Aksharathalukal

അവൾ 🥀(part-7)

കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന യാമിയുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ അങ്ങിങ്ങായി തെന്നിമാറിയിരുന്നു..
 ആ കുഞ്ഞിൽ എന്ത് കണ്ടിട്ടാണോ എന്തോ അവനിലെ മൃഗം അവളിലെ ഉടയാടകൾ വലിച്ചുകീറി കളഞ്ഞത്???
അവന്റെ ദന്തങ്ങൾ അവളെ മുറിവേൽപ്പിച്ചത്??

അവന്റെ കൈകളും ദന്തങ്ങളും അവളിലെ ഓരോ അണുവിനെയും മുറിവേൽപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..വേദനയിൽ യാമി ഞരങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു..കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം യാമിയെ കാണാഞ്ഞിട്ട് ദേവനും സൊത്തുവും തിരഞ്ഞു ശിവന്റെ റൂമിൽ എത്തി.. കതകടച്ചു കിടക്കുന്നത് കണ്ട് ശിവൻ ഉണ്ടാവും എന്ന് കരുതി അവർ പോവാൻ തുടങ്ങി.. എന്നാൽ ചെറിയ ഞരക്കം കേട്ട് അവർ വാതിലിൽ മുട്ടി..കുറെ സമയം കൊട്ടിയിട്ടും തുറക്കാത്തത് കണ്ട് ദേവൻ വാതിലിൽ ആഞ്ഞു തള്ളാൻ തുടങ്ങി.. എന്നാൽ അപ്പോഴാണ് ശിവൻ വാതിൽ തുറന്നത്.. തന്റെ പ്രവർത്തിക്ക് ഭംഗം വരുത്തിയ ദേഷ്യം അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ജ്വലിച്ചിരുന്നു..ശിവന്റെ രൂപവും ഭാവവും അവരെ ചിന്തിപ്പിച്ചു..
 \"ശിവാ നീ യാമിയെ കണ്ടോ.. അവളെ കാണാൻ ഇല്ല.. കുറെ നേരം ആയി ഞങ്ങൾ തിരഞ്ഞുനടക്കുകയാണ്.. നീ കണ്ടിരുന്നോ?\" ദേവന്റെ ചോദ്യത്തിന് ശിവൻ മറുപടി ഒന്നും നൽകിയില്ല.. വീണ്ടും അതെ ചോദ്യം ദേവൻ ആവർത്തിച്ചു.. ബോധം തിരിച്ചുവന്ന പോലെ ശിവൻ പറഞ്ഞു
 \"ഇല്ല ഞാൻ കണ്ടില്ല.. ഇവിടേക്ക് വന്നിട്ടില്ല \".
\"ഈ കുട്ടി ഇതെവിടെ പോയി?? ശെരി ശിവാ നീയും ഒന്ന് നോക്ക്.. ഞങ്ങളും നോക്കട്ടെ \" എന്ന് പറഞ്ഞു ദേവനും സൊത്തുവും പോവാൻ ഒരുങ്ങി.. ഉള്ളിൽ നിന്നും വീണ്ടും ആ ഞരക്കം കേട്ട് അവർ റൂമിൽ കയറാൻ നിന്നും.. അപ്പോഴേക്കും ശിവൻ അവരെ തടഞ്ഞു.. എന്നാൽ ദേവൻ ശിവനെ തള്ളി മാറ്റി റൂമിൽ കയറി... റൂമിൽ കണ്ട കാഴ്ച്ചയിൽ ദേവന്റെ കണ്ണുകൾ മങ്ങിപ്പോയി.. താൻ അനിയത്തിയെ പോലെ കണ്ട പെൺകുട്ടി പൂർണനഗ്നയായി കിടക്കുന്നു..തന്റെ അനിയന്റെ ക്രൂരതയിൽ അവൾ നീറുന്നു..ദേവൻ ബോധം വന്ന പോലെ അവളെ പെട്ടന്ന് പുതപ്പെടുത്തു പൊതിഞ്ഞു.. അവളുടെ അവസ്ഥ ദേവന്റെ ദേഷ്യം അനിയന്ത്രിതമാക്കി... തന്റെ അനിയൻ തന്റെ അനിയത്തിയോട് തന്നെ ക്രൂരത കാണിക്കുന്നു.. \"എന്തിനാടാ നീ ആ കുഞ്ഞിനെ?? സ്വന്തം ഏട്ടനെ പോലെ കണ്ട് നിന്റെ പിന്നാലെ വന്നതല്ലേ ആ കുഞ്ഞ്... ആ കുഞ്ഞിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ പവിത്രത നീ കളഞ്ഞില്ലെടാ??\"
വന്ന ദേഷ്യത്തിൽ ദേവൻ ശിവനെ ഒരുപാട് തല്ലി.. എന്നാൽ ക്ഷമ സഹികെട്ടു ശിവൻ ദേവനെ തള്ളി മാറ്റി.
\" വന്ന അന്ന് മുതൽ അവളെ ഇങ്ങനെ ഒന്ന് കാണാൻ കാത്തിരിക്കാണ് ഞാൻ..പെണ്ണ് ചെറുതാ പക്ഷെ അവളുടെ ഭംഗി അതാരെയും ഭ്രാന്തനാക്കും.. \"
എന്നും പറഞ്ഞു ശിവൻ പുച്ഛിച്ചു ചിരിച്ചു..
\"അവളുകാരണം മുത്തശ്ശി എന്നെ തല്ലിയത്.. അതിനുശേഷം മുത്തശ്ശി എന്റെ മുഖത്തു പോലും നോക്കിയിട്ടില്ല.. ആ അവളെ ഞാൻ എങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാനാ.. പിന്നെ പെണ്ണല്ലേ കണ്ടപ്പോ ഒരു കൊതി\"
 ശിവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ദേവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..
 \"ഇത്രയും തരംതാഴ്ന്നു സംസാരിക്കാനും പ്രവർത്തിക്കാനും എങ്ങനെയാ എന്റെ അനിയന് കഴിയുന്നെ?\" ദേവൻ പറയുന്നതൊന്നും കേട്ടതായി ഭാവിക്കാതെ ശിവൻ തന്റെ ഷർട്ടും എടുത്ത് പുറത്ത് പോയി..

താൻ എടുത്ത് വളർത്തിയ തന്റെ അനിയൻ.. തന്നെക്കാൾ മൂന്നുവയസ്സിനു ഇളയതാണ് അവൻ.. അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ജോലിതിരക്കുകളിൽ തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോലും അവർക്ക് സമയം കാണില്ല.. പക്ഷെ അവനെ അതൊന്നും അറിയിച്ചില്ല.. അച്ഛനും അമ്മയും മിക്കവാറും വീട്ടിൽ കാണില്ല.. ബിസിനസ്‌ ട്രിപ്പ്‌ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു പലസ്ഥലങ്ങളിൽ ആയിരിക്കും.. തന്നെയും ശിവനെയും നോക്കാൻ ഒരു ആയയെ വെച്ചു.. ലീല ചേച്ചി..പക്ഷെ അവരുടെ കയ്യിൽ ഒന്നും ശിവൻ ഒതുങ്ങില്ല.. പൊതുവെ ദേഷ്യം കൂടുതലാണ് അവന്.. തന്നെകൊണ്ട് മാത്രമേ അവന്റെ ദേഷ്യം കുറക്കാൻ കഴിയാറുള്ളു.. ശിവന് അച്ഛനോടും അമ്മയോടും ഉള്ളതിനേക്കാൾ ആത്‌മബന്ധം ഉള്ളതും തന്നോടായിരുന്നു.. ഇത് വരെ തന്നെ അവൻ ധിക്കരിക്കുകയോ തന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല..ഒരു ഉറുമ്പിനെ പോലും അവൻ നോവിക്കാനും ശ്രമിക്കാറില്ല.. പക്ഷെ എന്നോ അവൻ തന്റെ കൈവിട്ടുപോയി.. ചതിയുടെ ലോകത്തേക്ക്...ലഹരിയുടെ ആഴത്തിലേക്ക്..താൻ അതറിഞ്ഞത് ഒരിക്കൽ ലീലച്ചേച്ചിയെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ശ്രമിച്ച അന്ന് ആണ്... ഒരുദിവസം വീട്ടിൽ ആരും ഇല്ലാത്ത സമയം ശിവൻ ലീലച്ചേച്ചിയെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. ലീലച്ചേച്ചി ഒരുപാട് തടയാൻ ശ്രമിച്ചു.. പക്ഷെ പാവത്തിന് സാധിച്ചില്ല.. ലീലച്ചേച്ചിക്ക് നേരെയും അവൻ ലഹരി കുത്തിവെക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. ആ സമയം ആണ് താൻ വീട്ടിൽ എത്തിയത്.. അതിനാൽ ലീലച്ചേച്ചി ഒരു കണക്കിന് രക്ഷപ്പെട്ടു.. അന്ന് താൻ അവനെ ഒരുപാട് തല്ലി.. മറിച്ചൊന്നും അവൻ പറഞ്ഞില്ല അന്ന്.. റൂമിൽ കതകടച്ചു ഇരുന്നു.. താൻ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത് അവനും സങ്കടമാണ്.. രാത്രി തന്റെ അടുക്കൽ വന്നു കാലുപിടിച്ചു മാപ്പുപറഞ്ഞു... പക്ഷെ പിന്നീട് ഇന്നാണ് അവൻ... പക്ഷെ അത് ലീലച്ചേച്ചിയെ പോലെ ഒരാളെ അല്ല.... ഒരു കുഞ്ഞിനെ... വെറും എട്ടുവയസ്സ് മാത്രം പ്രായം ഉള്ള കുഞ്ഞിനെ... തന്റെ അനിയൻ.... പക്ഷെ ഇന്നവന്റെ കണ്ണുകളിൽ കുറ്റബോധമോ സങ്കടമോ ഇല്ല.. മറിച്ചു ദേഷ്യവും പകയും ആണ്... ഒന്നും അറിയാത്ത ഈ കുഞ്ഞിനോട് എന്തിനാ അവനിത്രയും ദേഷ്യം...

യാമിയുടെ അലറികരച്ചിലിൽ ആണ് ദേവൻ ചിന്തയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത്.. നടന്നത് എന്താണെന്നോ ഒന്നും ഓർത്തെടുക്കാൻ യാമിക്ക് സാധിച്ചില്ല... ശരീരത്തിന്റെ വേദനയും നീറ്റലും ആ കുഞ്ഞിന് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അവൾ വേദനയിൽ നീറി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.. ദേവൻ വേഗം അവളെ പൊതിഞ്ഞുപിടിച്ചു ആശ്വസിപ്പിച്ചു..
 \" മോളെ യാമി കരയല്ലേടാ.. ഒന്നുല്ല കരയല്ലേ മോളെ \" പക്ഷെ ആ വാക്കുകൾ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചില്ല..
കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം അവളുടെ കരച്ചിൽ കുറഞ്ഞു വന്നു..അവളെ ഡ്രസ്സ്‌ മാറാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ദേവൻ റൂമിനു പുറത്ത് വന്നു.. യാമി ഡ്രസ്സ്‌ മാറിയതിനു ശേഷം വാതിൽ തുറന്ന് റൂമിൽ കയറി.താഴെ പോവാൻ ദേവൻ അവളെ വിളിച്ചു..എഴുന്നേറ്റ അവൾക്ക് തൊടയിടുക്കിൽ വല്ലാത്ത വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു..വേദന അസ്സഹനീയമായി തോന്നി യാമി അവിടെ ഇരുന്നു..ദേവൻ അവളെ വിളിച്ചിട്ടും അവൾ എണീക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.. ശരീരത്തിന്റെ വേദന സഹിക്കാൻ മാത്രമുള്ള സഹനശക്തി അവൾക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു..
കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ ആ വേദന അവളെ ആസ്വസ്ഥയാക്കി... അമ്മയോടോ അച്ഛനോടോ പറയാൻ അവൾ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ഓട്ടോക്കാരന്റെ മുഖം ഓർമ വരും.. അയാളെ പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയും അച്ഛനും തന്നെ അടിച്ചതും വഴക്കുപറഞ്ഞതും എല്ലാം ഓർമ വരും.. അതിനാൽ തന്നെ ആ ശ്രമം അവൾ ഉപേക്ഷിച്ചു..
                അന്ന് തറവാട്ടിൽ നിന്നും പോയ ശിവൻ മൂന്ന് ആഴ്ചകൾക്ക് ശേഷം ആണ് തിരിച്ചുവന്നത്.. അവൻ തറവാട്ടിൽ തിരിച്ചുവരുമ്പോൾ കാണുന്നത് ദേവനും സൊത്തുവും പൊന്നുവും യാമിയും ഉമ്മറത്തിരുന്ന് സംസാരിക്കുന്നതാണ്.. യാമിയെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ശിവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു.. എന്തോ പറഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ ദേവൻ കാണുന്നത് യാമിയെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ശിവനെയാണ്..
"ശിവാ നീ വന്നോ.. എവിടെ ആയിരുന്നു ശിവാ നീ.."
ദേവനെ നോക്കാതെ ശിവൻ മുകളിൽ കയറി പോയി.. ശിവനെ കണ്ട യാമിക്ക് ഭയം തോന്നാൻ തുടങ്ങി.. അവൾ വേഗം വീട്ടിലേക്ക് പോന്നു.. ദേവനും സൊത്തുവും പൊന്നുവും അവളെ വിളിച്ചു എങ്കിലും അവൾ നിന്നില്ല..വീട്ടിൽ എത്തിയ യാമി റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു.. തന്റെ നേരെ നടന്നുവരുന്ന ശിവന്റെ മുഖം തന്റെ നേരെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കുന്ന ശിവന്റെ കണ്ണുകൾ എല്ലാം അവളെ അസ്വസ്ഥയാക്കി..കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞും യാമിയെ കാണാഞ്ഞിട്ട് ദേവൻ വന്നു.. ദേവൻ വന്നപ്പോൾ യാമി റൂമിലാണ്.. യാമി ദേവൻ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് വാതിൽ തുറന്നു.. യാമിയെയും കൂട്ടി ദേവൻ തറവാട്ടിൽ പോയി.. അവൾ ദേവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും തന്റെ കൈ വേർപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞില്ല.. തറവാട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവിടെയെങ്ങും ശിവനെ കണ്ടില്ല..സന്ധ്യയായപ്പോൾ യാമി പാടത്തിനടുത്തുപോയി നിന്നു.ആകാശത്തെ സന്ധ്യനേരത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടുകൊണ്ടു നിൽക്കുന്ന യാമിയുടെ പിറകിൽ നിന്നും ഒരു കൈ വന്നു അവളെ ഇറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ യാമി കാണുന്നത് ശിവനെ ആണ്.. ശിവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ഭാവം എന്താണെന്ന് യാമിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ശിവൻ യാമിയെ തന്നോട് ചേർത്ത് നിർത്തി അവളോട് ക്ഷമ പറഞ്ഞു..
"ക്ഷമിക്ക് യാമി.. എന്റെ അപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ പറ്റിപ്പോയി.. ക്ഷമിക്കടാ.."
പക്ഷെ ക്ഷമ പറഞ്ഞിട്ടും യാമിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് മാറ്റം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.. ക്ഷമ പറഞ്ഞ ശിവന്റെ കൈകൾ ശരീരത്തെ തഴുകുന്നതറിഞ്ഞ യാമി അവനെ തള്ളിമാറ്റി വീട്ടിൽ പോയി..

ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയികൊണ്ടിരുന്നു..ഇന്നാണ് ശിവനും ദേവനും അവരുടെ വീട്ടിൽ പോവുന്നത്... മദ്രാസിലേക്ക്... യാമിയെ കണ്ട് യാത്ര പറയാൻ രണ്ടുപേരും വന്നു..
"യാമി മോളെ... ഞങ്ങൾ പോവാണ്.. വരാം ഇനിയും.. അപ്പോഴേക്കും നീ ചിലപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്നും പോവുമായിരിക്കും അല്ലെ?"
"മോനെ ദേവ "
ദേവൻ പറഞ്ഞുമുഴുവൻ ആക്കും മുന്നേ മുത്തശ്ശി ദേവനെ വിളിച്ചു..ദേവൻ മുത്തശ്ശിക്ക് അടുത്തേക്ക് പോയി.. ശിവൻ യാമിയുടെ അടുത്ത് വന്നു
 "നമ്മൾ ഇനിയും കാണും കാണണം "
എന്നും പറഞ്ഞു ശിവൻ പോയി.. പക്ഷെ ശിവൻ എന്തിനാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല..



                                                     (തുടരും....)