തണുവണിഞ്ഞൊരു പുലരിയിൽ
ഇരുൾ ഹിമമണിഞ്ഞൊരു മാത്രയിൽ
മങ്ങിയൊഴുകും സൂര്യകിരണമെൻ
ജാലകത്തിലൊളിച്ചുവോ
പതിയെ ഞാനാ വാതിൽ പാതി തുറന്നു വീഥിയിലെത്തവെ
കിളികളൊക്കെയും എന്നെനോക്കി
കളികൾ ചൊല്ലിരസിക്കയായ്
നേർത്തതുള്ളികളേകി മഴയൊരു
രാഗമാലിക തീർക്കയാണോ
അവനെനിക്കായ് തീർത്ത പ്രണയ
സ്വരങ്ങൾ മേഘം തൂകയാണോ
പിറകിലൂടവനരികെ വന്നെൻ
കവിളിലായ് കളമെഴുതി, മൃദുവായ്
വിരലിനാലെൻ മുടികൾ തഴുകി
കാതിലായ് കഥ ചൊല്ലി, കളിയായ്
ഇരുകരങ്ങളിൽ നനയുമെന്നുടൽ
പൊതിയവേ മനമുരുകി മഞ്ഞായ്
രാഗമായ്, അനുരാഗിയായ് വിരി മാറിലായ് തല ചായ്ച്ചു, ഞാൻ.
എൻ കൺകളിൽ നടമാടിടും ഒരു
പൊൻമയൂരമതാണവൻ
ആ മന്ദഹാസ തേരിലേറാൻ കാക്കുമൊരു വേഴാമ്പൽ ഞാൻ
കൈകൾ കോർത്തവനരികെ നിൽക്കേ ഞാനുമെന്നെ മറന്നിടും
പ്രേമംപൂർവം പുണരുകിൽ
മാൻപേടപോൽ ഞാൻ മാറിടും
മധുര ചുംബന മാലയിന്നെൻ
മാറിലായ് നീ ചാർത്തുകിൽ...
പ്രണയമുരളിക മീട്ടി ഞാനും
കന്മദം പോലുരുകിടും..
ആശയിൽ പകൽ കനവുകണ്ടെൻ
എൻ മനമിതോ അതി വിവശമായ്
നോക്കി നിൽപ്പൂ ഞാനിതാ മഴ
പൊഴിയുമീ മൺ വീഥിയിൽ...
© ഗോപിക ചന്ദ്രമോഹൻ