എവിടെയോ തേങ്ങി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നുള്ളം എന്നോട് ചൊല്ലാതെ പടി ഇറങ്ങി അകലെയായ് തെളിയുന്ന എന്നിലെ ചെറു പുഞ്ചിരി എനിക്കായ് വീണ്ടും വരുമെങ്കിൽ വിട പറഞ്ഞു പോയ പ്രാണനെ ചൊല്ലി നീറുമെന്ന് കണ്ണുകൾ അറിയാതെ അറിയാതെ അടഞ്ഞു പോകുന്നു.. പിടിച്ചു നിർത്താൻ ആകില്ല ആരെയും എന്ന തോന്നൽ എന്നെ വീണ്ടും ആസ്വസ്ഥയാകുന്നു... എങ്കിലും പ്രാണനെ തിരികെ വരുമോ വീണ്ടും..... 😉
