന് വളരെ നാണത്തോടെ അവൾ സമ്മതിച്ചു.
അമ്മ ക്ലാസ്സ്‌ റൂമിൽ വന്നതും ഞാൻ അമ്മയ്ക്ക് ഒപ്പം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.
എവിടെയോ എന്തോ mistake എനിക്ക് സംഭവിച്ചു എന്നു തോന്നി.
കാറിൽവെച്ച് അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ വന്നിരുന്നു നേരുത്തേ... അനഘ മാത്രമേ ഉണ്ടാരുന്നുള്ളു. നിന്നെ കണ്ടോന്ന് ചോദിക്കാൻ പോയതാ... അപ്പോൾ അബിയെ കണ്ടു.
അവനോട് ഒരു thanks പോലും പറയാൻ പറ്റിയില്ല.
ഇനി ആകട്ടെ ഒരുദിവസം അവനെ വിളിച്ച് ഒരു ലഞ്ച് കൊടുക്കാം.
നിന്നെ അന്ന് സേവ് ചെയ്തത് അവൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത് മുതൽ തുടങ്ങിയ ആഗ്രഹം ആണ്..
എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു അമ്മയുടെ മകൾ അനഘയാണെന്ന് അബി തെറ്റിധരിച്ചു. ഞാൻ ആണ് അനുവെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല ഇതുവരെയും.
എന്റെ പ്രേണയത്തിന് അന്നുവരെ മാത്രമേ ആയുസ് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു
എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ആയിരുന്നു ചാറ്റിങ് ചെയ്യാറുള്ളത് എന്ന് അബി ഒരിക്കൽ തിരിച്ചറിയും.
അനഘയെ അബി ചുംബിക്കുന്ന ചിത്രം എന്നിൽ വളരെ വിഷമം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. എങ്കിലും ഞാൻ എല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി.
അബിയും അനഘയും തമ്മിലുള്ള പ്രണയം കോളേജ് ക്യാമ്പാസ് മുഴുവൻ അറിഞ്ഞു തുടങ്ങി. എല്ലാവരും അവരെ പറ്റി ചർച്ചകൾ നടത്തി. ഞാൻ ഒന്നും അറിയാത്തവളെ പോലെ നടന്നു. എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചായിരുന്നു അനഘയെ അബി കാറിൽ കൂട്ടികൊണ്ട് പോകാറുള്ളത്.
ഞാൻ പിന്നീട് ഒരിക്കലും അബിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചില്ല അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന് എനിക്കും തോന്നി.
പതുക്കെ പതുക്കെ നാളുകൾ കടന്നുപോയി. പൂങ്കോടിയാണ് എന്നോട് ആ സംശയം പ്രേകടിപ്പിക്കുന്നത്. അവർ തമ്മിൽ ഒരു ഫിസിക്കൽ റിലേഷൻഷിപ് ആണെന്ന്. പരിശുദ്ധ പ്രേണയമായി പുറമേ തോന്നുമെങ്കിലും ആയുസ് കുറവായിരിക്കും എന്ന്. ഇനി എന്തു തന്നെയായാലും അബിയെ accept ചെയ്യാൻ ഞാൻ ഒരുക്കാമായിരുന്നില്ല.
നാളുകൾ ഒരുപാട് കടന്നു. എനിക്ക് കോളേജ് ൽ പോകാൻ interest ഇല്ലാതെയായി തുടങ്ങി. അമ്മയോട് എനിക്ക് കോളേജ് മടുത്തു എന്നുപറഞ്ഞു എക്സാം attend ചെയ്യാൻ മാത്രം അമ്മയ്ക്ക് ഒപ്പം ഞാൻ വീണ്ടും കോളേജിൽ പോയി.
ഫൈനൽ ഇയർ എക്സാം ന്റെ തുടക്കം ആയിരുന്നു ആ ദിവസം അമ്മയുടെ കൂടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ
കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് അബി നടന്നുവന്നു.
അബിയെ അമ്മയും ഞാനും ഒരുപാട് നാളുകൾക്ക് ശേഷം ആയിരുന്നു വീണ്ടും കാണുന്നത്. അബിയെ കാണുമ്പോൾ ഉള്ള സന്തോഷം എല്ലാം എനിക്ക് പണ്ടേ നഷ്ടപ്പെട്ടതിനാൽ ഞാൻ ചിരിക്കാൻ പോലും തയ്യാറായില്ല.
അമ്മ അബിയോട് വളരെയധികം വിശേഷങ്ങൾ എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് ചോദിച്ചു. ഇടക്ക് എല്ലാം അബി എന്നെ നോക്കുന്നതായി തോന്നി.
അമ്മ ഒരു കടം വീട്ടൽ പോലെ എന്നെ ചേർത്തു നിർത്തി പറഞ്ഞു.
അബി.... ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് ഇവളെ അന്ന് save ചെയ്തതിന്. രവിയേട്ടനും നിന്നെ കാണണം എന്ന് ആഗ്രഹം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒരുദിവസം വീട്ടിലേക്ക് വാ.
എന്നെ പരിജയപെടുത്തുമ്പോൾ അബിയുടെ മുഖഭാവങ്ങൾ എന്തൊക്കയോ എന്നോട് പറയാൻ ശ്രെമിച്ചു. ഒരു തെറ്റിധരണയുടെ കുറ്റബോധം. ഞാൻ ഒന്നും അറിയാത്തപോലെ അബിയെ നോക്കി. പിന്നെ അമ്മയ്ക്ക് ഒപ്പം വീട്ടിലേക്ക്...
അനഘയും അബിയും തമ്മിൽ പിരിഞ്ഞെന്ന് കുറച്ചുനാൾകഴിഞ്ഞ് പൂങ്കോടിയിൽ നിന്ന് അറിയുകയുണ്ടായി. അന്നെന്തോ എനിക്ക് വിഷമം തോന്നി. പ്രണയം ഒന്നും പൊടിതട്ടിയെടുക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറായില്ല.
നാട്ടിലേക്ക് പോകുന്നതിന് മുൻപായി അനഘയെ കാണാനും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല.
MBA completed ആക്കി അബി അമ്മയെ കാണാൻ വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു.
യാത്ര ചോദിക്കാൻ ആയിരുന്നില്ല എന്നെ കാണുവാൻ തന്നെയായിരുന്നു.
അച്ഛന് അബിയെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടപെട്ടതായി എനിക്ക് തോന്നി. അവർ ഇരുവരും വളരെ നേരം സംസാരിച്ചു.
എനിക്ക് അതൊന്നും അത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ തന്നെ കഴിച്ചുകൂട്ടി. പക്ഷേ അബി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വരുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല.
എന്റെ അനുവാദം ചോദിക്കാതെ ആയിരുന്നു ആ വരവ്. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഭയന്നുപോയി.
ഇഷ്ടം ഇല്ലായ്മ മുഖത്ത് കാണിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ അബിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു.
എങ്ങനാ... ഞാൻ നിന്നോട് സോറി പറയുക.
എന്റെ മിസ്റ്റേക്ക് ആയിരുന്നു അത്. നീ ആണെന്ന് കരുതിയ ഞാൻ....
അബി മനസ്സിൽ പഠിപ്പിചുവെച്ച ഡയലോഗ് എന്നോട് പറഞ്ഞു തീർത്തു. എല്ലാം കേട്ടുനിൽക്കുക മാത്രമേ ഞാൻ ചെയ്തുള്ളു.
പ്ലീസ് അനു എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്... എനിക്ക് നിന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്... Sincerely... Believe me.
അബി എന്റെ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിപോകാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്റെ ഭാഗ്യത്തിന് അമ്മ അബിയെ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടു. അബി പെട്ടെന്ന് പോയതോടെ ഞാൻ വാതിലടച്ചു.
തുടരും...
