നടന്ന ഓരോന്നും അവൾക്ക് മുന്നിൽ അഴിച് വിടുമ്പോൾ ഒരിക്കൽ പോലും അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയില്ല... എന്തോ അവനെ അതിൽ നിന്ന്  തടയുന്ന പോലെ....

ഞാൻ അങ്ങിനെ വിളിച്ചോട്ടെ .... തുടരുന്നു .... മൂപ്പർ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് അമൃത്തി മൂളി .... അമ്മായി അപ്പൻ ആയി പോയി ഇല്ലേൽ ന്റെ സ്വഭാവം അറിനെനെ ..,... ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തു പോയി എന്നിട്ട് ആ കയ�

പൂമാലകൊണ്ടെന്റെ തലതാഴ്ത്തി ആദ്യംപൂമോട്ടു പോലൊരു പെണ്ണൊരുത്തിതാലിമാലയിൽ കെട്ടിപടർത്തിയ പൊന്നാമ്പൽ പോലൊരു പെണ്ണൊരുത്തിആറേഴുകൊല്ലം കൂടെനടന്നിട്ടും നല്കാത്തമണമ??

പാറു ചുറ്റുമൊന്ന് നോക്കി... മുമ്പെങ്ങോ പരിജയം ഉള്ളത് പോലെ ഒരു തോന്നൽ... അവർ വന്നതറിഞ്ഞ വസുമതി വിട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു....  

സ്വാഹ, അഗ്നിക്ക് ആരാണ്? Chapter 87 “ഇങ്ങനെ ഒരു സമയം നിനക്ക് ഇനി കിട്ടില്ല അരവിന്ദ്. ആലോചിക്കു... നന്നായി ആലോചിക്കു... എന്നിട്ട് ഒരു തീരുമാനം പറയൂ.”