പുതിയ കുരുക്ഷേത്രം . (കവിത ) കുരുക്ഷേത്ര ഭൂമിയിൽ കുരുവായി വിതച്ചതും കനിയായി വിളയുന്നു കലിയുഗത്തിൽ മണ്ണിന്റെ മക്കൾതൻ മാനസത്തിൽ ദുഷ്ക്കാല തൂളി പടനിലങ്ങൾ തീർത്തു വടവൃക്ഷമായി നീ നിൽക്കയല്ലോ. അരുതാത്തതെല്ലാം കരുതി വെക്കാൻ പത്നിയെ പോലും പരിത്യജിച് നീ ഹൃത്തടം പോലും ഒരുക്കിവെച്ചോ . അനുതാപമില്ലെങ്കിലെന്തു വേണ്ടു നീ മണ്ണിന്റെ മക്കളെ ദുഷിച്ചിടുമ്പോൾ ആനുപാതത്തിൽ കുറച്ചില്ലല്ലോ ! കുടില തന്ത്രങ്ങൾ ജപിച്ചു തുപ്പേ നിന്