അപ്പൂപ്പാഇന്നലെ വല്യമ്മൂ‍മ്മ പറയുവാ ഞാന്‍ വേലുപ്പിള്ള അമ്മാവനാണെന്ന്.
അമ്മൂമ്മേടെ അച്ഛന്റെ വല്യമ്മാവന്‍ പുനര്‍ജ്ജനിച്ചു വന്നിരിക്കുവാണെന്ന്.
എന്തവാ അപ്പൂപ്പാ ഈ പുനര്‍ജ്ജന്മം?മരിച്ചു പോയ ആള്‍ പിന്നെയും ജനിക്കുമോ? ശ്യാമിനാണു സംശയം.
മക്കളേ ഇതൊരു ഗുലുമാലുപിടിച്ച ചോദ്യമാണ്. മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
പണ്ട് പണ്ട് ഒരു പയ്യന്‍ ഈചോദ്യം നമ്മുടെ ധര്‍മ്മരാജാവിനോടു ചോദിച്ചു. ഇതൊന്നു പിന്‍ വലിപ്പിക്കന്‍ പുള്ളി പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും പയറ്റി.
പക്ഷേ നടന്നില്ല. ഏത് ധര്‍മ്മരാജാവാ അപ്പൂപ്പാ നമ്മുടെ കണ്ഠീരവന്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതാണോ? ആതിര ചോദിച്ചു.
അല്ല മോളേ ഇത് സക്ഷാല്‍ യമധര്‍മ്മ രാജാവ്--കാലന്‍. മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞു.
അയ്യൊ കാ‍ലനോ, കാലന്റടുത്ത് കൊച്ചു പയ്യന്‍ ചോദ്യം ചോദിച്ചെന്നോ, എന്തവാ അപ്പൂപ്പാ ഈ പറയുന്നത്-രാമിന് ദഹിക്കുന്നില്ല.
എടാ മോനേ ഇതൊക്കെ മനസ്സിലാകണമെങ്കില്‍ ആദ്യം നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തേക്കുറിച്ച് കുറേ എങ്കിലും അറിഞ്ഞിരിക്കണം. മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞു കേട്ടോളൂ. സനാതന സംസ്കാരമെന്നും, ഭാരതീയ സംസ്കാരമെന്നും മറ്റും പറയുന്നത് ആര്‍ഷസംസ്കാരമാണ്. അതായത് നമ്മുടെ ഋഷിവര്യന്മാര്‍ കണ്ടെത്തി പ്രചരിപ്പിച്ച സംസ്കാരം. “ ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തൂ:“ അതായത് സകലചരാചരങ്ങള്‍ക്കും നന്മ ഭവിക്കട്ടെ- ഇതായിരുന്നു അവരുടെ മുദ്രാവാക്യം. കാട്ടിനുള്ളില്‍ തപസ്സിരുന്ന് കണ്ടെത്തിയതാണ്.
അയ്യോടാ കാട്ടിനുള്ളില്‍ തപസ്സിരുന്നാല്‍ എവിടുന്നാ കണ്ടെത്തുന്നത്. കഥയാണെങ്കിലും പറയുമ്പോള്‍ ഒരു യുക്തിയൊക്കെ വേണ്ടേ- ശ്യാമാണ് യുക്തിവാദി.
മുത്തശ്ശൻ തുടർന്നു
മോനേ വേദമാണ് നമ്മുടെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണം. വേദം എന്നു വച്ചാല്‍ അറിവ്--അറിവ് ബ്രഹ്മാവില്‍ നിന്നാണ് വരുന്നതെന്നാണ് നമ്മുടെ വിശ്വാസം. അത് ബ്രഹ്മാവ്
സപ്രേ ഷണം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.. അത് നമ്മുടെ മസ്തിഷ്കത്തില്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ നമുക്ക് അത് കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റും. ഇപ്പോഴത്തേ റേഡിയോയുടെ കൂട്ടൂതന്നെ. അതു കേള്‍ക്കുന്ന ഋഷി അത് തന്റെ ശിഷ്യരിലൂടെ ലോകത്തില്‍ പ്രചരിപ്പിക്കും. അങ്ങിനെ പ്രചരിച്ച വേദത്തേ അടുക്കും ചിട്ടയുമാക്കി നാലെണ്ണമാക്കിയത് വേദവ്യാസനെന്ന മഹര്‍ഷിയാണ്.
ഓ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കാതെ കഥ പറയുന്നെങ്കില്‍ പറ--ആതിരയ്ക്കു മുഷിഞ്ഞു തുടങ്ങി .
മോളേ കഥ പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിലാകണ്ടേ. അതിനാ ഇതൊക്കെ പറയുന്നത്. മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞു കേട്ടോളൂ.
ഈ വേദം ആള്‍ക്കാര്ക്ക്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ പ്രയാസമാണെന്നു കണ്ട് അതിനേ ബ്രാഹ്മണമെന്നും, ആരണ്യകമെന്നും, ഉപനിഷത്തെന്നും ഉള്ള പേരുകളില്‍ വിശദീകരിച്ചൂ. വേദത്തിന്റെ അവസാനമാണ്--അതായത് അറിവിന്റെ അവസാനമാണ് ഉപനിഷത്ത്. ഇതെല്ലാം സംസ്കൃതത്തിലാണ്.
അതിന് അപ്പൂപ്പന് സംസ്കൃതമറിയാമോ? കിട്ടുവിന് സംശയം.
മുത്തശ്ശൻ എടാ എനിക്കു സംസ്കൃതം അറിയാന്‍ വയ്യാ. പക്ഷേ അതറിയാവുന്നവര്‍ ഇത് പലഭാഷകളില്‍ വ്യാഖ്യാനിച്ചിട്ടുണ്ട്. പല ആളുകളുടെ വ്യാഖ്യാ‍നങ്ങൾ വായിക്കുകയും, ചിലരുടെ പ്രഭാഷണങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍ അപ്പൂപ്പന് കുറേ ഒക്കെ മനസ്സിലായി. അതിലൊന്നാണ് ഈ പറയാന്‍ പോകുന്ന കഥ. ശ്രദ്ധിച്ച് കേൾക്കുക.
പണ്ട് ഒരു ഗൃഹസ്ഥന്‍ അന്നദാനം കൊണ്ട് കീര്‍ത്തിനേടി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകന് അതിനേക്കാള്‍ കീര്‍ത്തി നേടണമെന്ന് മോഹം. അതിന് അദ്ദേഹം വിശ്വജിത് എന്നോരു യാഗംനടത്തി. ലോകം ജയിക്കണം. അതാണ് മൂപ്പിലാന്റെ മോഹം .
മാസിഡോണിയയിലേ അലക്സാണ്ഡറേ പോലെ-അല്ലേ അപ്പൂപ്പാ--അതുവരെ മിണ്ടാതിരുന്ന ഉണ്ണിക്കുട്ടന്‍ വാ തുറന്നു.
മുത്തശ്ശൻ അല്ല മോനേ അതു യുദ്ധം ചെയ്തുള്ള പിടിച്ചടക്കലാണ്. യാഗത്തില്‍ കൂ‍ടി അങ്ങനെയുള്ള ജയമല്ല. നമ്മള്‍ രോഗപ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പ്പ് എടുക്കുകയില്ലേ-അപ്പോള്‍ രോഗം നമ്മുടെ അടുത്തുവന്നാല്‍ സല്യൂട്ടടിച്ച് പൊയ്ക്കൊള്ളും. അതുപോലെ ഈ ലോകത്തിലുള്ള ഒരു ഭോഗ വസ്തുവും നമ്മേ ഭ്രമിപ്പിക്കുകയില്ല. അങ്ങിനെയുള്ള മാനസികാവസ്ഥയിലേക്ക് നമ്മളെത്തും .
ഓ എന്നാ നമക്കതു ചെയ്യണ്ടാ. ഈ ചിക്കനും, സിനിമായും ഒന്നും നമുക്കിഷ്ടമല്ലാതെ വന്നാല്‍ പിന്നെന്താ ഒരു രസം? ശ്യം പറഞ്ഞു.
ശ്യാമിന് യാഗം വേണ്ടാ. നീ ചെയ്യണ്ടാടാ. ഇതു ചെയ്യുന്ന ആള്‍ അയാള്‍ക്കുള്ള സര്‍വ്വസ്വവും ദാനം ചെയ്യണം. മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞു.
ആര്‍ക്കാ അപ്പൂപ്പാ ദാനം ചെയ്യേണ്ടത്? ആതിര ചോദിച്ചു.
മുത്തശ്ശൻ മോളേ യാഗം ചെയ്യാന്‍ പുരോഹിതന്മാര്‍ വരും. അവരേ ഋത്വിക്കുകള്‍ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. അവര്‍ക്കാണ് ആദ്യം ദാനം കൊടുക്കുന്നത്. പിന്നീട് ബ്രാഹ്മണര്‍ക്ക്. സകലതും തീരുന്നതുവരെ കൊടുക്കണം. അപ്പോഴാണ് യാഗം പൂര്‍ത്തിയാകുന്നത്.
എന്നിട്ടീ ആള്‍ സകലതും കൊടുത്തോ? കിട്ടു ചോദിച്ചു.
മുത്തശ്ശൻ, എവിടെ! പുള്ളി യാഗം ചെയ്തത് കീര്‍ത്തിക്കു വേണ്ടിയല്ലേ? കേട്ടോളൂ. യാഗം കഴിഞ്ഞു. പാവം ഋത്വിക്കുകള്‍ ദാനത്തിനു വേണ്ടി ക്യൂ നില്‍ക്കുകയാണ്. ആതാ വരുന്നു ദാനം. ഞാന്‍ പറഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുകയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഉപനിഷത്തില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതിന്റെ ശരിക്കുള്ള അര്‍ഥം പറഞ്ഞേക്കാം. “ വെള്ളം കുടിക്കാന്‍ വയ്യാത്ത, പല്ലില്ലാത്തതുകൊണ്ട് പുല്ലു തിന്നാന്‍ വയ്യാത്ത, കറവ വറ്റിയ, ഇനി ഒരിക്കലും ചനപിടിക്കാത്ത പശുക്കളേ“ --ചാണകവും ഗോമൂത്രവും പോലും കിട്ടാത്ത അസ്ഥിപഞ്ഞരങ്ങളേ കെട്ടി വലിച്ച് ഈ പാവങ്ങള്‍ക്ക് കൊടുത്തുകൊണ്ടിരി ക്കുമ്പോഴാണ് അതു സംഭവിച്ചത്.
ഒന്നു നില്‍ക്കണേ- രാംകുട്ടനാണ്-
ഇത് ഏതുപനിഷത്തിലാണ്-ആ പേരൊന്നു പറഞ്ഞേ- എനിക്ക് സംസ്കൃതമറിയാവുന്ന ആരോടെങ്കിലും ചോദിക്കണം.
കഠോപനിഷത്ത്--എന്താടാ അപ്പൂപ്പനേ തീരെ വിശ്വാസമില്ലേ? മുത്തശ്ശ ൻ ചോദിച്ചു.
എന്തു വേണേ പറയും. ഇത് ഏതായാലും ഞാന്‍ അറിയും-രാംകുട്ടന്‍ വീറോടെ പറഞ്ഞു.
ഓ ഈ രാമേട്ടന് വട്ടാ. അപ്പൂപ്പന് കഥ പറ. ആതിര ഇടപെട്ടു..
തുടരും
